Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утта (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫар чаҫӗсем килсе кӗрес пулсан, утта вӗсем виҫсех тӑмӗҫ, ахалех илсе каяҫҫӗ…

Военные частя будут идтить, так они берут сено не вешамши…

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Утта аршӑнпа виҫмеҫҫӗ пулӗ унта?

Не аршином же там сено меряют?

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан малалла: картта тӑрӑх эсӗ Астахово слободине ӳкмелле, унтан тӳрӗрех тетӗн, — эпӗ ак Малахов хуторне каятӑп; унта та ман аякри пӗлӗш-хурӑнташпа тахҫанхи тус пур — унта та хамӑн утта пӗтермесӗр вӗсенне ҫитерме пулать Эсӗ асту: ҫул ҫине пӗр капан утӑ тиесе тухаймастӑн, ют ҫӗрте ыйтса илме мар, укҫалла туянма та май килмесен пултарать.

И дальше: ты говоришь, надо по карте на слободу Астахове ехать, туда прямее, а я поеду на Малаховский; там у меня — тоже дальняя родня и односум есть; там тоже можно своего сена не травить, чужим попользоваться, Поимей в виду, что прикладка сена с собой не увезешь, а в чужом краю, может статься, не токмо не выпросишь, но и за деньги не купишь.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах хуторта вӑхӑтлӑха чарӑнса тӑнӑ Хопер казакӗсем хуҫалӑха унтан та ытларах сӑтӑр туса хӑварнӑ: выльӑх картин ҫатанӗсене йӑвантарса янӑ, ҫын кӗлетки ҫӳллӗш траншейӑсем чавнӑ; ытлашши ӗҫ туса чӑрманас мар тесе, кӗлет стенисене сӳтнӗ те пӗренисемпе траншейӑсен хӗррисене ҫирӗплетнӗ; чул хӳмене салатса тӑкса, пулеметпа пемелли бойница майлаштарнӑ; лашисене латти ҫук тирпейсӗррӗн пӑраха-пӑраха парса, ҫур капан утта сая янӑ; ҫатансене вутӑ вырӑнне ҫунтарнӑ, унтан тата пӗтӗм лаҫа лапӑртаса-шӑршлантарса хӑварнӑ…

Но еще больший ущерб хозяйству причинили хоперцы, стоявшие в хуторе постоем: на скотиньем базу они повалили плетни, вырыли глубокие, в рост человека, траншеи; чтобы не утруждать себя излишней работой — разобрали стены у амбара и из бревен поделали накаты в траншеях; раскидали каменную огорожу, мастеря бойницу для пулемета; уничтожили полприклада сена, бесхозяйственно потравив его лошадьми; пожгли плетни и загадили всю летнюю стряпку…

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич вӑрӑм сенӗкпе лавсем ҫине тиесе тӑчӗ, Наталья ҫӳлте пӑнтӑх шӑрши кӗрекен утта кӗреплепе туртса илсе таптарӗ.

Пантелей Прокофьевич длинным навильником подавал на арбы, а Наталья принимала вороха пахнущего гнильцой сена, утаптывала его.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫумӑр нумай йӗпетрӗ-и утта? — хӑпма пӗлмесӗр тӗпчерӗ карчӑк, крыльца ҫинчен аннӑ Дарья хыҫӗнчен утнӑ май.

Сено-то дюже дожди попортили? — назойливо выспрашивала старуха, идя следом за сходившей с крыльца Дарьей.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Паккуссенчи утта ҫумӑр шӳтерчӗ, тепӗр ӗҫ тупӑнчӗ: паккуссене салатса пӑрахса, хӗвелпе типӗтмелле пулчӗ.

Сено в валках намочил дождь, прибавилось работы: пришлось валки растрясать, сушить на солнце.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кунта шӑп тата ӗлкӗрсе ҫитнӗ, ӗнӗҫсӗр селӗм ӳснӗ утта ҫулса пуҫтарма кунӗсем юри тенӗ пекех шутсӑр лайӑх тӑчӗҫ.

А тут, как назло, установились такие погожие дни, что только бы косить да грести подоспевшую, на редкость кормовитую траву.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Виле шӑршине сиссе, хӑйне хурса панӑ утта тӗкӗнсе те пӑхман.

К сену так и не притронулся, чуя покойника.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аслӑк айӗнче чӗлӗм туртрӗҫ; анкартинче, капанри утта ҫӑлнӑ май, вут чӗртрӗҫ, анчах кил хуҫисем нихӑшӗ те тухмарӗҫ.

Под навесом сарая курили, на гумне, дергая сено, зажигали огонь, но никто из хозяев не вышел.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫхине выльӑхсене апат пама тухрӗ те, ӗнтӗ ним шухӑшласа тӑмасӑр, начартарах капанри утта туртса купаларӗ.

Вечером вышел он метать скотине и, уже не колеблясь, надергал сена из худшего прикладка.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Капан айӗнчен тимӗр ҫекӗл туртса кӑларчӗ, кунтан пурпӗр кайма тивнине чунӗпе туймасӑр, начартарах, хытхураллӑ утта (лайӑхраххине вӑл яланах ҫурхи ака-суха ӗҫӗсем валли упраса хӑваратчӗ) туртма пуҫларӗ, анчах шухӑшласа пӑхрӗ те, хӑйне хӑй тарӑхса, тепӗр капан патне пычӗ.

Он вытащил из прикладка железный крюк и, все еще не почувствовав неотвратимости отъезда, стал дергать сено похуже, с бурьяном (доброе он всегда приберегал к весенней пахоте), но одумался и, досадуя на себя, перешел к другому стогу.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл утӑ купи ҫине айккӑн пырса тӗренчӗ, купа ҫинчен утта тӗртсе антарчӗ, Анфисӑна асӑрханса ҫемҫе утӑ ҫине хучӗ.

Он уперся плечом в копну, свернул ей шапку и осторожно положил Анфису на мягкое сено.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Е ҫуна ҫинчи утта начар сарнӑ, е лашасем хуллен чупаҫҫӗ, е Гришатка тӗк ларса пымасть.

То ему сено в санках плохо подмощено, то кони тихо бегут, то Гришатка все время вертится.

Митяй тете // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Акӑ халӗ ачасем утта ҫӗклемлесе ҫыхаҫҫӗ, эпӗ хырӑм ҫине выртнӑ та, кая юлса та пулин, ӗнер пулса иртнӗ ӗҫсене «фиксировать» тӑватӑп.

Сейчас ребята увязывают, а я лежу на животе и «фиксирую» с запозданием вчерашнее.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Иванков ҫулать, Щегольков, ҫулса пӑрахнӑ йывӑр та нӳрӗ утта туртса, кӗлтен-кӗлтен ҫыхса пырать.

Щегольков косил, Иванков сгребал влажную тяжелую траву и увязывал ее в фуражирки.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Витене кӗчӗ, лаши ура айне ҫинчӗклесе тӑкнӑ утта пухрӗ те валашки ҫине хурса пачӗ, лашин йӗвенне хыврӗ, унтан крыльца ҫине хӑпарчӗ.

Зашел в конюшню, кинул в ясли наметанное конем под ноги сено, снял недоуздок и поднялся на крыльцо.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫинчӗклеттеретӗр ак чи лайӑх утта.

Потравите, проклятые, самое доброе сено.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Утта пӗтӗм хуторӗпех пӗр харӑс тухрӗҫ.

Выходили на покос всем хутором сразу.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эй, ача, пуҫ айӗнчи утта лайӑхрах хур!

Эй, хлопче, подмости под голову сена!

II. Ҫул // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех