Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулмарӑмӑр (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпир Сергей Тимофеевичпа сирӗн аннӳ патӗнче татах пултӑмӑр, анчах никама та тӗл пулмарӑмӑр.

— Да мы с Сергеем Тимофеевичем были у вашей мамаши, а только никого там не застали.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпир ӑна хыпалансах уҫса кӗртрӗмӗр; вӑл кӗрсен, ӗлӗкхи пек пулмарӑмӑр: сӑмах та чӗнмерӗмӗр.

Мы поторопились впустить ее, и когда она вошла, то, против обыкновения, встретили ее молчанием.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Эпир чул айне пуласшӑн пулмарӑмӑр та ҫапла турӑмӑр: урасемпе тӑлпӑва шӑтӑка чикрӗмӗр (унта питӗ сивӗччӗ), пуҫсене хӗвел ҫине, «алӑка» хӑвартӑмӑр, капла ҫав пысӑк чул йӑтӑнса ӳксен те, пирӗн пуҫчашкисене ҫеҫ тӗпретме пултарать.

Мы не хотели этого и устроились так: ноги и туловища сунули в дыру, где было очень прохладно, а головы оставили на солнце, в отверстии дыры, так что если бы глыба камня над нами захотела упасть, то она только раздавила бы нам черепа.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Сергиевскран иртсен эпир пӗр ҫын та тӗл пулмарӑмӑр.

за Сергиевской мы не встретили ни одного человека.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех