Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗшкӗнсе (тĕпĕ: пӗшкӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Аллӑ-утмӑл хӑлаҫ кайсан, Телегин тӑпра муклашкинчен такӑнчӗ те, пӗшкӗнсе, пушмак пуҫне пӑхкаларӗ, ҫав вӑхӑтрах хыҫалалла сӑнарӗ.
Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пахча хыҫӗпе тухса, вӑл сулахайри ҫырмана анчӗ, пӗшкӗнсе утса, ун хӳттипе урам урлӑ каҫрӗ те вӑрмана, утне тӑлласа хӑварнӑ ҫӗре кӗчӗ.
Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ӑҫтиҫуксем!.. — пӗшкӗнсе хыттӑн кӑшкӑрчӗ вӑл.
Наклонившись, громко сказал: — Канальи!..

I. Пӗри ҫук // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ватӑ Хӗрлӗ Тӑрна ун патне пӗшкӗнсе, савӑнса ҫапла каланӑ:
Красный Журавль наклонился к нему и воскликнул:

Икӗ Синопа // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

— Вӑран, вӑран! — тенӗ шӑппӑн Синопа амӑшӗ, Шурӑ Кашкӑр енне пӗшкӗнсе.
— Проснись, проснись! — прошептала мать, наклоняясь к Белому Волку.

Унтан пӗшкӗнсе ҫӗр ҫинчен темскер илчӗ те хыҫалалла чуптарчӗ.
Нагнувшись, он что-то взял с земли и побежал назад.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ун хыҫҫӑн ҫӳллӗ йӗнерӗсем ҫине пӗшкӗнсе ларса, вунсакӑр казак, хӗрлисен казакӗсем, учӗсене сиктерсе кайрӗҫ; хӑйсем пурте ҫамрӑк, вӑйлӑ, хӑюллӑ ачасем.
За ним, пригнувшись на высоких седлах, поскакали восемнадцать красных казаков — молодые, сильные, смелые ребята.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Агриппина, ытти боецсем пекех, ӑшӑх окопра пӗшкӗнсе ларса, пуля хыҫҫӑн пуля кӑларса ярать ҫав юланутсем ҫинелле.
Агриппина, как и другие бойцы, сидя — согнувшись — в мелком окопе, гнала пулю за пулей по этим всадникам.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

«Ивана валли юрать-ха ку», — тесе шухӑшларӗ вӑл, пиджака пӗшкӗнсе илчӗ, инҫех те мар вӑл хӑйӗн кӗпе-йӗм чӑркийӗ выртнине те курчӗ…
«Пригодится Ивану», — подумала, поднимая пиджак, и неподалеку увидела и свой узелок…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

«Пӗшкӗнсе лар!»
«Присядь!»

Каллех пӗтӗм уй-хир курӑнса каять, пӗшкӗнсе пыракан хура мӗлкесем палӑрма пуҫлаҫҫӗ.
Опять четко выступила из тьмы вся степь, обозначились на ней угольно-черные, сгорбленные фигурки.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Упа пек йывӑр шахтерсем ҫӗклене-ҫӗклене командирӗ хыҫҫӑн, вӑл ывӑннипе пӑшӑхса пӗшкӗнсе ларичченех лапсӑртатса чупаҫҫӗ.
Тяжелые, как медведи, шахтеры поднимались и бежали за командармом, покуда он, задохнувшись, не присаживался на корточки…

Вӑл ҫавӑнтах пулемет вутӗнчен пӗшкӗнсе таракан ҫынсем еннелле ыткӑнать.
Он поскакал к уходящим от пулеметного огня пригнувшимся фигурам.

Хӗрӗ, ҫӑмӑллӑн пӗшкӗнсе ҫӗр ҫинчен патрон тултарнӑ сумкине йӑтрӗ те, сасартӑк хӑраса калла ҫаврӑнса пӑхрӗ — ара, ӑҫта винтовка?
Легко нагнувшись, — взяла с земли сумку с патронами, вдруг испуганно оглянулась — где же винтовка?

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Тӑмпа шӑлса лартнӑ хӳме ҫумӗпе пӗр хура сухаллӑ ҫын пӗшкӗнсе чупса пырать, — вӑл хӑй ҫине хӗрлӗ погонлӑ кӗске хура мундир тӑхӑнса янӑ.
Вдоль мазаной стены, нагнувшись, бежал чернобородый человек, в коротком черном мундире с красными погонами.

Чи малтан ут ҫинчен лайӑх гимнастерка тӑхӑннӑ ҫирӗп ҫын сиксе анчӗ; вӑл, вут умне чӗркуҫленсе ларчӗ те, полевой сумкинчен картӑ туртса кӑларса ун ҫине пӗшкӗнсе пӑхма пуҫларӗ.
Первым соскочил крепкий человек, в хорошей гимнастерке, и сейчас же присел на колени у огня, достал из полевой сумки карту — нагнулся, рассматривая.

Аникей Борисович пӗшкӗнсе ларчӗ те, илтӗнмелле, шӑппӑн калама тытӑнчӗ:
Аникей Борисович присел и отчетливо, шепотом стал говорить:

10 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пӗшкӗнсе сӑмсаран юнне шӑнкартса пӑрахрӗ.
Нагнувшись — отсморкал кровь.

Степан пукан ҫинчен пӗшкӗнсе Агриппина пӑрахнӑ япалана илчӗ: ку аптӑри иккен, унӑн йывӑҫ аври ҫумне пӳрнесем ҫыпӑҫаҫҫӗ.
Степан нагнулся со стула и поднял то, что она принесла и бросила на пол: оказалось — шило, к деревянной ручке его прилипали пальцы.

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑл пӗшкӗнсе, вӑрӑм аптрипе сӑранне шӑтара-шӑтара, вӑйлӑ чӗркуҫҫийӗсемпе хӗстерсе тытнӑ сӳсменне ҫӗлен ҫиппе чике-чике туртать.
Низко нагибаясь, она протыкала длинным шилом кожу, зажав хомут сильными коленями, тянула дратву.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика