Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗпнелле (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр хум ӑна тӗпнелле чӑмтарнӑ; тепри каллех ҫиеле сӗтӗрсе кӑларнӑ.

Волна швыряла его на дно, следующая вновь вытаскивала его на поверхность.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Чул таткисем ҫиелти алӑ ҫине юлнӑ, ылтӑнпала хӑйӑр тӗпнелле аннӑ; чӳхеннӗ тӑпран иккӗмӗш пайӗ шывпа юхса тухнӑ, унтан вара ӑна ҫӗр ҫине тӑкнӑ.

Камни оседают на первом решете, золотой песок проскальзывают на следующие; вымытая порода уносится водой во второе отделение и оттуда выплёскивается на землю.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Морж тюлень тирӗнчен ҫӗлене тумтир тӑхӑннӑ ҫынна хӑй ҫури тесе шутланӑ та сунарҫа тинӗс тӗпнелле илсе кайнӑ.

Она приняла человека в тюленьей шкуре за своего моржонка, и нырнула с ним на дно моря.

Морж ами // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 21–22 с.

Вӗсене ҫырмара хӑварма шутласа, вӑл вак чулсем тӑрӑх шырлан тӗпнелле анчӗ.

Их он решил оставить в яру, по каменистой россыпи спустился в теклину яра.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пальто, пралукран пушаннӑ катушка, рюкзак, улма хупписем, пулӑ пуҫӗсемпе хӳрисем — пӗтӗмпех нӳхреп тӗпнелле вӑркӑнчӗҫ.

Пальто, катушка из-под провода, рюкзак, очистки картошки, рыбьи головы и хвосты полетели вниз, в глубину погреба.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Шӳсе исленнӗ сӑхманӗ ӑна тинӗс тӗпнелле туртрӗ.

Намокший чекмень тянул книзу.

XXIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шыва пӑтратса, юшкӑн ӑшне чӗркуҫҫи таран пута-пута анса, вӑл лачака хӗррипе утса кайрӗ, лӑппа шыва путарса, хӗррине кӳлленчӗк тӗпнелле пусса пычӗ, шултра пулӑ лӑпӑ ӑшӗнче кӗҫ-вӗҫ ҫатӑлтатасса кӗтрӗ.

Взмутив воду, по колено утопая в иле, он брел вдоль музги, опускал кошелку, придавливал края ее ко дну, а затем совал внутрь кошелки руку, в ожидании, что вот-вот всплеснет и забурлит могучая рыба.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан старик, шыв тӗпнелле чалпашшӑнрах путса аннӑ кантрана эхлете-эхлете туртнӑ май, пӑрамата майӗпен хыпашлама тытӑнчӗ.

И старик стал осторожнее перебирать снасть, с видимым усилием подтягивал отвесно уходивший в глубину шнур.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарья, каялла ҫаврӑнса, ҫыран хӗрринелле пӗр виҫӗ чалӑш пек ишсе килчӗ, унтан самантлӑха шывран ҫур кӗлетке ҫӳллӗш ҫӗкленчӗ те, аллисене пуҫ тӑрринелле пӗрлештерсе тытса: «Сывӑ юлӑр, йӑмӑксем!» — тесе кӑшкӑрчӗ, вара чул пек шыв тӗпнелле анса кайрӗ.

Дарья повернула назад, проплыла сажени три, а потом на миг до половины вскинулась из воды, сложила над головой руки, крикнула: «Прощайте, бабоньки!» — и камнем пошла ко дну.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Петро хӑйне хӑй алла илчӗ, пуринчен малтан шырлан еннелле чупса кайрӗ те вӑтӑр чалӑш ҫӳллӗш чӑнкӑ ҫырма тӗпнелле кӗпӗр-кӗпӗр шуса анчӗ.

Петро владел собой, первый побежал к яру и покатился вниз по тридцатисаженной крутизне.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑн майлӑ кукӑр-макӑррӑн авкаланса иртет тип ҫырма хӗррипе, сӗвек тайлӑм тӑрӑх, качакасен чӗрнисемпе йӗрленсе якалнӑ пӗчӗкҫӗ сукмак; ҫапла пырать-пырать те вӑл, пӗр-пӗр кукӑра ҫитсен, сасартӑк тим ҫырма тӗпнелле чӑмса кӗрет, касса татнӑ пек ҫухалать, — вара ҫук малалла кайма, сукмак татӑлнине тараватсӑррӑн пӗлтернӗ майлӑ шӑрт пек хытхура кӑна унта, хӳме майлӑ курӑнса, кашласа ӳсет.

Так над буераком по кособокому склону скользит, вьется гладкая, выстриженная козьими копытами тропка и вдруг где-нибудь на повороте, нырнув на днище, кончится, как обрезанная, — нет дальше пути, стеной лопушится бурьян, топырясь неприветливым тупиком.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗве хӗрринчен ҫырма тӗпнелле юхса аннӑ тӑпра ҫинче хыт хурапа йыт пырши ашкӑрса кайнӑ; аялта, шыв хӗрринче, имшеркке сарӑ хӑях ӳсет, вӗтӗртетсе ҫӑвакан ҫумӑр айӗнче ҫинҫе ҫулҫӑллӑ шыв амӑш хумханса чаштӑртатать.

На горбе осыпавшейся плотины росли бурьянок и повитель, внизу у воды чахла осока, шуршал под дождем остролистый лещук.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑшӗсем, инҫетрен пӗчӗкҫӗ кӑвак чӑмӑрккасем пек ҫеҫ курӑнаканскерсем, тӳрех ҫыран тӗпнелле сикеҫҫӗ те, тепӗр енне каҫса хӑпарнӑ май, ыттисене хӑваласа ҫитсе пӗрлешеҫҫӗ, чарӑна-чарӑна тӑрса, малалла куҫса пыраҫҫӗ.

Некоторые, издали казавшиеся крохотными серыми комочками, прыгали в яр; перебираясь на эту сторону, подтягивались, останавливались, вновь текли.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тутипе мӑйӑхне ывӑҫ тупанӗпе майӗпен сӑтӑркаласа, куҫӗпе черкке тӗпнелле сӑхса илчӗ, унтан, пуҫне каялла каҫӑртрӗ те черкке тӗпӗнче тӑлӑххӑн юлнӑ тумлама тепӗр хут хура шӑллӑ ҫӑварне силлерӗ; вара, тин вӑл сывлӑш ҫавӑрса ячӗ, хӑяр ҫыртса илсе, куҫне вӑрахчен киленчӗклӗн мӑчлаттарса хӗстерчӗ.

Медленно вытирая ладонью губы и усы, он стрельнул глазами на дно рюмки, — запрокинув голову, стряхнул в раззявленный чернозубый рот сиротинку-каплю и только тогда перевел дух, закусывая огурцом, блаженно и долго щурясь.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Иванков, утне ерипен уттарса, йӗнер йӑранисем ҫине чӗввӗн тӑрса, лапам тӗпнелле пӑхкаласа пырать.

Иванков ехал шагом, приподнимаясь на стременах, заглядывая в низ котловины.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Старик пулла ӑскӑчӑпа ӑсса илме тӑнӑччӗ, анчах сазан, юлашки вӑйне пухса, каллех шыв тӗпнелле вӑркӑнчӗ.

Старик сунулся было с черпалом, но сазан, напрягая последние силы, вновь ушел в глубину.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗрлӗрех сарӑ тӗслӗ пысӑк сазан ҫиеле тухрӗ, шыва кӑпӑклантарчӗ, унтан, пуклак ҫамкаллӑ пуҫне пӗксе, каллех шыв тӗпнелле чӑмрӗ.

Большой изжелта-красный сазан поднялся на поверхность, вспенил воду и, угнув тупую лобастую голову, опять шарахнулся вглубь.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Ҫапах та козак пӗр туратран ярса тытма ӗлкӗрчӗ-ӗлкӗрчех, учӗ кӑна тарӑн шырлан тӗпнелле вӑркӑнчӗ.

Ухватился, однако ж, козак за сук, и один только конь полетел на дно.

XVI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫӑраҫҫи пек, шыв тӗпнелле путатӑп.

Я тону и падаю на дно, как ключ.

V. Шыв пики // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Левко, сывлама чарӑнса тенӗ пек, пӗр хускалмасӑр, куҫне пӗве ҫинчен илмесӗр, шыв тӗпнелле хытӑ тинкерсе пӑхрӗ те ҫакна курчӗ: малтан чӳречерен такӑшӗ хайӗн шурӑ чавсине кӑтартрӗ, унтан вара ытарма ҫук чипер пике пуҫӗ курӑнса кайрӗ.

Притаивши дух, не дрогнув и не спуская глаз с пруда, он, казалось, переселился в глубину его и видит: наперед белый локоть выставился в окно, потом выглянула приветливая головка с блестящими очами,

V. Шыв пики // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех