Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утне (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ислетӗр лайӑххӑн! — хушрӗ Листницкий, утне картах ҫавӑрса.

— Дайте ему! — круто поворачивая коня, приказал Листницкий.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лагутин килпетсӗр утне ҫавӑрчӗ те ун патне сиктерсе пычӗ, есаул мӗн каласса кӗтсе, ун ҫине ҫул айккинчен пӑхса тӑчӗ.

Лагутин подъехал, поворачивая свою невзрачную лошаденку, сбоку выжидающе поглядел на есаула.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утне тепӗр хут таканлаттарасси ҫинчен калаҫса татӑлас тесе, Петро уттине хӑвӑртлатма пикенчӗ.

Он ускорил шаги с целью переговорить относительно перековки коня.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Емельян утне чӗлпӗр вӗҫҫӗн ҫавӑтса вите ҫумӗнчи ҫатан сырӑш патне тӑратрӗ.

Емельян за уздцы подвел маштака к плетеным яслям возле конюшни.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑйӗн кӑмӑлӗпе чун-чӗрине итлесе, Григорий лашине хӑвӑрт каялла ҫавӑрать те йывӑҫ тӗмӗ патне сиктерсе ҫитет, утне чарса тӑратма ӗлкӗричченех йӗнерӗ ҫинчен сиксе анать.

Подчиняясь сердцу, Григорий крутнул коня и подскакал к кусту, на ходу спрыгнув.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утне ӳкерет, ут ҫинче патша-аттемӗр.

Нарисовал коня, на коне верхом царя-батюшку.

Портрет // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Юлашкинчен хӗрача утне чарса, Гришаткӑпа юнашарах пырса тӑратрӗ.

Наконец девочка сбавила прыть, осадила коня рядом с Гришаткой.

Галие // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Утне ҫавӑрчӗ.

Развернула коня.

Галие // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Вӑл усӑк хӑлхаллӑ ырхан утне шавах тилхепе вӗҫӗпе хӑмсарса хӑвалать.

Он махал на вислоухую клячу концами вожжей.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Кӗретӗнех вӑрларӗҫ, Григорий, — айӑплӑн пӗлтерчӗ Кошевой Мишка, Григорий утне вӑхӑтлӑха пӑхса пурӑннӑскер.

— На глазах украли, Григорий, — виновато признавался Кошевой Мишка, на попечении которого находился конь.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тепӗр ҫырӑвӗнче Петро хӑй патне «тӑван Дон хӗрринчи садсенче ӳснӗ» типӗтнӗ чие ҫырли ярса пама тата тӑтӑшрах ҫырса тӑма ыйтнӑ; ҫав ҫырурах вӑл Григорие вӑрҫса ҫырнӑ: казаксем каланӑ тӑрӑх, Гриша утне япӑх пӑхать, имӗш, ӑна, Петрона, ку япала питӗ пӑшӑрхантарать, мӗншӗн тесен Гришка аллинчи учӗ унӑн, Петрон, ятран илнӗ учӗ; кун пирки Петро ашшӗне Григорий патне хӑй ячӗпе ҫыру ҫырса яма ыйтнӑ.

В следующем письме просил Петро прислать ему сушеной вишни «с родимых донских своих садов» и просил не забывать, писать чаще; там же ругал он Григория за то, что, по словам казаков, плохо Гришка присматривает за конем, — а ему, Петру, обидно, так как конь Гнедой — его, Петра, собственный и кровный; просил отца написать от себя Григорию.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хурӑнсем тӗлӗнче Листницкий утне чарчӗ те вӑрман хыҫӗнчи сӑрт ҫине бинокльпе пӑхма пуҫларӗ.

Листницкий остановился возле березок, рассматривая в бинокль взгорье, сугорбившееся за лесом.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Бунчук хӑйӗн чаплах мар утне сотникӑн таса ӑратлӑ Дон урхамахӗпе танлаштарчӗ.

Бунчук поравнял своего незавидного коня с чистокровным донцом сотника.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ыттисенчен иртсе, унта сиктерсе ҫитрӗ те тулхӑрса кӑна пыракан утне туртса чарчӗ, тинкерсе пӑхрӗ; касса пӑрахнӑ салтак кӑтрашка мӑк ҫине, пичӗпе мӑк ӑшне чикӗнсе, аллине аяккалла сарса пӑрахса, ӳпнелле ӳкнӗ.

Подскакал, опережая остальных, удерживая всхрапывающего коня, всмотрелся: на курчавом мху, далеко откинув вывернутую руку, плашмя, зарывшись лицом в мох, лежал зарубленный.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чубатый Кошевойран хӑйӗн утне илчӗ, винтовка ҫаккине тӳрлеткелесе, утланса ларчӗ те, аллипе тӗллесе кӑтартрӗ:

Чубатый взял у Кошевого своего коня, сел, поправляя винтовочный ремень, указал рукой:

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл нихҫан та коновод пулман, хӑйӗн утне ачаш тыткаланӑ, ӑна питӗ тӑрӑшса пӑхса усранӑ, анчах Григорий яланах ҫакна асӑрхать: вӑл, хӑйӗн яланхи йӑлипе пилӗкӗ ҫумне чӑмӑртаса тытнӑ аллисене хускатмасӑр, учӗ патне пыма пуҫласанах, учӗн ҫурӑмӗ хумханса чӗтренсе илет: ут сехреленме тытӑнать.

Он никогда не был коноводом, со своим конем обращался ласково, холил его заботой, но всегда замечал Григорий: как только хозяин подходил к коню, по привычке не шевеля прижатыми к бедрам руками, — по спине коня волною шла дрожь: конь беспокоился.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсем патне никамран малтан Астахов хӑй утне сиктерсе ҫитрӗ.

Первый подскакал Астахов.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ нимӗҫ учӗ ӑмрипе унӑн утне аякран пырса ҫапӑнчӗ, ӑна кӗҫех ура ҫинчен йӑвантарса яратчӗ.

Рослый немецкий конь грудью ударился о бок его коня, чуть не сшиб с ног.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Крючков утне саламатпа ҫунтарать, йӗри-тавралла пӑхкаласа пырать.

Крючков хлестал коня плетью, оглядывался.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Иванков, утне ерипен уттарса, йӗнер йӑранисем ҫине чӗввӗн тӑрса, лапам тӗпнелле пӑхкаласа пырать.

Иванков ехал шагом, приподнимаясь на стременах, заглядывая в низ котловины.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех