Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уласа (тĕпĕ: ула) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун умӗнченех, ҫывӑхранах осколка уласа иртрӗ те траншейӑна пырса ҫапӑнчӗ.

Близехонько от него прожужжал осколок и ударился в траншею.

9 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑнах вара сирӗн умӑртан етре уласа иртет те, ҫӗре шаплатса ӳкнӗ хыҫҫӑнах пылчӑкпа чул муклашкисене варинкелесе ҫӳлелле кӑларса ывӑтать.

И вслед за этим мимо вас взвизгнет ядро, шлепнется в землю и воронкой взбросит вкруг себя брызги грязи и камни.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Чижик ӑна хирӗҫ тавӑрса калама тытӑнсаччӗ ҫеҫ, ҫав вӑхӑтра такам ҫав тери хытӑ уласа ячӗ.

Чижик только что собиралась ему ответить, как громкий вопль пронесся по классу.

Йӑрӑ Манька тӗнчене урӑхлатни // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ну, тетӗп, япӑх, кунта уласа макӑрса ярас марччӗ, тетӗп.

Ну, думаю, беда, как бы нам не завыть.

Настасья Ивановна калавӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Юрӗ, — терӗҫ хӗрарӑмсем, — ан кулян, Настасья Ивановна, уласа макӑрмӑпӑр.

— Ладно, — говорят женщины, — не сомневайся, Настасья Ивановна, выть не будем.

Настасья Ивановна калавӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Ну, хӗрарӑмсем, уласа куҫҫуль юхтарни ан пултӑр.

— Ну, бабочки, давайте только, чтобы слез да вою не было.

Настасья Ивановна калавӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Кӑмака уласа ҫунать.

Гудит печка.

Власьевна // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чӑн та, ун чухне уйӑх ҫути пурччӗ, ҫитменнине тата ун хыҫҫӑн йытӑ уласа чупатчӗ.

Правда, тогда это было при лунном свете; кроме того, за ней с воем бежала собака.

LXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тирӳҫӗ картишӗнче лаша тирӗсене курсан, хай лаша уласа йӗрсе ярать:

Вот как увидала лошадь на кожевенном дворе кониные шкуры, она и завыла:

Лашапа хуҫисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эсрелӗ кӗсри уласа яни ӑна хӑратса ячӗ, пеме те ӗлкӗреймерӗм.

Проклятый вой кобылы спугнул его, прежде чем я успел спустить курок.

LVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Фелим ун тӗлӗнче уласа йӗме тытӑннӑ.

Фелим принялся громко причитать над ним.

LIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Виҫҫӗмӗш хутӗнче тытмалли никам та пулман, — хӑраса ӳкнӗ кашкӑрсем хӳрисене хӗссе, салхун уласа тарнӑ.

Третьей жертвы не было: испуганные собратья погибших, поджав хвосты, пустились в бегство с унылым воем.

L сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Аманнисем тискеррӗн уласа аяккалла чупрӗҫ.

Один или два были ранены и с диким воем убежали прочь.

L сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Фелим хӑй сӑмахне пӗтерсе, юлашки ыйтуне парсан, Тарӑ ӑна хирӗҫ йынӑшса, уласа ҫеҫ илнӗ.

Когда Фелим задал последний вопрос, закончивший длинную тираду, Тара в ответ только жалобно взвыла.

ХLIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Стараста арӑмӗпе амӑшӗ пусӑ патӗнче уласа йӗрсе тӑнӑ, ыттисем вӗсене йӑпатма тӑрӑшнӑ.

Старостина жена и мать голосили у колодца, другие их унимали.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ун хыҫҫӑн шӑхӑрса та уласа, тапхӑр-тапхӑр вӑйлӑланса каякан ҫил вӗрме тытӑннӑ, вӑл хӑйпе пӗрле шӑнса хытса каймалла сивӗ илсе килнӗ.

Вслед за этим со свистом и воем подул порывистый ветер, неся леденящий холод.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анне ун ҫинче ак ҫапла каласа, уласа йӗчӗ: «Эй мӑнтарӑн аннем! Эсӗ мана, ҫак тӗрлӗ хыпса ҫунаканскерне, кам ҫине шанса хӑвартӑн-ши? Хӑвӑн телейсӗр ачуна кам ҫине шанса пӑрахса хӑвартӑн-ши? Кам мана ӑса-пуҫа вӗрентӗ-ши? Епле ӗмӗре ирттерӗп-ши?» — тесе йӗчӗ.

Помню я, как матушка по ней выла и причитала: «Уже родимая моя матушка! На кого ты меня оставила, горькую, горемычную? На кого покинула свое дитятко бессчастное? Где я ума-разума возьму? Как мне век прожить?»

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара анне тупӑк патне пырса ларчӗ те, ҫинҫе сасӑпа кала-кала, уласа йӗре пуҫларӗ.

Потом мать села к гробику и тонким голосом стала причитать и завыла.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аслӑ хӗрӗ уласа йӗрсе янӑ.

Старшая девочка кричала и плакала.

Кӑмпана кайнӑ хӗрача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Манӑн ҫамрӑк арӑм уласа йӗрет.

Молодайка моя выла.

Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех