Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуҫӗсене (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗршер рабочисем, хӗрлӗ армеецсемпе матроссем тан мар ҫапӑҫура пуҫӗсене хураҫҫӗ.

Сотни рабочих, красноармейцев, советских матросов пали в неравном бою.

Россия — ункӑра // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӗсем фронтра асапланаҫҫӗ, сӑлтавсӑр-мӗнсӗрех пуҫӗсене хураҫҫӗ.

Мужья и сыновья мучились на фронтах, ни за что пропадали.

Умӗн // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Революцишӗн пуҫӗсене хунӑ пин-пин рабочи-боец!

Тысячи павших за революцию рабочих бойцов!

Вӑрманти кабинет // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Икӗ тур лаша пуҫӗсене сулла-сулла туртаҫҫӗ ӑна.

Пара гнедых лошадёнок, мотая головами, усердно тащила вагончик.

Нева заставин леш енче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

«Пулмасть пушӑ вырӑн пирӗн ҫуна ҫинче. Ҫук, ҫук», — теҫҫӗ те пуҫӗсене пӑраҫҫӗ кӑна.

«Нет у нас лишнего места в санях. Нет и нет», — и отводили глаза.

Мартӑн пӗрремӗшӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Арҫын ачасем кулнӑ, хӗрарӑмсем пуҫӗсене суллакаланӑ, арҫынсем мухтаса кулнӑ.

Мальчишки смеялись, женщины покачивали головою, мужчины одобрительно улыбались!

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ватӑ казаксем, вӗсем ҫак салху ҫыран хӗрринче мӗншӗн савӑнса кулнине туймасӑр, тӗксӗмленчӗҫ, пуҫӗсене пӑркаларӗҫ.

Старые казаки покачивали головами, хмурились, не догадываясь, к чему веселье на этом пока еще безрадостном берегу.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Е инҫетре-инҫетре, минӑран тасатнӑ Сяваш тӑварне илме каякан чумаксен лавӗсене кӳлнӗ вӑтам мӑйракаллӑ мӑран вӑкӑрсем типнӗ тӑвар айлӑмӗсенче пуҫӗсене силле-силле куҫран ҫухалаҫҫӗ.

Или далеко, как в мираже, появятся чумацкие упряжки, ползущие снова за разминированной сивашской солью, и потеряются в бледных разводах солончаков медлительные быки, покачивая длинными рогами.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӗрсем пуҫӗсене каҫӑртса, витрисене параппан ҫапнӑ пек шаккаса хаваслӑн юрласа утаҫҫӗ.

Девушки шли, запрокинув головы, и, печатая шаг своих босых смуглых ног, стучали в ведра, как в барабаны, весело припевая:

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑмла курланкисем пусса ларнӑ ҫатан картисем витӗр вӑрӑм туналлӑ мальвӑсем тӗрлӗ ҫеҫкеллӗ пуҫӗсене тӑраткалантарса тӑраҫҫӗ.

У плетней, заросших хмелем, высились на своих длинных стеблях разноцветные мальвы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӗсене ҫавӑнтах пуҫӗсене ҫапа-ҫапа ҫӗмӗрнӗ.

Они тут же упали замертво с разможжёнными черепами.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Вӑл пуҫӗсене уснӑ арҫынсем ҫине сиввӗн пӑхса илнӗ.

И она презрительно посмотрела на опустивших глаза мужчин.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Анчах пӗр ирхине Катя хӑйӗн шухӑ сассипе хӗрсене ҫӑвӑнманшӑн, тирпейленменшӗн, пуҫӗсене турамасӑр «чир сарнӑшӑн» вӑрҫма тытӑнсан, Людмила ун ҫине урӑхла пӑхма тытӑннӑ.

Но после того, как однажды утром Катя озорным своим голосом стала бранить девчат за то, что они сидят неприбранные, не умываются, не чешутся и «разводят заразу», Людмила стала присматриваться к ней всерьёз.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Кунти ҫынсем паттӑррине паттӑр, хӑйсен сӑрт-тӑвӗсемшӗн пуҫӗсене хума хатӗр, анчах ҫапӑҫма пӗлсех каймаҫҫӗ.

Народ здесь славный — храбрецы, жизнь хоть сейчас готовы отдать за эти свои горы, только вот воевать ещё не горазды.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Асаплантарса вӗлернӗ ҫынсен пуҫӗсене эрни-эрнипе юпасем ҫинче лартнӑ.

Головы казнённых партизан неделями торчали на шестах.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Анчах пӑшал пенипе сехрисем хӑпса тухнӑ хӗрарӑмсем тусанпа витӗннӗ курӑк ӑшӗнче аллисемпе пуҫӗсене хупӑрласа выртнӑ.

Но женщины, испуганные перестрелкой, не понимавшие даже, что же, собственно, произошло, молча лежали в серой пыльной траве, прикрывая головы руками.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Кантур ҫунса кайсанах, ҫынсем пуҫӗсене ҫӗклеме пуҫланӑ…

Как только контора вспыхнула, сразу люди головы подняли…

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Ҫак хамӑрӑн ҫапӑҫура пиҫнӗ паттӑр коллективӑн туслӑхне эпӗ вӗсем пӑхкаланисенче, пуҫӗсене пӑркаланисенче кӗскен те илемлӗн тӑскаласа илнисенче туйса тӑратӑп, ку вӑл — чунсен туслӑхӗ, вӑл танксенчен хӑватлӑ пулма пултарать.

Я видел это по взглядам, по поворотам голов, по коротким, красноречивым жестам и ощущал содружество нашего боевого коллектива здесь.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫапла пытартӑмӑр хамӑрӑн Сталинград патӗнче пуҫӗсене хунӑ туссене.

Так мы хоронили своих друзей, погибших у щита Сталинграда.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кунта пулнӑ вӑл пусмӑрлама ӗмӗтсӗрленекенсене канӑҫ паман хӗвелтухӑҫӗнчен хӗвеланӑҫнелле тата хӗвеланӑҫӗнчен хӗвелтухӑҫнелле тухмалли темле сарӑмсӑр, куҫа курӑнман хушӑксем, темле хапхасем, ҫакӑнта ӗнтӗ тӗрлӗ пусмӑрлакансем — Чингис-Ханӑн тӑхӑмӗсенчен пуҫласа Краснов генералӑн улталаннӑ юлан учӗсем таранах — аскӑн киленӳпе антӑхса пырса кӗрсе каялла таврӑнаймасӑр пуҫӗсене ҫинӗ.

Здесь были какие-то незаметные, невидимые щели, какие-то ворота, выходящие с востока на запад и с запада на восток, не дававшие покоя тем, кто жаждал насилия, и тут всякие угнетатели — от потомков Чингис-хана до обманутых всадников генерала Краснова — захлебывались в блудном желании и не возвращались.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех