Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утне (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Утне ҫатлаттарса илчӗ те вара ниҫта чарӑнса тӑмасӑр утмӑл лие яхӑн ҫӗмӗрттерчӗ.

Хлестнув коня, он понесся вперед и проскакал без передышки ли шестьдесят.

II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Нюй Гэнь тарҫине, утне хатӗрлесе тӑратма хушса, Ван Шэн патне васкатрӗ.

Умываясь, велел Нюй-гэн сказать Ван Шэну, чтоб седлал коня.

II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.

Калӑпӑр, унӑн пӗр-пӗр ӗҫпе станицӑна каймалла, вӑл хӑйпе ҫарта пулнӑ утне витӗрен илсе тухать, йӗнерлет ӑна — тӳрех сиккипе!

Надо ему, допустим, в станицу по делу смотаться, вот он выводит своего служивского коня из конюшни, подседлает его и — с места в намет!

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Арҫын ачасем шыва аллисемпе сирпӗттернӗ, ӑна хӑйсен пичӗсем ҫине ывҫи-ывҫипе сапнӑ, утне хыттӑн пусса шӑлнӑ пулсан, хӗрачасем вара ҫав вӑхӑтрах йӑлт хӗрарӑм ҫӑвӑннӑ чухнехи евӗр хӑтланнӑ.

И в то время когда мальчики смело брызгались в воде руками и бросали себе ее горстями в лицо, крепко вытирая кожу, девочки поступали так, как всегда делают женщины при умывании.

IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ҫӗрле Половцев утне йӗнерлесе тӑратрӗ, хӑйӗн пӗтӗм хучӗсене пуҫтарса илсе урхамах хутаҫҫисене чикрӗ, ҫимеллисем илчӗ те сывпуллашса тухса кайрӗ.

Ночью Половцев оседлал коня, уложил в переметные сумы все свои бумаги, взял харчей и попрощался.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Эсӗ ытла та хӑравҫӑ иккен! — йӑл кулса илчӗ те Титок, утне аллинчи чӗлпӗрӗпе ҫатлаттарса, малалла чуптарчӗ.

— А ты пужливый стал! — улыбнулся Титок и, хлестнув коня налыгачем, поскакал вперед.

6-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Гоп-гоп, эгой, — тесе ачашшӑн кӑшкӑрса ячӗ вӗсене Макар; хӑйӗн юратнӑ хура утне мӑйӗнчен ывӑҫ тупанӗпе лӑп-лӑп ҫапкаларӗ те: — ҫывӑрма вӑхӑт ҫитнӗ! — терӗ мана.

— Гоп, гоп, эгой! — крикнул им ласково Макар и, похлопав ладонью шею своего любимого вороного коня, сказал, обращаясь ко мне: — Спать пора! —

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

— Эх, хӗр! — тесе ахлатса илчӗ те магнат, утне саламатпа ҫат анчах тутарчӗ — пӗлӗт пек тусан ҫеҫ вӗҫтерсе хӑварчӗ.

— Эх, девка! — охнул он, да и плетью по коню — только пыль взвилась тучей.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Анчах Амед, сӑнне сасартӑк хытарса лартса, утне хӑй вырӑнне туртса тӑратрӗ, стройпа танлашрӗ.

Но Амед с внезапно затвердевшим лицом вернул коня на место, выровняв строй.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Нумайччен вӑл ҫапла хӑйӗн утне тӗрлӗрен ачаш, савӑш, шӳтлӗ ятсем парса йӑпатрӗ.

И долго он еще осыпал Дюльдяля смешными, милыми, ласкательными именами.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Вӑл ылтӑн евӗр йӑм-йӑм курӑнакан пурҫӑн тӗклӗ ҫӳрен утне лӑпкать, ҫупӑрлать, лаши хуҫи ҫине ӑслӑ куҫӗсемпе савӑнӑҫлӑн пӑхкалать.

— Он бережно оглаживал шелковистую гнедую, с золотым отливом шерсть, а конь следил за хозяином веселым и понятливым глазом.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— О, Дюльдяль! — утне мӑйран ҫупӑрласа, ачашшӑн калаҫать Амед.

— О Дюльдяль! — ласково говорил Амед, похлопывая коня по длинной шее.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл ман ҫинелле пӑхрӗ, пуҫӗпе сулчӗ те утне чӑпӑрккапа ҫапрӗ.

.. «Он посмотрел на меня, кивнул головою и ударил коня плетью.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Пӗр ирхине вӑл утне йӗнерлеме хушрӗ, хӑй черкесла тумланчӗ, унтан пӑшалне ҫакса ун патне кӗчӗ.

Раз утром он велел оседлать лошадь, оделся по-черкесски, вооружился и вошел к ней.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Кӑшкӑрашу та шав, пӑшал пенӗ сасӑсем; Казбич ҫеҫ утне утланнӑччӗ, халӑх хушшинче хӗҫӗпе сулкаласа урам тӑрӑх эсрелӗ пек ҫаврӑнкаларӗ.

Крик, шум, выстрелы; только Казбич уж был верхом и вертелся среди толпы по улице, как бес, отмахиваясь шашкой.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӗсем ӑна ҫӗклесе учӗ ҫине утлантарчӗҫ те, иккӗн икӗ енчен тытса, тепри утне чӗлпӗртен ҫавӑтса, пурте аяккалла кайса ҫухалчӗҫ.

Они посадили его верхом, двое из них его поддерживали, третий взял лошадь под уздцы, и все поехали в сторону.

XVIII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

4. Ҫавӑ кун, тет Ҫӳлхуҫа, Эпӗ кирек хӑш ута та уртарса ярӑп, юланутҫине ӑссӑра кӑларӑп; Иуда килӗ ҫине вара куҫӑма уҫса пӑхӑп; халӑхсен кашни утне суккӑр тӑвӑп.

4. В тот день, говорит Господь, Я поражу всякого коня бешенством и всадника его безумием, а на дом Иудин отверзу очи Мои; всякого же коня у народов поражу слепотою.

Зах 12 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

20. Эсӗ — Манӑн ҫапкӑч, ҫар кӑралӗ; Эпӗ санпала халӑхсене ҫӗнтертӗм, санпала патшалӑхсене пӗтертӗм; 21. санпала утне те, юланутҫине те ҫапса ӳкертӗм, санпала ҫар урапине те, унӑн лавҫине те ҫапса ӳкертӗм; 22. санпала упӑшкипе арӑмне те ҫапса ӳкертӗм, санпала ваттипе ҫамрӑккине те ҫапса ӳкертӗм, санпала каччӑпа хӗре те ҫапса ӳкертӗм; 23. санпала кӗтӳҫӗпе унӑн кӗтӗвне те ҫапса ӳкертӗм, санпала ҫӗр ӗҫлекенпе унӑн ӗҫ выльӑхне те ҫапса ӳкертӗм, санпала ҫӗр пуҫлӑхӗсене те, хула пуҫлӑхӗсене те ҫапса ӳкертӗм.

20. Ты у Меня - молот, оружие воинское; тобою Я поражал народы и тобою разорял царства; 21. тобою поражал коня и всадника его и тобою поражал колесницу и возницу ее; 22. тобою поражал мужа и жену, тобою поражал и старого и молодого, тобою поражал и юношу и девицу; 23. и тобою поражал пастуха и стадо его, тобою поражал и земледельца и рабочий скот его, тобою поражал и областеначальников и градоправителей.

Иер 51 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

17. Ҫар урапине ултҫӗр сикль кӗмӗлле, утне ҫӗр аллӑпа Египетра туянса кӳрсе тӑнӑ.

17. Колесница получаема и доставляема была из Египта за шестьсот сиклей серебра, а конь за сто пятьдесят.

2 Ҫулс 1 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

21. Мариам вӗсен умӗнче ҫапла мухтаса юрланӑ: Ҫӳлхуҫамӑра мухтаса юрлӑр, Вӑл аслӑ мухтава тухрӗ, унӑн утне, юланутҫине тинӗсе путарчӗ.

21. И воспела Мариам пред ними: пойте Господу, ибо высоко превознесся Он, коня и всадника его ввергнул в море.

Тух 15 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех