Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утта (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Леш енчи улӑхри утта ҫулса пӑрахнӑ, унта кӑшкарути нумай.

На другом берегу луг был не скошен — там было много щавеля.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Пӗтнӗк вӑл нӳрлӗ ҫӗрте ӳсет, — тӗрӗс, ку утта шыв хӗрринче ҫулнӑ.

— Мята на сырых местах растет, — это, верно, около реки косили траву.

2 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ӗҫлетпӗр, Сергей Николаевич! — терӗ Мазин нимӗн те пулман пек, утта ытамне пуҫтарса.

Работаем, Сергей Николаевич! — скромно отозвался Мазин, как ни в чем не бывало собирая в охапку сено.

2 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Пуҫтарӑр утта!

— Собирайте сено!

2 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Мӗн эсир, сире утта пӗррелӗхе ҫеҫ панӑ-им?.. — тӑрӑнчӗҫ хӗрачасем арҫын ачасем ҫине.

— Вам что, сено на один раз дали, что ли? — напали на ребят девочки.

2 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Утта ҫырмаран ҫӳлерех купалӑр, эпӗ кӑтартнӑ ҫӗре…

— Повыше от реки скирды складывайте, где я указал.

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Колхоз председателӗ Степан Ильич тутлӑ шӑршӑллӑ типӗ утта аллипе чӑмӑртать те, кӑкӑр туллин сывласа илсе: — Выльӑх валли сӗтеклӗ апат пулчӗ ӗнтӗ! — тет.

Председатель колхоза Степан Ильич мнет в ладонях душистый пучок сухой травы и жадно вдыхает ее запах: — Богатые корма для скотины!

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тепӗр кунне хайхи ытларах апат-ҫимӗҫ, тӑвар шывӗпе ислентерсе, хӗвел ҫинче типӗтнӗ утта пӗр ҫӗклем ҫӗкленӗ те чӑнах та пӑлан ертсе килме тухса кайнӑ.

На другой день, захватив с собой запас юколы и охапку травы, смоченной в растворе соли и высушенной на солнце, он пошел за зверем.

Вӑрманти легенда // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 61–64 с.

Кӗлеткене, утта пӑсас мар тесен, ҫӳллӗ кӗлеллӗ пушмака тӑхӑнма ерипен хӑнӑхса пымалла.

Чтобы не испортить походку и осанку, переход на высокий каблук должен быть постепенным.

Ҫамрӑксен тумтирӗ // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чӑн та ӗнтӗ, вӑл Рави пек утта ҫурӑмӗ ҫинелле ывӑткаласа хӑтланмарӗ, анчах утӑ тӗркине илсе ҫӑваралла чикес тесессӗн, ӑна вӑл пултарать-ха!

Правда, она не бросала сено на спину, как это делал Рави, но взять пучок сена и отправить его в рот — пожалуйста!

Канмалли вӑхӑт // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Курӑкпа утта Равипе Шаши чиперех ҫиетчӗҫ: хобочӗсемпе пӗчӗк тӗрке ҫаклатса илетчӗҫ те ҫӑвара чикетчӗҫ.

С травой и сеном Рави и Шаши управлялись запросто: подцепят хоботом пучок — и в рот.

Ирхипе кӑнтӑрлахи апат // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Лашасем сырӑшри утта чӑштӑртаттарса, хуллен чӑмласа тӑнӑ.

Лошади тихо жевали, шурша добываемыми из-за решетки клочьями сена.

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Тураса пуҫтарать, пуҫтарать те утта каллех салатса пӑрахать, унтан каллех тураса пуҫтарать.

Сгребает, сгребает, разбрасывает сено во все стороны и потом снова сгребает.

Кӗреплесем // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 16–17 с.

Уншӑн Микинь ӑна утта капан патне илсе пыма пулӑшать.

Зато Микинь помогает ему свозить сено к стогам.

Пӗрле ӗҫлесен // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 15–16 с.

Люба утӑ ӑшӗнчен тухса, утта хӑй ҫийӗнчен силлесе тасатрӗ те урине салтса сырма тытӑнчӗ.

Люба выбралась из сена, отряхнулась и стала переобуваться.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Утта мӗнле ҫунтарса ячӗҫ!

Как сено палили!

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Иван кӗҫҫеленсе ларнӑ утта кӑпӑшкалатса тӳрлеткелерӗ те ӑна хӗрхенсе сӑмах хушрӗ:

Иван расправил слежавшееся сено и сказал ему:

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл уйӑх ҫутипе ҫуталса выртакан улӑха, хӑй айӗнчи симӗс утта курчӗ, юнашар ҫывӑракан Ясневпа Петра палласа илчӗ.

Он увидел залитый лунным светом луг, свежее сено под собой, узнал Яснева и Петра, спавших рядом.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл «хуҫалӑх базине», «тӗп капитала», кил-ҫурта, хуралтсене, тырра, утта тытса тӑнӑ, Степанидӑн, ҫак капиталпа усӑ курса, пысӑк тупӑш илесси пулнӑ.

Он ведал «хозяйственной базой», «основным капиталом», надворными постройками и поделками, хлебом, сеном; в обязанности Степаниды входило пустить этот капитал в оборот с максимальной прибылью.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хырӑмӗсем тутӑран, хӑрушӑ ӗҫ ӑнӑҫуллӑ вӗҫленнӗрен, хӑйсем чӗрӗ те сывӑ пулнӑран, Хушкапуҫ ӑшӑ картара ҫула май колхоз капанӗнчен ҫаклатнӑ утта ҫисе тӑнӑран, — ахӑртнех, вӑл та кӑмӑллӑ пулӗ, — ачасен кӑштах ӗмӗтленсе выртас килчӗ.

От сытости, от благополучного завершения рискованного дела, оттого, что они живы, здоровы, а Лысенка стоит в теплом хлеву, ест сено, прихваченное по пути из колхозного стога, и, по-видимому, тоже довольна, ребятам захотелось помечтать.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех