Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тыт сăмах пирĕн базăра пур.
тыт (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тыт!..

Держи!..

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— «Тыт»… — витлет Карачӑм.

— «Хватай»… — дразнит Герасим.

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Тыт!

Хватай!

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

— Сӑххисенчен тыт эс, сӑххисенчен…

— Ты за зебры хватай, за зебры!

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Тыт, тетӗп.

Держи, говорю!

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Вӑл сасартӑк кунтӑкне ярса илчӗ те ӑна Машӑна тыттарчӗ: — Тыт ак… илсе кай мучи патне!

Он вдруг схватил кузовок с пчелами и сунул его в руки девочке: — Бери вот… неси дедушке!

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн акӑ саншӑн ответ тыт!

А мы отвечай!

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Арҫын ача хӑй тунӑ хӑтармалли кантӑрана вӑр-вар каялла туртса илсе пӗр ҫӗре пуҫтарчӗ те татах сывлӑшалла печӗ, ҫавӑнтах ҫилӗлӗн кӑшкӑрса ячӗ: «Тыт, Маша!» терӗ вӑл.

Мальчишка быстро подтянул к себе самодельную спасательную веревку, свернул ее в кольцо, сердито крикнул: «Лови, девочка!», и вновь кольцо развернулось в воздухе.

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ вӗсене ҫирӗпрех тыт.

— Ты их построже держи.

4-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ тыт ҫирӗм пус, юлташупа сӑра ӗҫ.

На вот двугривенный: выпей пива с приятелем.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Кунтан дилижанс ҫинче ларса кайма та аллӑ пус ҫеҫ тӑрать, — терӗ Обломов, — акӑ тыт!

— Отсюда дилижанс ходит за полтинник, — сказал Обломов, — на вот!

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тыт та шӑл: кунта ларма та май ҫук…

Возьми да смети: здесь сесть нельзя, ни облокотиться…

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫурта лартмалли, лампа, транспарант, прес-папье — пачах урӑх япаласем, пӗр вырӑнта виҫ-тӑватӑ ҫул тӑраҫҫӗ — ним те мар; ӑна кӑшт ҫеҫ тыт, пӑхатӑн — ҫӗмӗрӗлсе кайнӑ.

Иная вещь, подсвечник, лампа, транспарант, пресс-папье, стоит года три, четыре на месте — ничего; чуть он возьмет ее, смотришь — сломалась.

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ну, ну, панӑ чух тыт аллӑма!

— Ну, ну, бери руку, коли дают!

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

 — Кӗнекерен илнӗ пӗлӳ хӑй тӗллӗн нимӗн те паманнине асра тыт.

— Помни, что никакое книжное знание ничего не дает само по себе.

Вӑтӑр иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Тыт акӑ.

— Держи.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Асра тыт: Маргаритӑн пирӗн пата пӗччен пырса лармалла.

И запомни, Маргарита должна к нам подойти одна.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тыт.

 — Давай.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Чӗркуҫлен те аллусене пуҫ хыҫне тыт! — Ҫирӗппӗн, хальхинче хаяррӑн приказ пачӗ Женя.

— На колени и руки за голову! — уже более уверенно и со злостью приказала Женя.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тыт, Федорсен килӗнче манса хӑвараттӑн.

 — Вот возьми. Я забыла тебе отдать.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех