Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тара сăмах пирĕн базăра пур.
тара (тĕпĕ: тара) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шалусӑр пуҫне тухнӑ ытти тӑкаксене те йӑлтах расход шутне кӗртнӗ: пӳлӗм тара илнишӗн тӳлени, ҫутӑшӑн тӳлени, Вера Павловна мастерской ӗҫӗпе ҫӳресе лавҫа парса тӑкакланни те пур, пӗр тенке яхӑн.

В расход были поставлены, кроме выданной платы, все другие издержки: на наем комнаты, на освещение, даже издержки Веры Павловны на извозчика по делам мастерской, около рубля.

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Капла эпӗ сана тара тытма пултараймастӑп.

Так я тебя нанять не могу.

III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ывӑлне Петербургра тытса тӑма ашшӗн вӑй ҫителӗклӗ пулман; калас пулать, малтанхи икӗ ҫул хушшинче Лопухов килтен ҫулсеренех 35-шер тенкӗ илсе тӑнӑ тата Выборг енчи кварталсенчен пӗринче, ҫырнине тепӗр хут куҫарса ҫырма тара кӗрӗшсе, тепӗр ҫавӑн чухлӗ укҫа илнӗ, — укҫа ӑна шӑпах ҫак вӑхӑтра кирлӗ пулнӑ.

Для содержания сына в Петербурге ресурсы отца были неудовлетворительны; впрочем, в первые два года Лопухов получал из дому рублей по тридцать пять в год да еще почти столько же доставал перепискою бумаг по вольному найму в одном из кварталов Выборгской части, — только вот в это-то время он и нуждался.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Юлашкинчен, ҫырӑва ячӗҫ ӗнтӗ, ҫӑлӑнса юлнӑ Сторешников ирӗккӗнрех сывла пуҫларӗ, анчах вӑл йӗп-йӗпе тара ӳкнӗ.

Наконец, письмо отправлено, и спасенный дышит свободнее, но пот льет с него градом.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Йӗп-йӗпе тара ӳксех чавать вӑл, кӗҫех лаша такан евӗр темле япала патне пырса тухрӗ, питӗ патракскер хӑй.

Обливаясь потом, он продолжал ползать и судорожно перебирать землю, он снова наткнулся на какой-то странный небольшой предмет, похожий на подкову, но на ощупь хрупкий.

Йӑлтӑр ҫутӑ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67–76 стр.

Пӗррехинче Чэнь чавса пытарнӑ укҫа шӑпах ҫав Тан ҫемйине тара панӑ пӳрт айӗнче пулма кирлӗ тесе ӗнентернӗ хӑйне, анчах унта кайса чавма ниепле те хӑю ҫитереймен.

Однажды Чэнь с полной уверенностью определил, что клад зарыт под тем домом, который снимала семья Тан, но не осмелился начать там раскопки.

Йӑлтӑр ҫутӑ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67–76 стр.

Кӗпе ҫухине ярханах ярса, ҫӳҫне тӑмаласа, йӗп-йӗпе тара ӳксе, вӑл яри уҫса хунӑ чӳрече умӗнче сӗтел хушшинче ларать, кӑкӑрӗ тата ҫурӑмӗ ҫинчи тарне ал шӑллипе шӑла-шӑла илет, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе, чӳрече урлӑ сӗвенсе, пуҫӗ ҫине кӑкшӑмран шыв ярать, киленнипе лӑпкӑн хӑрлата-хӑрлата илет.

С расстегнутым воротом рубахи, всклокоченный и мокрый от пота, сидел он за столом возле настежь распахнутого окна, вытирал полотенцем пот со лба, под мышками, на груди и на спине, а время от времени, свешиваясь через подоконник, лил на голову воду из кувшина и сдержанно рычал от удовольствия.

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӗсем ҫак килӗшӳсӗр сӑвва темӗн тӗрлӗ калама, вӗҫӗмсӗр улӑштарма вӗренсе ҫитнӗ, вара йӗп-йӗпе тара ӳкнӗ Давыдов, ачасене, Лушкӑна тата хӑйӗн ҫемҫешке кӑмӑлне чунтан ылханса, Лушкӑпа пӗрле икӗ урам тӑваткалӗ кайнӑ ҫӗре хайхи «унаман чуста» унанӑ чуста, тӑварсӑр, кӑпӑш, тутлӑ чуста тата темле чуста та пулса тӑнӑ.

Они бешено изощрялись, без конца варьируя свое нелепое двустишие, и пока мокрый от пота Давыдов проходил с Лушкой два квартала, кляня в душе ребятишек, Лушку и свою слабохарактерность, «кислое тесто» последовательно превращалось в крутое, пресное, сдобное, сладкое и так далее.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫав кун А-у пачах та килмерӗ, лавкка хуҫи вара, тупӑка масар ҫине кайса пытарма, икҫӗр вуншар пӑхӑр парса, икӗ ҫынна тара тытрӗ.

А Синяя Шкура в тот день совсем не явился, пришлось хозяину кабачка нанять для вдовы Шань двух носильщиков и дать каждому по двести десять медяков за то, что они отнесли гроб на кладбище для бедных.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Халтан кайнипе Шань-сы темле ҫурт алӑкӗ патне ҫитсен ларса канчӗ, кӑшт сывлӑш ҫавӑрсан хӑй йӗп-йӗпе тара ӳкнине туйса илчӗ.

Измученная, она присела на пороге у двери какого-то дома, немного отдышалась и тут почувствовала, что мокрая от пота одежда прилипла к телу.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Вӑл тара ӳкичченех ҫисе тултарнӑ, ҫӳҫӗ пӑсланаканах пулнӑ.

Он наелся так, что весь вспотел, а от головы даже пар шел.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Тӳсме ҫук йывӑр, хускалма та памаҫҫӗ: вӗсем мана вӗлересшӗн, кӗҫех ку асап чӑн маррине туйса илтӗм те, йӗп-йӗпе тара ӳксе, тапаланса тухрӑм.

Невыносимая тяжесть, не могу шевельнуться: они хотят моей смерти. Я понял, что эта тяжесть не настоящая, и, обливаясь потом, выкарабкался.

X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Тара пачӗҫ вара ачасем.

но они убежали.

II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Ытла та пӑчӑ унта — чӑтма ҫук, пӗтӗмпех лачкам тара ӳкрӗм, анчах ҫапах та унта чуна лӑпкӑрах, туршӑн та!

Духотища там — мочи нету, весь я пóтом изошел, но зато спокойнее для души, ей-богу!

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тара тытнӑ ӗҫ вӑйӗпе унашкал усӑ курма ун чухне совет саккунӗ енчен чару пулман.

Советским законодательством такое использование наемной рабочей силы не возбранялось.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Гаев ӑна 1927 ҫулта хӑйӗн ывӑлӗ Хӗрлӗ Ҫара тухса кайнӑ пирки, ачи-пӑчи йышлӑран тырри-пуллине пуҫтарса кӗме вӑй ҫитереймен пирки ҫеҫ тара тытнӑ пулнӑ.

И Гаев нанял ее только потому, что сын его в тысяча девятьсот двадцать седьмом году осенью был призван в Красную Армию и многодетный Гаев не мог управиться.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫав тарҫӑ, юлташсем, тырӑ вырнӑ вӑхӑтра пӗр уйӑхлӑха тара тытнӑ Гремячий Лог хуторӗнчи хӗрех пулнӑ.

А это, товарищи, была нанята на месяц во время уборки хлеба девушка с того же Гремячего Лога.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Намӑс курса пӗтнипе, хуйхӑ-суйхӑпа тата чӑм тара ӳкнипе йӗп-йӗпе пулнӑ Щукарь пулӑшӑва йышӑнать, аран-аран утланкаласа ларать.

Мокрый от стыда, горя и пота, Щукарь принял его услугу, кое-как сел.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ним тума аптранипе Демкӑн куҫӗсем хӑнчӑррӑн пӑхкалаҫҫӗ, аллисем чунтан тархасланӑн кӑкри ҫумне лӑпчӑнаҫҫӗ, Марина пур — йӗп-йӗпе тара ӳкнӗ, ӑшша пиҫнипе хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайнӑ.

Демкины глаза растерянно косили, руки просительно прижимались к груди, а Марина была вся в поту и в жарком румянце.

30-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Анчах пуху пӗтнӗ тӗле Макарӑн тӑнлавӗсем ҫинче карӑнса тӑракан юн тымарӗсемпе вилнӗ пекех шурса кайнӑ, йӗп-йӗпе тара ӳкнӗ сӑнӗ ҫине пӑхса илчӗ те ҫапла шухӑшларӗ:

Но к концу собрания, глянув на мертвенно-белое лицо Макара, потное, со вздувшимися на висках венами, решил:

28-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех