Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳрнесене (тĕпĕ: пӳрне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ вӑтаннипе хам умра хӑй кабининче лӑпкӑ ларакан летчик ҫине пӑхса илтӗм те, шӑнма пуҫланӑ пӳрнесене ҫанӑ ӑшне чиксе, ларкӑҫ хыҫӗ ҫумне ҫыпҫӑнса лартӑм.

Я смущенно посмотрел на летчика, спрятал зябнувшие пальцы в рукава и плотно прижался к стенке сиденья.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Анчах кӗтмен ҫӗртен ҫурӑмӗ ыратма пуҫларӗ, ҫилӗм пӳрнесене ҫыпӑҫтарса лартрӗ.

Только вдруг стала ныть спина, слипаться от клея пальцы.

Йӑрӑ Манька тӗнчене урӑхлатни // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пӳрнесене яланах пӗрле тытмалла.

Пальцы всегда, по возможности, держать вместе.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Палатӑна кӗрсен, кашнинчех мана унӑн лӑпкӑ сӑнӗ хӑратать, мӗншӗн тесен эпӗ унӑн савӑнӑҫлӑ та уҫӑ кӑмӑлне хӑнӑхнӑ, анчах халь вӑл пӗр сӑмах та чӗнмест, сайра хутра ҫеҫ хӑйӗн ырханланнӑ вӑйсӑр аллине ман алӑ ҫине хурать те хуллен кӑна ман пӳрнесене чӑмӑртать.

Всякий раз, как я входила в палату, меня больше всего пугало его безучастное лицо: слишком привыкла я к общительному, веселому характеру мужа, а теперь он лежал молчаливый, и лишь изредка приподнимал слабую, исхудалую руку, клал ее на мою и все так же молча слабо пожимал мои пальцы.

Xуйxӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Спирта пула эпир пӳрнесене, сӑмсасене, хӑлхасене сахал тӑм илнӗшӗн мухтанма та пултаратпӑр.

Благодаря спирту мы можем гордиться тем, что несильно отморозили пальцы, нос, уши.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Хама пысӑк тӳсӗмлен тыткаласа, эпӗ пӳрнесене тӑсрӑм та, ал тупанне каялла илтӗм, хама яланах ун рапортне тимлӗн итленӗ пек тытма тӑрӑшрӑм.

Большим усилием воли заставил я себя распустить кулак и отвести ладонь назад, делая все время вид, что я внимательно слушаю рапорт.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ку темле ҫав тери шавлӑ, пӳрнесене пит ҫӑмӑл вылянтарса каламалли кӑткӑс произведени иккен; ҫак пьесӑна юлашки экзаменра каласан, Анна Михайловна хӑйӗн ятне кӑна мар, хӑйӗн учительницине те пайтах чапа кӑларнӑ пулнӑ.

Это было что-то особенно шумное, но довольно хитрое, требовавшее значительной гибкости пальцев; на публичном экзамене Анна Михайловна стяжала этой пьесой обильные похвалы и себе, и особенно своей учительнице.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Андрий, тутисене ҫыртса, Олесӑн ҫӑмӑл пӳрнисем унӑн суранлӑ аллисене ҫепӗҫҫӗн сӗртӗнсе, ӳтӗн вилӗ лӑстӑкӗсене уйӑра-уйӑра, суракан пӳрнесене юр пек шурӑ татӑкпа чӗркенине пӑхса тӑрать.

Андрий, закусив губу, смотрел, как ловкие пальчики Олеси, нежно прикасаясь к его руке, отделяли безжизненные клочья кожи и укутывали пальцы белоснежной повязкой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Вӑл алӑк еннелле сикет, Саломыга хӑйӗн тумтирӗнчен ҫатӑртаттарса тытнӑ ватӑ пӳрнесене ниепле те вӗҫертеймест: Ӑнӗ ҫитсе кӗнӗ Пейсах карчӑка пулӑшма васкарӗ.

Она рвалась к двери, и Саломыга не мог оторвать ее судорожно вцепившиеся в жупан старческие пальцы, опомнившийся Пейсах бросился к ней на помощь:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл хӑйӗн сарӑ чечек хупӑлчисене пӗр ҫӗре, эпир пӳрнесене хутласа пӗр чӑмӑра пухнӑ пек хупласа илнӗ иккен, ҫавӑнпа та сарӑ чечексем пӗртте курӑнмаҫҫӗ.

Оказалось, что он сжал свои лепестки, как всё равно если бы у нас пальцы со стороны ладони были жёлтые и, сжав в кулак, мы закрыли бы жёлтое.

Ылтӑн ҫаран! // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 21–22 с.

Мӗнле савӑнтӑм эпӗ, кантра ман пӳрнесене хытӑ тивсе ыраттарсан — юлашкинчен вара юри асӑрханусӑр пек пулма тӑрӑшрӑм, анчах хӗр мана юри йӗкӗлтерӗ, ман тӑснӑ пӳрнемсене тӗкӗнмерӗ!

Какой я почувствовал восторг, когда, зазевавшись, получил от ней сильный и резкий удар по пальцам, и как потом я нарочно старался показывать вид, что зазёвываюсь, а она дразнила меня и не трогала подставляемых рук!

VII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Кап ярса илчӗ те мана сулахай алӑран шарт кӑна хытарса лартрӗ пӳрнесене.

Она крепко схватила меня за левую руку, да так, что пальцы онемели.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Пӳрнесене винтовка автанӗсем ҫине хучӗҫ.

Пальцы легли на спуски винтовок.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗпҫи хӗрсе кайрӗ, пӳрнесене пӗҫертрӗ.

Ствол накалился и обжигал пальцы.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хӑвӑр ӗҫ, анчах ытлашши ӗҫсе ҫиместпӗр, мана юрамасть: вырӑнтан кӑларса сирпӗтеҫҫӗ, парти енӗпе хӗрӳ выговор пама пултараҫҫӗ, вара черкке тытнӑ пӳрнесене ҫулталӑк хушши вӗрсе сивӗтме тивет.

— Дело хозяйское, только гулять шибко не будем, мне нельзя: с должности вытряхнут и выговор по партийной линии могут влепить такой горячий, что буду год дуть на пальцы, какие рюмку держали.

XXVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Шуррисем патӗнче чухне кӑмӑл туртмасӑрах ҫапӑҫнӑ, ытларах тылсем тӑрӑх ҫӳренӗ, шуррисемпе ҫапӑҫнӑ чух, куратӑн ӗнтӗ, пӳрнесене ҫухатрӑм.

В белых служил — без охоты воевал, все больше по тылам огинался, а с белыми дрался — изволь радоваться, пальцы потерял.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ӗнтӗ пӳрнесене ҫӑвара чиксе шӑхӑрмалла.

Теперь надо было сунуть в рот пальцы и свистнуть.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ман алӑсене хӑйӗн чӗрҫи ҫине тытнӑ та, ниепле те вӗҫертесшӗн мар, тек хӑйӗн ҫинҫелсе юлнӑ пӳрнисемпе ман пӳрнесене явкаласа ларать.

А он все не выпускал моей руки из своих и перебирал похудевшими пальцами мои пальцы.

24 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Халӗ эпӗ ҫав ҫурӑка тӗттӗмре хыпашласа тупрӑм та, ун витӗр пӳрнесене чикрӗм.

Я теперь нашарила в темноте эту прорезь и просунула пальцы.

19 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ виҫҫӗмӗш хутри площадкӑра хама кӳрентернӗ йывӑр чӑматанӑма ҫӗкленипе сӑрӑлтатса ыратнӑ пӳрнесене сӑтӑркаласа ҫеҫ тӑтӑм, аялта алӑк ҫатлатса хупӑнчӗ те макинтош тӑхӑннӑ ҫӳлӗ ҫын пусма картлашкисем урлӑ яра-яра пусса ман ҫумранах иртсе кайрӗ.

Я стояла на площадке третьего этажа, потирая пальцы, онемевшие от проклятого чемодана, когда внизу хлопнула дверь и длинный человек в макинтоше, с кепкой в руке промчался мимо меня, прыгая через ступеньку.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех