Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫунашка ҫав тери хытӑ ҫаврӑнать, хӑлхасенче ҫил кӑна уласа тӑрать.

И вот несёшься по кругу, только в ушах свистит.

11. Вӑйӑсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Мӑрьере ҫил уласа тӑрать.

Ветер завывал в трубе.

4. Шкула ҫӳреме тытӑнатӑп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Йытӑсем, хӑрушлӑх пуласса сиснӗ пек, уласа вӗреҫҫӗ.

Собаки лаяли в воздух, как бы предчувствуя угрозу.

Саранча // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Организаци ҫурални, сӗм тӗттӗм ҫӗрле, ҫил-тӑвӑл уласа тӑнӑ хушӑра, хальтен халь вилес пек туйӑннӑ вӑхӑтра, аптраса ҫитнӗ ҫынсене малта сасартӑк маякӑн ялтӑркка ҫути пӗртен-пӗр тӗрӗс ҫул кӑтартса тӑнӑ пек пулчӗ.

Было похоже, как будто в кромешную ночь, среди воя ветра и пурги, когда гибель казалась неизбежной, вдруг впереди ярко засветил ясный огонёк маяка; он указывал измученным людям единственно правильную дорогу.

Присяга // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл халӗ ҫакӑнтах вилме те хатӗр, ҫав выҫӑ кашкӑр пек уласа йыхӑракан ылханлӑ фабрикӑна кӑна каяс марччӗ…

Кажется, умер бы вот тут сейчас, только бы не идти на эту проклятую фабрику, что завывает своим свистком, как голодный волк…

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Сасартӑк пирӗн хыҫра темӗн уласа ячӗ.

И вдруг как сзади завоет!

Мускав урамӗсем мӗнле // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пур чурасем те мунчана пуҫтарӑнчӗҫ; вӗсем уласа макӑрнӑ хушӑра Метробий комедиант та пашкаса пырса кӗчӗ.

Рабы отовсюду сбежались в ванную со стонами и рыданиями; спустя несколько мгновений подоспел, тяжело дыша, комедиант Метробий.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Метробие ӑсатнӑ хыҫҫӑн Эвтибида, каялла хӑйӗн пӳлӗмне таврӑнса, кабинетне шалтан питӗрсе илчӗ те диван ҫине выртса уласа макӑрса ячӗ.

Попрощавшись с Метробием, Эвтибида быстро вернулась к себе и заперлась в своем кабинете, затем, вновь разразившись плачем, она бросилась на диван.

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Темскер, те йынӑшса, те уласа янӑ пек туйӑнчӗ.

Что-то не то зарычало, не то застонало.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Вӑйлӑ ҫил Костьӑна пӳрт ҫумне тӗртсе ҫыпӑҫтарать, вӑл аран-аран хӑпса уласа тӑракан тӗттӗмлӗхе, юханшыв хӗрнелле каять — унта та темӗн хаяррӑн хумханса ҫапӑнать.

Упругая стена ветра прижимает Костю к дому, он с трудом отрывается и идет в черную воющую пустоту, к реке, где что-то зло бьет и хлещет.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пӳлӗм витер уласа та шӑхӑрса ҫил вӗрет, уҫнӑ чӳречи ҫапӑнать те, кантӑкӗ чӑнкӑртатса тухса ӳкет, алӑкӗ хыттӑн стена ҫумне кайса ҫапӑнать, унтан каялла ыткӑнать.

Через комнату с воем и свистом несется ветер, хлопает створкой окна, со звоном вылетает стекло, дверь грохает об стену и снова отлетает.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Упи вара ҫиленнипе кайри ури ҫине чӗвен тӑчӗ те уласа ячӗ.

Тогда медведь рассердился, встал на дыбы и зарычал.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Вӑл, ҫӑхан кӑранклатнине аса илтерекен сасӑпа, ҫав тери тискеррӗн, хӑрӑлтатса кулма тытӑнчӗ, чирлӗ кашкӑр та ун сассине ӗнерсе хаяррӑн уласа ячӗ.

Он засмеялся хриплым, страшным смехом, похожим на карканье ворона, и больной волк вторил ему, уныло подвывая.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Упа, хӑй умӗнче пӗр шикленмесӗр тӑракан темӗскерле чӗрчунран хӑраса ӳкнӗскер, аяккалла сиксе ӳкрӗ те, хаяррӑн уласа каялла чакма пуҫларӗ.

Медведь отступил в сторону, угрожающе рыча, в испуге перед этим таинственным существом, которое стояло прямо и не боялось его.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Лешӗ йывӑррӑн кӑна пӗр икӗ утӑм малалла ярса пусрӗ те, кайри урисем ҫине тӑрса, хаяррӑн уласа ячӗ.

Зверь неуклюже шагнул вперед, поднялся на дыбы и зарычал.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вӗсен сирпӗнӳ вӑйӗ хӑрушла, — ҫулӑмӑн виҫӗ кӗлти айккӑн-хӑяккӑн ывӑтӑнчӗ, чул муклашкисем, салтаксем, машина таткисем сывлӑшалла вӗҫеҫҫӗ, таврара — тусан, йӳҫӗ тӗтӗм, марсиансем уласа ячӗҫ те малалла ыткӑнчӗҫ.

Сила их взрыва была ужасна, — метнулись три снопа пламени, полетели в воздух камни, солдаты, куски машин, площадь закуталась пылью и едким дымом, марсиане завыли и пошли на приступ.

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл питех те хӑрушшӑн уласа театртан урамалла сиксе тухрӗ.

Со страшным воем он выскочил из театра на улицу.

Ҫӗнӗ пуканесен театрӗ малтанхи спектакльне кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пысӑк стрелки вуниккӗ тӗлнелле, пӗчӗкки — улттӑ тӗлнелле ҫитрӗҫ, башня ӑшӗнче уласа, шӑхӑрса ячӗ.

Большая стрелка подошла к двенадцати, маленькая — к шести, внутри башни загудело и зашипело.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карабас Барабас ҫак сӑмахсене илтсенех хаяррӑн уласа ячӗ.

В ответ Карабас Барабас страшно зарычал.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пьеро ҫавӑнтах сӑвӑ шухӑшласа кӑларчӗ те, хӑйӗн киревсӗр сассипе уласа ячӗ:

Пьеро сейчас же сочинил стихи и завыл неприятным голосом:

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.