Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑвар сăмах пирĕн базăра пур.
тӑвар (тĕпĕ: тӑвар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ирхине ирех сӗтел ҫине витре ҫурӑ кӗрекен сӑмавар кӑларса лартнӑ, аҫа ҫури турӑ кӗтессине ларнӑ та турӑшсене капӑрлатнӑ, тӗксӗммӗн ҫиҫекен шуҫ ҫине пӑхса, кранран курка хыҫҫӑн курка пушатнӑ, йывӑррӑн сывласа, пӑртак тӑвар янӑ чей ӗҫнӗ.

С утра ставили на стол полутораведерный самовар, отчим усаживался под божницей и, глядя на тускло блестевшую жесть, украшавшую иконы, цедил из крана чашку за чашкой и, отдуваясь, пил крутой, чуть посоленный кипяток.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Паллӑ тӑвар ку савнӑҫа!

— Отметим сие торжество!

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӑвар ыйтрӑм, шултри анчах, терӗҫ…

Соли спросил — одна, говорят, крупная…

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей ӑна хуравламарӗ, нимӗн чӗнмесӗр арӑмӗн аллинчен шаритленӗ чӑх татӑкӗ илсе, ун ҫине тӑвар сапрӗ те ҫиме пуҫларӗ.

Аникей не удостоил его ответом, молча принял из рук жены кусок жареной курицы, посыпал солью и стал есть.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сӑмсана кӳ пырса ҫапнӑ сӑмакунпа тӑвар каснӑ пулӑн хӗрӳ шӑршине туйса, выҫса ҫитнӗ Прохор ирӗксӗр ҫӗртен чарӑнса тӑчӗ.

Резкий запах самогона и солонцеватый душок просоленной рыбы заставили проголодавшегося Прохора остановиться.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗр каҫиччен шӑнса хытнӑ шӑм-шак ирӗлсе пынӑҫемӗн тӑвар тутиллӗ юн шӑршипе вилнӗ ҫыннӑн утмӑл туратӑнни майлӑ ӑша лӗклентерекен пылак шӑрши ытларах та ытларах сисӗнсе тӑрать.

И чем больше отходило промерзшее за ночь тело, — резче ощущался соленый запах крови и приторно-сладкий васильковый трупный дух.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл паҫӑрхи пекех хӑпартланса калаҫасшӑн пулчӗ, анчах пултараймарӗ: темскер урлӑлла тӑчӗ ӑна, савӑнса пурӑнма, ӳпкене тӑвар тутисӗр сивӗ сывлӑша ҫӑтма кансӗрлерӗ.

Он пытался вернуться к прежнему настроению и не смог: стояло что-то поперек, мешало радостно жить, хватать легкими пресный промороженный воздух.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑвар ытларах пулсан анчах? — хӑраса ӳкрӗ карчӑк.

Может, пересоленные? — испугалась старуха.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав ҫилтен лашан типӗ сӑмсине тӑвар шӑрши ҫапать те, лаша, ӑна ҫӑтнӑ май, пурҫӑн пек йӑлтӑркка тутипеле чӑмлать, ҫилпе хӗвелӗн тутине сиссе илсе, кӗҫенсе ярать.

На сухом конском храпе от ветра солоно, и конь, вдыхая горько-соленый запах, жует шелковистыми губами и ржет, чувствуя на них привкус ветра и солнца.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон вӑрри енчен тӑвар тутиллӗ нӳрӗ ҫил кастарса вӗрет.

От устья Дона солоноватый и влажный подпирал ветер.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей лайӑх пиҫнӗ сурӑх аш татӑкне ҫисе ларнӑ май Ефим аяк пӗрчине тӑвар сапса, шурӑ вичкӗн шӑлӗсемпе турткаланине пӑха-пӑха илчӗ.

Пока Сергей ел хорошо сваренную баранину и он посмотрел, как Ефим посыпал ребра солью и разрывал их белыми острыми зубами.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кам кӑна лавҫӑ пулса ҫӳремен ку вырӑнсенче, тусем хушшине тӑвар, тулӑ турттарнӑ, тусем ҫинчен — йывӑҫ, тикӗт, ҫӑм, тир, кӑмрӑк антарнӑ.

Кто только и не чумаковал в этих местах, перевозя в горы соль, пшеницу, а с гор — лес, деготь, шерсть, овчины, уголь.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Алкумӗнче помидор тултарнӑ икӗ катка тӑнӑ — тин татнӑ йӑмӑх хӗрлӗ помидорсем ҫинче тӑвар пас тытнӑ пек шуррӑн курӑннӑ.

В сенцах стояли две кадки с помидорами — свежие, ярко-красные плоды были покрыты, как инеем, тонким слоем соли.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпӗ ун чухне тӳрех каларӑм: лайӑх пурӑнас килсен — пӗтӗм колхоза пуян тӑвар, уйрӑм анасем ҫинче нумаях пуяймӑн…

Я тогда так и сказал: хотите жить в достатке — сделайте весь колхоз богатым, а на индивидуальных посевах мы далеко не уедем…

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑрҫӑ ҫулӗпе утса тухнӑ ҫынсен сӑнарӗсене чӗрере упрар, пуҫ тайса тав тӑвар.

Сохраним в сердце образы тех, кто прошел через войну, и будем благодарны им с поклоном.

Вӗсем Ҫӗнтерӳпе яла таврӑннӑ // Николай Воронцов. «Канаш», 2020.02.14

— Ҫӗлӗкпе мӗн тӑвар халь, ачамсем?

— Как же нам с шапкой, детушки, быть?

Ҫӗлӗк // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Тӑвар килли ӑшӗнчи Ашапатман карчӑк шӑхӑрса иртсе каять.

Присвистнула, пронеслась в ступе баба-яга.

Ҫил-тӑман // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

— Иксӗмӗр пӗрле пӗр пӑт тӑвар ҫисе ярар та вара пӗр-пӗрне ҫирӗпрех пӗлӗпӗр.

— Съедим вместе пуд соли и плотней узнаем друг друга.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Халӗ ӗнтӗ, хаклӑ хӑтамӑрсем, атьӑр турра кӗл тӑвар та ӗҫсе илер, унтан хамӑр ачасем ҫинчен, мӗнле килӗшессисем ҫинчен калаҫса пӑхӑпӑр…

— Давайте теперь, дорогие вы мои сваточки, помолимся Богу, и выпьем, и поговорим про наших деточек и про уговор…

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл, пиҫсе кайнӑ ӳт ҫине тӑвар сапнӑ майлӑн, хӑвӑрттӑн та шӑппӑн вак-тӗвек сӑмахсемпе перкелешсе илчӗ те татӑлса кайнӑ вырӑна сыпӑнтарса та хучӗ.

Посыпала мелкой тишайшей скороговоркой, будто солью на обожженное место, и связала разрыв.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех