Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Вӑл арӑмӗ ҫине «Ку ҫаплах-и?» тенӗн пӑхса илчӗ.

— Он посмотрел на жену, как бы спрашивая: так ли это?

III. Ассунта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Сасартӑк ҫав тери палланӑ, ҫывӑх-ҫепӗҫ сасӑсем вилнӗ хӗрарӑм «Эпӗ кунта санпа…» тенӗн ӑна сиксе тӑма хистерӗҫ (арестантсем хӑшӗ ларать, хӑшӗ выртать).

Вдруг звуки, такие знакомые и трогательные, как если бы умершая женщина ясно шептала на ухо: «Я здесь с тобой», заставили его вскочить (арестанты, получив разрешение держаться «вольно», сидели или полулежали).

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Вара Полинӑна вӑратас-ши е вӑратас мар-ши тенӗн вырӑн ҫинчен асӑрханса тӑчӗ, шыва сироп ячӗ, чӳрече умне ларчӗ, шӑлса тирпейлемен, чул сарнӑ урамра темӗн сӑхакан кӑвакарчӑнсене сӑнарӗ.

Тогда, желая и не желая будить Полину, он осторожно покинул кровать, налил воды с сиропом и присел у окна, наблюдая стаю голубей, клевавших на еще не подметенной мостовой.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Теприсем, хӑйсен кӑмӑл-туйӑмне этемрен ҫӳлерех тӑракан чӗр чунпа пайлас тенӗн, — унталла-кунталла ҫаврӑнкалаҫҫӗ.

Иные оборачивались, как бы ища разделить впечатление с существом выше человека.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Аян, — хӗр ҫепӗҫҫӗн чӗнчӗ, тата мӗн калам-ши тенӗн шухӑшлӑн чарӑнчӗ те — сасартӑк каччӑн хӑвӑрт ӗненекен, вӑйлӑ, юмарт чунӗ хӑйне хӑех ӑна тӗрӗс ҫул ҫине тӑратрӗ.

— Аян, — мягко сказала девушка, остановилась, придумывая, что продолжать, и вдруг простая, доверчивая, сильная душа юноши бессознательно пустила ее на верный путь.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сӑпани калас-ши, калас мар-ши тенӗн туртӑнкаласа илчӗ те: — Тупӑнасси ӗнтӗ… — терӗ шахвӑртса.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сидор сӗтел ҫинче сенчӗк вӗҫӗпе тем чӗркелесе ларакан Мӗтрие, пуҫне пӗксе, Сӑпани ҫине ҫамка айӗн пӑхса тӑракан Калюкова — ҫуткам ҫынни ҫавӑ пулчӗ-ха, ӗненмесӗр пустуях кӳрентеретӗр мана тенӗн, пуҫне айккинелле пӑрнӑ Телегина тепре тӗсесе тухрӗ те: — Ну, ку вӑл сӑмах май кӑна, — терӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хальхинче, темшӗн, вӑл пуҫне уснӑ, никампа сӑмахламасӑр, никама тимлемесӗр тенӗн шӑпӑрт тӑрать…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫанталӑк, сире кӑҫал уяр вӑхӑтпа ытлашши нумай савӑнтартӑм тенӗн, нӳрӗ тӗлӗшпе парӑма хӑвӑртрах татасшӑн тӑрӑшать: миҫе кун ӗнтӗ ҫумӑр вӗҫӗмсӗр лӗшлетет.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Юрать, ара, — «маншӑн пулсан» тенӗн хулпуҫҫине сиктерчӗ Ольга Матвеевна.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫав ухмах ывӑл мӗн пуррине веҫех сутса пӗтерчӗ, — макӑрнине кӑтартас мар тенӗн, питне ал лаппипе хупласа калаҫрӗ Халиме.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Телегин, калас-и, калас мар-и тенӗн, кӑшт шухӑшласа тӑчӗ те иккӗленерех хуравларӗ:

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пашка макӑрма чарӑнас тесе, амӑшӗ ҫине пӑхса илчӗ: «килте, эпӗ больницӑра макӑрни ҫинчен ан кала», тенӗн туйӑнчӗ.

Стараясь не плакать, Пашка поглядел на мать, и в этом его взгляде была написана просьба: «Ты же не рассказывай дома, что я в больнице плакал!»

Таркӑн // Николай Степанов. Чехов А. П. Таркӑн: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 16 с.

Хӗрарӑма арҫын умӗнче мӗскӗнлетес тенӗн кӗрхи ҫумӑр пек шӑпӑртатрӗ, мӑшӑрне кӗтсе писевленӗ тутине, куҫӗсене вараларӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Кашни чупакан-сикекен хыҫҫӑн сӑнаса ӗлкӗрейми куҫа кӑштах кантарас тенӗн, Людмила Ильинична вырӑнтан хускалман япала тупма тӑрӑшать.

Людмила Ильинична старается выбрать точку, на которой можно было бы хоть на время остановить свой взгляд, не посылая его вдогонку за каждым бегущим, за каждой прыгающей.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Вӑл тетрадь туртса кӑларать, ҫак хута Виктор халлӗхе ан куртӑр тенӗн, кӑштах аллипе хупӑрлать.

Она придвигает к себе какую-то тетрадку и, положив на нее руку, как бы отгораживая ее на время от Виктора, говорит:

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Сергей Иванович, темӗнле чи пысӑк судьяна: «Кала: ман кирлӗрех?» — тенӗн, аллисене сарса илет.

 — Сергей Иванович шутливо разводит руками, предлагая какому-то самому высшему арбитру судить, что важнее.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ӗлкӗреймерӗм, — «ҫӗр хута тем шӑршласа ҫӳретӗн-ха, пӗл сана», тенӗн, хӑй те, Андрей Васильевич, завуча шанмасӑртарӑххӑн тинкерчӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Каласан лайӑх-ши, каламасан самайтарах-ши», — тенӗн, темле ырӑмаррӑн туртӑшкаласа илчӗ те Нина, тем тери пытарас тесессӗн те хыпарӗ пурпӗр палкаса тухасса пӗле тӑркач, каларӗ-каларех мӗн каламаллине уҫӑмлӑн.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Парӑнмӑп… — «чӑрмантаратӑп та ҫав хам нушам-хушампа, ан вӑрҫ, ан ятла ӗнтӗ, ырӑ этемӗм», тенӗн, ӳкӗнӗҫлӗн телейсӗрленчӗ Нина, Динӑна тӳррӗн, сӑпайлӑн пӑхса.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.