Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тултарать (тĕпĕ: тултар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав карттӑсене хӑй тавра хурса тултарать те, аллисене штаб начальникӗ пекех сӑтӑркаласа, Хома ҫапла калать:

Обложившись ими и потирая руки точь в точь, как начальник штаба, Хома говорил:

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хома шурӑ эрех тултарать те пӗр сывламасӑр ӗҫсе ярать.

Хома наливает белого вина и выпивает залпом.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫав формулӑсене хӑйӗн планшетне чыхса тултарать те, ывӑннӑ куҫӗсемпе йӑл кулса, Черныша ҫапла калать:

Набивал ими свой планшет и, улыбаясь утомленными глазами, говорил Чернышу:

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл час-часах кнопкӑсене ылмаштарса ярать, алӑка уҫас вырӑнне ванна ҫине шыв тултарать.

Он часто путает кнопки и наполняет ванну водой, вместо того чтобы открыть дверь.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Наталья, кофтин ҫулти тӳмисене вӗҫертсе ярса, нимӗн чӗнмесӗр чей тултарать: унӑн кӑкӑрӗ ҫинчи ӳчӗ, услам ҫу пек, ҫепӗҫҫӗн те илӗртӳллӗн курӑнать; курпун, пуҫне чалӑштарса, кайӑксем тытмалли тапӑсем тата хулӑсем чутласа ларать; Петр, пӳрнисемпе хӑлхи вӗҫӗсенчен турткаласа, шӑппӑн калаҫать:

Наталья, расстегнув верхние пуговицы кофты, молча разливала чай, кожа на груди её была тёплого цвета, как сливочное масло; горбун сидел, склонив голову, строгая прутья для птичьих клеток, Пётр дёргал пальцами мочку уха, тихонько говоря:

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Вӑл унта хурӑн, вӗрене, пилеш, ҫӗмӗрт лартса тултарнӑ ӗнтӗ; халӗ хӑйӑр ҫинче тарӑн шӑтӑксем алтать, вӗсене ҫӗрӗк тӑпри, шыв тӗпӗнчен кӑларнӑ пылчӑк, тӑм тултарать, — кусем улмуҫҫисемпе ҫырла йывӑҫҫисем валли пулаҫҫӗ.

Он уже насадил берёз, клёна, рябины, черёмухи, а теперь копает в песке глубокие ямы, забивая их перегноем, илом, глиной, — это для плодовых деревьев.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Люда уяври пек сӗтел ҫине апат-ҫимӗҫ лартса тултарать: закуска, кукӑль, пӗр бутылка коньяк кӑларса лартать.

Люда по-праздничному накрыла стол: достала бутылку коньяку, закуску, пироги.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ку сӗтел умӗнче чи йышлӑ ушкӑн ларать: ҫыхса тунӑ ҫӗнӗ архалук тӑхӑнса янӑ ҫамрӑк та уссисӗр офицер чейнике вӗретнӗ шыв тултарать (архалукне хӗрарӑм халатӗнчен тунӑ, пулас, вӑл); пӳлӗм кӗтессисенче, унта та кунта, тата тепӗр тӑватӑ офицер лараҫҫӗ, леш офицер пекех, пурте ҫамрӑкскерсем хӑйсем: вӗсенчен пӗри, пуҫ айне темӗнле кӗрӗк хунӑ та, диван ҫинче ҫывӑрать; тепри, сӗтел умӗнче тӑраканни, сӗтел хушшинче ларакан алӑсӑр офицере така ашӗ касса парать.

Сидела главная группа: молодой безусый офицер в новом стеганом архалуке, наверное, сделанном из женского капота, доливал чайник; человека 4 таких же молоденьких офицеров находились в разных углах комнаты: один из них, подложив под голову какую-то шубу, спал на диване; другой, стоя у стола, резал жареную баранину безрукому офицеру, сидевшему у стола.

3 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Кӗҫех вӑл сакӑрвун пӗр ҫул тултарать ӗнтӗ, ҫапах пӗр минут та ӗҫсӗр пурӑнма пултараймасть.

Восемьдесят один год скоро, а не может она быть ни минуты без работы.

«Тӗп пултӑр вӑрҫӑ!» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кухньӑра алӑ ҫумалли тавра пухӑннӑ ачисен куллине итленӗ май Мария Александровна чей тултарать.

Прислушиваясь к смеху своих детей, обступивших на кухне рукомойник, Мария Александровна разливала чай.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровна, сӑмавар умне ларса, куркасене чей тултарать.

Мария Александровна садится к самовару, разливает чай.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ура айӗнче, пуссан, шыв пӑчӑртатса тухать, хӑш-пӗр ҫӗрте шӑнкӑртатсах юхса, ҫулҫӳревҫӗсем курнӑ юханшыв юпписене тултарать.

Под ногами хлюпала вода, сливаясь вместе, ее струйки питали притоки уже знакомой путешественникам речки.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Савӑт ҫине кирлӗ чухлӗ тултарать те сысна патне каять, ҫул ҫинче хӑй чӑх-чӗпсемпе, кушакпа тата ӗнепе калаҫать.

Наложив сколько нужно в шайку, он направлялся к поросенку, разговаривая по пути с курами, с кошкой, с коровой.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Матвеич чӗлӗм тултарать, Ваҫҫук мӗн каласса кӗтет.

Матвеич набивает трубку и ждет, что скажет Васек.

25 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Жорка кукленсе ларнӑ та, аллисемпе турта-турта, миххе тырӑ тултарать.

Жорка, присев на корточки, обеими руками сгребал зерно и насыпал его в торбу.

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Лавсемпе тункатасем патне ҫил-тӑман кӗрт хӳсе тултарать.

Буран наметал сугробы у подвод, у пней.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Тӗлӗнмелли те ҫук ӗнтӗ кунран: ҫулҫӳреве тухни кӗҫ-вӗҫ икӗ ҫул тултарать.

И не мудрено: второй год путешествия был на исходе.

Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.

Килти ӗҫкӗ-ҫикӗре ӗҫмеллисене черккене кил хуҫи тултарать.

На семейных вечерах напитками ведает хозяин, он же и наполняет бокалы.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн официант ытти черккесене тултарать.

Официант наполняет остальные рюмки.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Лӑпкӑ, кӑмӑллӑ лару-тӑрура ҫинӗ апат кӑмӑла тултарать.

Ведь это радость и отключение от всех будничных забот в приятной, спокойной обстановке.

8. Сӗтел хушшинче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех