Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳлчӗ (тĕпĕ: пӳл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗнех вара Коля? — пӳлчӗ Петьӑна Гриша.

— Что ж Коля? — оборвал его Гриша.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Хӗрлӗ Ҫар кансӗрлерӗ-и? — чеен пӳлчӗ те мана секретарь, иксӗмӗр те хаваслӑн кулса ятӑмӑр.

— Красная Армия помешала? — лукаво улыбнулся секретарь обкома, и мы оба засмеялись.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ман шухӑша Василий Петрович пӳлчӗ:

Мои размышления прервал Василий Петрович:

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Ҫук, апла пулма пултараймасть, — пӳлчӗ ӑна Борин.

— Нет, не может быть, — прервал его Борин.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— тесе пӳлчӗ Арон.

— возразил Арон.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Мӗн калаҫан ҫак эсӗ кирлӗ мара, — ҫилленсе пӳлчӗ ӑна Калугин, — эпӗ ӗнтӗ вӗсене кунта санран нумайрах курнӑ, кирек хӑҫан та, хӑть ӑҫта пулсан та калама пултаратӑп, пирӗн ҫуран ҫар офицерӗсем, чӑн та, пыйтли пыйтлӑ ӗнтӗ, вунӑ кун хушши кӗпе улӑштарса тӑхӑнманни те пулкалать вӗсен, а вӗсем геройсем, тӗлӗнмелле ҫынсем.

— Ну что ты говоришь пустяки, — сердито перебил Калугин, — уж я видел их здесь больше тебя и всегда и везде скажу, что наши пехотные офицеры хоть, правда, во вшах и по десять дней белья не переменяют, а это герои, удивительные люди.

5 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Нюра хаяррӑн пӳлчӗ:

Нюра сурово остановила ее:

Ҫаран ҫинчи парӑс // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Пуринчен ытла, — тесе пӳлчӗ ӑна Мира, — пирӗн мирлӗ ӗҫлесе ирттернӗ кашни куншӑнах фронтра юн юхтарса тӳленине ялан асра тытмалла, кашни боеца куҫран пӑхма намӑс ан пултӑр тесе, пирӗн ҫав тери тӑрӑшса ӗҫлес пулать.

— А самое главное,— перебивает его Мира,— будем всегда помнить, что мы должны так работать, чтобы нам не стыдно было поглядеть в глаза любому бойцу.

Вӗренсе тухакансем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Ан тив, ан вӑрҫ мучие, — пӳлчӗ ӑна Фролов.

— Нет, ты оставь — не ругай дядьку, — оборвал его Фролов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Виталий, Динӑна халь тин пуҫласа курнӑн, хӗре чӑр-р пӑхрӗ те ҫулне пӳлчӗ.

Виталий, будто видя Дину впервые, посмотрел на девушку и преградил дорогу.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Эпӗ ӑнланаймастӑп сире, господин директор, — сӑмаха каллех пӳлчӗ Мария Александровна.

— Я вас не понимаю, господин директор, — снова прервала его Мария Александровна.

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Сӑмах халӗ, ман шутпа, манӑн кӗҫӗн ывӑл ҫинчен пыратчӗ пулас, — директор сӑмахне пӳлчӗ Мария Александровна, вара кӑшт ҫеҫ палӑрмалла хусканса, ҫухавине пыр ҫумӗнчен туртса пушатрӗ.

— Речь, по-видимому, идет о моем младшем сыне? — перебила его Мария Александровна и чуть приметным движением оттянула воротник от горла.

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Кун пек шухӑш пырса кӗмесен? — пӳлчӗ Негоро.

— А если ему такая мысль не придет? — перебил Негоро.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эсир кӑпшанкӑ курсан та, — пӳлчӗ ученӑя Уэлдон миссис, — ӑна тивместӗр, унсӑрӑн ман сиртен коллекци ешчӗкне туртса илмелле пулать.

— Если вы увидите насекомое, — прервала ученого миссис Уэлдон, — вы оставите его в покое, иначе мне придется отобрать у вас ящик с коллекцией.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Гаррис мистер, — пӳлчӗ ӑна Уэлдон миссис, — тархасшӑн, Дик сирӗн сӗнӗве йышӑнасшӑн мар тесе ан шутлӑр эсир!

— Мистер Гаррис, — прервала его миссис Уэлдон, — не думайте, пожалуйста, что Дик не хочет принять ваше приглашение!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫурҫӗрелле — ҫапла, — пӳлчӗ ӑна Дик, — анчах кӑнтӑра…

— К северу — да, — прервал его Дик, — но к югу…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Юрать, Дик, — пӳлчӗ ӑна Уэлдон миссис.

— Хорошо, Дик, — прервала его миссис Уэлдон.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ан кай ывӑлӑм! — кулса пӳлчӗ ӑна Уэлдон миссис.

— Не ходи, сынок, — улыбаясь, сказала миссис Уэлдон.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эпӗ каймастӑп, — пӳлчӗ ӑна Генка.

— Я не поеду! — прервал его Генка.

56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Хӑвӑртрах ҫикеле те урама вӗҫтер, — пӳлчӗ ӑна амӑшӗ.

— Ешь скорее, — остановила его мать, — да марш на улицу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех