Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑшалӗ (тĕпĕ: пӑшал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Мак-Набс ҫавӑрӑнса пӑхрӗ те, пӗчӗк юханшывран пӗр аллӑ утӑмри сӑрт патӗнче пӗр питӗ пысӑк ҫын тӑнине курах карӗ; вӑл хӑйӗн вӑрӑм кӗпҫеллӗ пӑшалӗ ҫине таяннӑ та нимӗн хускалмасӑр статуя пек тӑрать.
Оглянувшись, Мак-Набс увидел шагах в пятидесяти от ручья, у подножья горы, человека очень высокого роста; он стоял неподвижно, как статуя, опираясь на длинноствольное ружьё.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тахӑшӗн пӑшалӗ кӗрслетсе кайрӗ, залра ҫапӑҫакансен икӗ ушкӑнӗ, икӗ йытӑ кӗтӗвӗ пек, явӑҫма, хӗвӗшме пуҫларӗ.
Охнул, как брошенная об пол электролампочка, чей-то выстрел, и по залу завертелись, закружились, как две собачьи стаи, дерущиеся.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Пӑшалӗ ӑҫта?
— А ружьё где?

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Пӑшалӗ камӑн?
— А ружьё чьё?

Сергее Дягилев те, икӗ кӗпҫеллӗ пӑшалӗ те, утмӑл тенкӗ те шел пулман, вӑл укҫа арчипе пӗрле ведӑмӑҫсемпе документсем ҫухалнӑшӑн пит тарӑхнӑ.
Ни дягилевской двустволки, ни шестидесяти рублей Сергею не было жалко, но он крепко досадовал, что вместе с денежной шкатулкой пропали ведомости и документы.

Хулпуҫҫинчен пӑшалӗ калла хытӑ тапрӗ; унтан пӗр аллине пӑшал, теприне пуртӑ илсе вӑл мӗншӗн шӑв-шав пулнине пӑхма кайрӗ.
Ему сильно отдало в плечо; и, взявши в одну руку ружье, а в другую топор, он пошел посмотреть, отчего шум…

Хушка ҫамка // Мирун Еник. Антон Чехов. Хушка ҫамка: калав. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 16 с.

Вӑл курокне туртрӗ — пӑшалӗ каймарӗ: тата тепӗр хут туртрӗ — каллех каймарӗ; виҫҫӗмӗш хут туртрӗ — кӗпҫерен темӗн пысӑкӗш вутлӑ кӗлте сиксе тухрӗ, сасӑ «бу-бу!» кӗрӗслетсе кайрӗ.
Он спустил курок — ружье дало осечку; он спустил еще раз — опять осечка; он спустил в третий раз — и громадный огненный сноп вылетел из ствола и раздалось оглушительное «бу! бу!»

Пӗчӗкҫӗ ҫын ӗнтӗ хӑйӗн пӑшалӗ ҫине таянма, унтан кӑшт малалла пӗшкӗнсе, йытта пуҫран шӑлса ҫупӑрлама та пултарнӑ.
Он мог бы уже и теперь, опираясь на распластанное на болоте ружье, наклониться немного вперед, протянуть руку, погладить по голове.

XI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Пӑшалӗ унӑн пӗр кӗпҫеллӗ, тата ҫав пӑшалӑн ҫиллессӗн «тапса» ярас начар йӑли пур, ҫавӑнпа Ермолайӑн сылтӑм питҫӑмартийӗ яланах сулахаййинчен мӑнтӑртарах.
Ружье у него было одноствольное, с кремнем, одаренное притом скверной привычкой жестоко «отдавать», отчего у Ермолая правая щека всегда была пухлее левой.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Вӑл пӑшалӗ ҫаккине шӑлкаласа Зиминпа калаҫать.
Поглаживая ремень охотничьего ружья, он обратился к Зимину:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пӑшалӗ те унӑн тахҫанхи кив берданкӑ анчах, ҫирӗм утӑма ҫывхарсан та чупса ҫитсе перет.
И ружьё-то у него — бердана какая-то допотопная, вся в дырьях, на двадцать шагов с подбегом бьёт.

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Пӑшалӗ каялла вирлӗн тапрӗ.
Ружьё крепко отдало ему в плечо.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Якурӑн пӑшалӗ выртать.
Бердана лежит Егоркина.

— Пӑшалӗ пӑшал та, ӑна туяниччен упи туртса ҫурать-ҫке, — терӗ пӗр старикӗ, ҫӗрелле пӑхса.
— Пока солнце взойдет — роса очи выест, — сказал один из стариков, глядя в землю.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вася хӑй пӑшалӗ ҫине тӗренсе тӑчӗ.
Вася стоял, опираясь на ружьё.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Кукка ҫакна илтсен ҫийӗнчех стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан пӑшалӗ патне ыткӑнчӗ: «Шартлаттаратӑп акӑ эпӗ вӑл ҫӗлене икӗ кӗпҫерен пӗр харӑсах», тет.
Куҫарса пулӑш

Ҫӗр ҫатни, вӗре ҫӗлен тата ытти те // Евгений Андреев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 20 стр.

Икҫӗр вунпӗр ҫын валли ҫӗр сакӑр винтовка, ҫӗр хӗрӗх хӗҫпе вунтӑватӑ сунар пӑшалӗ Вешенскинчен илсе пынӑ тата хуторта пухнӑ.
На двести одиннадцать человек привезли из Вешенской и собрали по хутору сто восемь винтовок, сто сорок шашек и четырнадцать охотничьих ружей.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Олейник самантрах сак ҫинчен сиксе анчӗ, пӑшалӗ патне ыткӑнчӗ.
Олейник мгновенно соскочил с нар и бросился к оружию.

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кӗске пӑшалӗ хулпуҫҫине ҫапӑна-ҫапӑна, ыраттара та пуҫларӗ.
Обрез больно стукал его по плечу.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пӑшалӗ пулнӑ пулсан, вӑл сана… — лӑплантарать Володя.
А то бы он тебя… — сказал Володя.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика