Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Чара пӗлмен чӗлхерен юха тӑран хыҫ ирттерет тесе ахальтен каламаҫҫӗ пуль ҫав.

Не зря, видать, говорят, несдержанный язык хуже поноса.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗкӗнерех тӑран арӑмӗ те, ҫинҫешке аллине ҫамки айӗн сарса тытса, ҫурт еннелле тинкерет, йышлӑ хӗрӗсем те, ҫулкисене пӑрахса, ҫавӑнталла пӑхаҫҫӗ — ҫук, пушар мар, вут ялкӑшни-туни курӑнмасть, палтлатса ҫӗкленнӗ тусан ҫеҫ ҫӗрелле васкамасӑр анать, лӑпкӑн пусӑрӑнать.

Рядом, приставив ко лбу ладонь козырьком, вглядывалась в пыльную тучу его щупленькая жена; рослые дочери побросали работу и тоже пялются в сторону дома; слава богу, это не пожар — языков пламени не видно, а вскоре пыльное облако стало опадать, не спеша оседая на землю.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Кӗнекере мӗскер ҫеҫ авӑртмӑттӑн, ахаль тӑран!»

«Мало ли, что можно в книжке намолоть!»

Нетте юлташа — пӑрахута-этеме // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 50–53 с.

Тусан сирӗлнӗ май, ӑна пӗр вырӑнта хытса тӑран хайхи мӗлке курӑнах кайрӗ.

Пыль постепенно рассеивалась, и он увидел застывшую на обочине фигуру.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унта, хам астӑвасса, тапса тӑран ҫӑл пурччӗ.

Там, сколько помню, был родник.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑй ҫумӗнче хӗрарӑм пурри, унӑн хӑйне кура вӗри сывлӑшӗ Шерккейӗн халиччен пытанса тӑран туйӑмне хускатрӗ.

Сидящая рядом женщина, ее горячее тело пробудили в нем глубоко запрятанные и почти забытые чувства.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗк тӑран ҫынна — ҫынна-ҫке? — кӗсъерен укҫа вӑрланӑ пек, илсе каяҫҫӗ те пӗтӗм таса ӗмӗте ҫапса хуҫаҫҫӗ!»

Человека — человека, не деньги! — украсть на ровном ходу, разбить все его чистые мечты!»

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрукӗ вӗсен питех ун пек ҫӗре ҫӳреме юратмасть, Тухтар вара, лаша тесен, каҫса каять, хӑш чухне вӑл хӑй ҫиес ҫӑкӑрне те лашине парать, ҫитерме кайсан, шӑварасса та, ыттисем пек, ҫырмари тӑмлӑ-хӑйӑрлӑ шывпа шӑвармасть, каҫӑн-ирӗн юри Турикас хӗрринчи васана, тапса тӑран ҫӑлкуҫӗ патне чарӑнать…

Тимрук не очень-то любит это занятие, а Тухтара хлебом не корми, дай побыть с лошадью, бывает, он и хлеб свой ей отдает, и поит ее не какой попало водой, а в любое время суток ведет на край Турикасинской ложбинки, где бьет чистейший родник.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мӗн пӑхса тӑран?

— Чего уставилась?

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑна чӗлпӗр вӗҫҫӗн тытса тӑракан чармак куҫлӑ Урнашка ҫакӑн пек чипер ут умӗнче этем ятне ярса тӑран катемпи пек.

На фоне этого красавца держащий его за повод Урнашка казался настоящей карикатурой, злой насмешкой природы.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акатуйне килекен ҫынсем хӑйсен лавӗсене ҫырма хӗрринчи йывӑҫ хӳттине хиререх тухса тӑран мӑкаҫей кӗлечӗ патне чарнӑ.

Приехавшие на агатуй ставили свои подводы на берегу реки в тени деревьев и возле магазейных амбаров.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юратать вӑл сӑвӑ каланине итлеме, ҫамрӑклӑхӑн тапса тӑран вӑй-хӑвачӗ те хавалӗ мухтавлӑн янӑранӑн туйӑнать ӑна.

Хотя любит и песни, и стихи послушать, ему кажется, в них звучит сама молодость, ее сила и отвага.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗнтӗ шухӑшпа ӗмӗтӗн ҫуначӗ куҫа курӑнмасть-ҫке, ҫамрӑк хӗрупраҫшӑн чун хавалне ӗмӗр илӗртсе тӑран шанчӑкпа кантарни те, тепӗр тесен, темӗне тӑрать.

Что ж, мечтать не вредно, тем более, что крыльев у мечты не видно, а для девушки это сладкое утешение многого стоит…

III. Инкекпе куҫа-куҫӑн // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗншӗн тесен эсӗ пирӗн тӗрӗслӗхе пӗлсе тӑран.

Потому что ты знать будешь нашу правоту.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тӗл-йӗрсӗр кӗрлев хушшине тикӗссӗн те ҫивӗччӗн ҫатӑртатса тӑран тикӗс сасӑ хирӗнсе кӗчӗ.

В беспорядочный грохот ворвался равномерный и резкий стук.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Эс мӗн туса тӑран кунта ҫаплах? — вӗҫтерсе ҫитрӗ ман пата Володя, вӑл ҫавӑнтах мана, ыталаса илсе, ҫӗклерӗ.

— Ты чего стоишь как сыч? — Володя бросился ко мне, обнял, приподнял.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Темшӗн пӗрмай жуликсем пирки кӑшкӑратӑн, сике-сике тӑран, вӗтеленен, тата, каҫар та мана.

Кричишь почему-то о жуликах, вскакиваешь, мечешься и, прости меня.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тем курса тӑран тата…

Не ровен час…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Авкаланать купӑс, ара ӑҫтан тӳссе тӑран вара, урасене вылятма тытӑнмасӑр?

Извивается гармоника, и как тут в пляс не ударишься?

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тыткала кӑштах, мӗн хытса тӑран?

Поддержи ее, чего застыла?

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив