Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пуҫлӑхсене (тĕпĕ: пуҫлӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуҫлӑхсене лартӑр, хӗҫпӑшала пурне те учета илер.

Назначьте руководителей, возьмите на учет все оружие.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Шутсӑр хытӑ тарӑхнипе кӑшкӑрса пӑрахрӑм: «Эсир саккуна хирӗҫ хӑтланнине пуҫлӑхсене пӗлтеретӗп», — терӗм.

Возмущенный донельзя, я крикнул: «Буду жаловаться на ваши незаконные действия начальству!»

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Анчах хӑшпӗр ҫынсен, сӑмахран, пуҫлӑхсен ҫуралнӑ кунӗсене кӑна ирттерни, ытти ҫынсем ҫинчен манни лайӑххи патне илсе пымасть, кун пек туни пуҫлӑхсене йӑпӑлтатни ҫеҫ пулать.

Но там, где начинают отмечать дни рождения некоторых, например, руководящих работников, забывая при этом рядовых сотрудников, кончается внимание к человеку и начинается угодничество перед начальством.

Ҫуралнӑ кун // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Страшникпе вӑрман теҫетникӗ килнӗ тесен, вӑл ҫиес апатне татса, урамалла йӑпӑрт тухса тӑчӗ, пуҫлӑхсене сывлӑх сунса саламларӗ, усӑнса аннӑ ҫӳҫне шӑлкаласа якатрӗ.

При виде стражника и десятника он немедленно прервал трапезу и, выйдя ко двору, с поклоном поприветствовал начальство, то и дело поправляя спадающие на лоб волосы.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Швецире тата Польшӑра ют ҫынна, уйрӑмах аслисене е пуҫлӑхсене чӗннӗ чухне «эсир» тесе чӗнни кӑна ҫителӗксӗр, тесе шутлаҫҫӗ, ҫавӑнпа 3-мӗш сӑпатпа усӑ кураҫҫӗ, сӑмахран: «Тухтӑр мана пулӑшма кӑмӑл тумасть-ши?», «Улпут арӑмне ӑсатса яма юрать-ши?»

В Швеции и Польше считается недостаточно вежливым обращаться к чужим, особенно к старшим или начальству на «вы», а для этого используется третье лицо, например, «не хочет ли доктор мне помочь?», «можно ли госпожу проводить?» и т. д.

3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫапла вара пуҫлӑхсене ҫакӑн майлӑрах каласа пар.

Ты скажешь вождям, хотя бы и своими словами, но приблизительно следующее.

II. Мужик ӑс-тӑнӗ полководец пӗлнин тӗшне тӑрать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫав пуҫлӑхсене, ҫав сволочь-империалистсене, — акӑ кама ответ тыттармалла чи малтан…

Заправил этих, сволочей-империалистов, вот кого надо в первую очередь к ответу…

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Чӑн та, ютран килнӗ ҫынна ҫакна асӑрхама пит кансӗр пулнӑ пулӗччӗ, мӗншӗн тесен вӗсем те, улпутсене е пуҫлӑхсене тӗл пулсан, ыттисем пекех ҫул ҫинчен васкавлӑн пӑрӑннӑ, ыттисем пекех ҫӗре ҫитиех пуҫ тайнӑ, тепӗр чух тата улпутсен аллисене йӑвашшӑн чуптунӑ.

Правда, это очень трудно было бы заметить постороннему, потому что при встрече с господами или начальством они так же торопливо сворачивали с дороги, так же низко кланялись и так же иной раз целовали смиренно господские руки.

I // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Чикаркки ним тусан та пӗтӗрӗнесшӗн мар, анчах Зуля, ытти чухнехи пек, тарӑхмасть, арӑмӗпе ачисене хӑтӑрмасть, пуҫлӑхсене те — председательтен пуҫласа платниксен бригадин бригадирӗ таранччен ҫӗрти-ҫӳлти-мӗнӗпе ятламасть, махоркӑпа хаҫат таткине тытнӑ та мирлӗнех аппаланса ларать, йывӑррӑн мӑшӑлтатни, ассӑн сывлакалани ҫеҫ илтӗнсе тӑрать.

Самокрутка никак не удавалась, но он не нервничал, как всегда в подобных случаях, не шумел беспричинно на жену и ребятишек, не ругал на чем свет стоит начальство — от председателя до бригадира плотницкой бригады, — мудрил над махоркой и клочком газетной бумаги тихо и мирно, только тяжело отдувался и посапывал.

Почтмейстер // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Илтнӗ, анчах эпӗ ют участокра йӑнӑш туни ҫинчен пуҫлӑхсене кӑтартса пама пултарайман.

— Слышал, но я не мог указывать начальству на ненормальности в чужом участке.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫав пуҫлӑхсене влаҫсен аллине тытса парасси кашни ҫыншӑнах чи таса парӑм пулмалла, тесе шутлатӑп…»

Приказываю: вменить себе в священный долг помочь властям изловить названных бандитских главарей…»

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Дивизисемпе полксен сахал вӗреннӗ командирӗсен вырӑнӗсене генералсемпе полковниксем йышӑнчӗҫ, опытлӑ офицерсене сотня командирӗсем турӗҫ; батарейӑсен командирӗсемпе штабсенчи пуҫлӑхсене пурне те улӑштарчӗҫ, ахаль казаксене Донец патӗнчи ҫапӑҫусенче лӑскаса тӑкнӑ Дон ҫарӗн номерлӗ полкӗсене пополнени шучӗпе ячӗҫ.

Безграмотных командиров дивизий и полков заменили генералы и полковники, командирами сотен назначили опытных офицеров; целиком был заменен командный состав батарей и штабов, а рядовые казаки пошли на пополнение номерных полков Донской армии, потрепанных в боях на Донце.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫлӑхсене вӗсене Черкассковран курӑнарах парать.

— Им, начальству, виднее из Черкасскова.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ҫавӑн пек пысӑк пуҫлӑхсене пуҫласа курать-ха.

Он впервые видел столь большое начальство.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Хӑш-пӗр пуҫлӑхсене пӗр пуху ирттерсех ҫынсен кӑмӑлне пӗлнӗ пек туйӑнать…

— Некоторым руководителям кажется, что если они провели собрапие, то уже завоевали все души…

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пур плансене те тултарнӑ пулсан, пуҫлӑхсене тата мӗн кирлӗ-ха урӑх?

А чего начальству еще требовать, если все планы выполняются?

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин Аникей эртел Уставне пӑсать, бухгалтеринче ниҫта та шутланман тырра колхозниксенчен пытарса усрать, ҫӗнӗ тырра вырнӑ чухнех ҫав тырӑпа патшалӑхпа татӑлать, пуринчен малтан рапортласа, районти пуҫлӑхсене улталаса пурӑнать!

Лузгин Аникей нарушает Устав артели, тайно хоронит от колхозников хлеб, который в бухгалтерии нигде не числится, и, пока новый косят, он втирает всем очки в районе и старым хлебом с государством рассчитывается, чтоб раньше всех отрапортовать!

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Нумай работниксем ҫакӑн пек хытӑ та хупӑнчӑк пуҫлӑхсене сивленине, вӗсене «сухари» тесе чӗннине Ксени пӗлнӗ, анчах вӗсен шухӑшӗпе килӗшмен.

Ксения знала, что многие работники осуждали такую черствость и замкнутость в руководителях, звали их «сухарями», но она не разделяла эти взгляды.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйсен сӗнӗвӗсене пурнӑҫлама ҫуккине, ҫав сӗнӳсем пурнӑҫпа ҫыхӑнманнине ҫавнашкал пуҫлӑхсене пама тӑрӑшни кӑлӑхах пулнӑ — вӗсем пурпӗрех ӗнентермен, уншӑн хӑвна ҫеҫ лекнӗ.

Доказывать же им нереальность того, что они предлагали, тоже не имело смысла — их не убедишь, а себе навредишь.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсемшӗн чи кирли — ҫав ҫын обязательствӑ кӑна илтӗр, анчах вӑл ӑна мӗнле пурнӑҫлани тата ун валли майсемпе условисем пур-и, ҫук-и — пуҫлӑхсене ку пӑшӑрхантарман, мӗншӗн тесен вӗсем пуҫран мӗн те пулин шухӑшласа кӑларнипе ҫеҫ пурӑннӑ.

Ведь для них самое главное было в том, чтобы он взял обязательства, а как он будет их выполнять, есть ли для этого возможности и условия — таких людей не тревожило, потому что они жили своей выдумкой, и ничем больше.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех