Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑшӑрхана (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ кунта пӑшӑрхана пуҫларӑм.

А то уж я тревожился.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Эп хам килӗшӳсӗр хӑтланнӑшӑн пӑшӑрхана пуҫларӑм, чӳречене хупма кӑна тӑнӑччӗ — хирӗҫри пӗчӗк чӳрече уҫӑлчӗ те унтан А-цзинь пилӗк таран тухса выртрӗ.

Я сразу же раскаялся в своей нетактичности и только собрался захлопнуть окно, как напротив открылось маленькое окошечко и из него наполовину высунулась А-цзинь.

А-Цзинь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 162–169 стр.

Ай-гу тата ытларах пӑшӑрхана пуҫларӗ, ларма-тӑма та вырӑн тупаймарӗ — мӗншӗнне вара хӑй те чухлаймарӗ.

Беспокойство Ай-гу усилилось, она и сама не знала почему.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

«Мӗн ку? Мӗншӗн вӑл макӑрать?» — шухӑшларӗ пӑшӑрхана пуҫланӑ Огнянов.

Почему она плачет? Огнянова охватил невольный страх.

XXXII. Аврам // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑшӑрхана пуҫлани сӑнӗ-питӗнче те курӑнса кайрӗ.

По ее лицу пробежала тень беспокойства.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Аптрамалла, — пӑшӑрхана пуҫларӗ Спиридончо та.

— Странно, — проговорил Спирндончо, обеспокоенный.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл ӑҫтанне ыйтмашкӑн та, мӗншӗн ҫавӑн пек тумланнине пӗлме хӑяймарӑм ӗнтӗ, анчах пит хӗрхенсе пӑрахрӑм, чунӑм та пӑшӑрхана пуҫларӗ.

Я не решился спросить, откуда он и почему в таком виде, но мне стало жаль несчастного и как-то тяжело на душе.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чэнь пӑшӑрхана пуҫларӗ, пуҫне усрӗ те тимлесех итлеме пикенчӗ.

Встревоженный, он прислушался, склонив голову.

Йӑлтӑр ҫутӑ // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67–76 стр.

Пистолет пӗҫертет ун аллине, вӑл ӑна темиҫе хут та ман ҫине ҫӗклерӗ, хӑй чӗтрерӗ те, йӑнӑшпа ку чӑнах та персе ан ятӑр тесе, эпӗ чанах та пӑшӑрхана пуҫларӑм.

Пистолет жёг ему руку, он всё наставлял его на меня с размаху и дрожал, так что я стал бояться в конце концов, как бы он нечаянно не нажал собачку.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Миша, — терӗм эпӗ каллех, хам пӑшӑрхана пуҫланӑ май, — илтнӗ пулӑр-ха, вӑл хутсем сире халь нимӗн тума та кирлӗ мар-ҫке.

— Миша, — снова сказала я, начиная волноваться, — поймите, что вам теперь совершенно не нужны эти бумаги.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех