Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тархаслани (тĕпĕ: тархасла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн тутисем хускалса илнӗ, темскер мӑкӑртатнӑ, пичӗ ҫинче тем тархаслани палӑрнӑ.

Губы его шевелились и бормотали что-то, и на лице виднелось выражение покорной просьбы.

XXVIII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Пирӗнтен пӗр ҫул кӗҫӗн пулсан та, ҫапла-и? — терӗ пӗррехинче Саша эп вӗсене военкома хам епле тархаслани ҫинчен, ҫара мар-тӑк, хуть пӗр-пӗр ҫар шкулне те пулин яма йӑлӑнни ҫинчен, ку ӗҫре хӗрӗх пӗрремӗш ҫулта хам фронтра пулни ҫеҫ пулӑшни ҫинчен каласа парсан.

И моложе нас на целый год? — говорил Саша, когда я рассказывал, как упрашивал военкома послать меня, ну не в армию, а хотя бы в какую-нибудь военную школу, и ссылался на то, что уже был (был!) на фронте в сорок первом.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Полюшка хӗрелсе кайрӗ: хура куҫӗсене ҫутӑлтарса, хӗрлӗармеецсем кил хушшине мӗнле килсе кӗни, чӑхсемпе кӑвакалсене мӗнле тытни, асламӑшӗ киккирикне тӑм илтернӗ сарӑ автана та пулин йӑхлӑх хӑварма тархаслани ҫинчен каласа кӑтартрӗ.

Полюшка оживилась: блестя черными глазенками, стала рассказывать, как приходили на баз красноармейцы, как они ловили кур и уток, как просила бабка Ильинична оставить на завод желтого петуха с обмороженным гребнем.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем тавра сентре ҫинчен сиксе аннӑ ачасем йӗрсе тӑраҫҫӗ, анчах хӑйсем мӗншӗн йӗнине те пӗлмеҫҫӗ, амӑшӗ ашшӗне йӗрес пек тархаслани, ӑна килтен яма хӑрани те ҫителӗклӗ пулчӗ пулас вӗсене.

Вокруг уже стояли спрыгнувшие с полатей ребятишки и плакали, сами не зная почему: им достаточно было, что мать о чем-то слезно упрашивала отца и боялась отпускать его из дому.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Малтанах апла марччӗ, куҫ шӑрҫи тӗлӗнче виҫӗ вӗҫлӗ тимӗр сенӗк кӑваккӑн йӑлтӑртатса кайсан е пуклак шалчан шупка шурӑ вӗҫӗ тӗксӗммӗн ҫиҫни курӑнсан, кашнийӗ, аллапписене хӳтевсӗррӗн куҫӗ патне ҫӗклесе, пичӗпе куҫне картлама пӑхатчӗ; хӗнесе-ватса пӗтернисен ушкӑнӗнчен хӗрхенме тархаслани те, ахлатса йынӑшни те, ятлаҫни те, ҫав тери ыратса кайнӑран ӑшран тӑвӑнса тухакан сасӑпа выльӑхла ӳлесе яни те илтӗнетчӗ.

А сначала каждый закрывал лицо и голову руками, беззащитно поднимая ладони к глазам, когда перед самыми зрачками сине вспыхивали железные жала вил-тройчаток или тускло посверкивала тупая белесая концевина кола; из толпы избиваемых пленных слышались и мольбы о пощаде, и стоны, и ругательства, и нутряной животный рев нестерпимой боли.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тыткӑнрисенчен пӗри темӗскер ыйтрӗ, аллисемпе сулчӗ, вӑл темӗскер тархаслани, йӑлӑнни курӑнать.

Один из пленников, видимо, о чем-то просил: движения его рук выражали и страдание, и мольбу, и отчаяние.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫакна вӑл шӑп та шай мана хушрӗ, мӗншӗн тесен эпӗ пӗр тытӑнсан мӗн хушнине яланах питӗ тӗрӗс тунине, мана ҫав хушнӑ ӗҫе тӑвассинчен нимӗнле туйӑм та, нимӗнле тархаслани те пӑрса яма пултарайманнине вӑл лайӑх пӗлнӗ.

И дал мне к вам поручение, именно меня выбрал он посредником, потому что знал меня как человека, который с буквальною точностью исполняет поручение, если берется за него, и который не может быть отклонен от точного исполнения принятой обязанности никаким чувством, никакими просьбами.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

21. Сӑртсем ҫинчен Израиль ывӑлӗсем хӳхлени, тархаслани илтӗнсе тӑрать: вӗсем хӑйсен ҫулӗнчен пӑрӑнса кайнӑшӑн, Ҫӳлхуҫана, хӑйсен Туррине, манӑҫланӑшӑн йӗреҫҫӗ.

21. Голос слышен на высотах, жалобный плач сынов Израиля о том, что они извратили путь свой, забыли Господа Бога своего.

Иер 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

6. Мӗскӗн ҫын тархаслани Турӑ хӑлхине ҫитет; Унӑн тӳрӗ сучӗ васкасах ҫывӑхарать.

6. Моление из уст нищего - только до ушей его; но суд над ним поспешно приближается.

Сир 21 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

170. Эпӗ тархаслани Сан умна ҫитинччӗ; Хӑвӑн сӑмахупа хӑтарсам мана.

170. Да придет моление мое пред лице Твое; по слову Твоему избавь меня.

Пс 118 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех