Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

памаҫҫӗ (тĕпĕ: пар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Стариксем чӑхпа пӗрле тӑраҫҫӗ, ҫамрӑксене ҫывӑрма памаҫҫӗ, теҫҫӗ, пирӗн йӑлтах урӑхла!

 — Говорят, старики с курами встают, молодым спать не дают, а у нас наоборот!

7. Пинтен те хаклӑрах // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Каччӑсем канӑҫ та памаҫҫӗ!

От женихов отбоя нет!

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӳртрен сас памаҫҫӗ.

В домике молчали.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Канлӗн апат ҫиме те памаҫҫӗ!

Поесть спокойно не дадут!

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ӗҫ кунӗпе сире пӗр грам та памаҫҫӗ пуль: пӗтӗм тырра вӑрҫӑ ҫисе ярать — ӗмӗтсӗр вӑл вӑрҫӑ.

На трудодни вам, наверно, не дадут ни грамма: весь хлеб война сожрет — она ненасытна, война.

Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Эсрел чӑхӗсен пыйтинчен тасалса пӗтме ҫук — пӗр сехет ҫывӑрса илме памаҫҫӗ.

От этих кур одних вшей наберешься — часу соснуть не дадут.

Суд килет!.. // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Алӑпа татнӑран вӗсем юнӑхса хӑмпӑланаҫҫӗ, ҫӗрле тӗлкӗшеҫҫӗ, куҫ хупма памаҫҫӗ.

Рученьки-то в кровавых мозолях, по ночам зудят, глаз не дают сомкнуть…

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫак вӑхӑтра ҫынна темӗнле уҫӑмсӑр шухӑшсем канӑҫ памаҫҫӗ, темӗн ҫитмен пек, таҫта каяс килнӗ пек туйӑнать.

В это время человека тревожат какие-то неясные мысли, кажется, что чего-то не хватает, рождаются желания куда-то сходить.

Р. И. Фраерман // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с. — 124–127 с.

Эпӗ пӗтӗм вӑйран астӑвас мар тесе тӑрӑшакан япалана вӗсем мана пӗр минутлӑха та манма памаҫҫӗ».

Неужели же все, и даже Филька, так жестоки, что ни на минуту не дают мне забыть того, что всеми силами я стараюсь не помнить!»

V // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

«Ҫак йӗкехӳресемпе ҫӗленсене пула ниҫта выртса ҫывӑрма ҫук, — тет вӑл, — ҫитменнине, арман чулӗ те кравать ҫинчех; вырӑнӗ пулсан та ҫывӑрса каяймастӑн — мӗн кӑна тумаҫҫӗ пуль кунта; вӗҫӗм ҫапла, мӗншӗн тесен ку чӗрчунсем черетпе ҫывӑраҫҫӗ: ҫӗленсем ҫывӑрнӑ вӑхӑтра йӗкехӳресем «палуба» ҫинче; йӗкехӳресем ҫывӑрса кайсан, ҫӗленсем вахтӑра; вӗсенчен хӑшӗ те пулин кирек хӑҫан та ун аякӗ айӗнче, йӗркеллӗ вырнаҫса выртма памаҫҫӗ, теприсем ун тӑрӑх циркри пек сиккелеҫҫӗ; енчен вӑл урӑх вырӑн шырама тӑрсан, ӑна эрешменсем сырса илеҫҫӗ.

И он говорил, что ему даже спать негде из-за всех этих крыс и змей, да еще и жернов тут же в кровати; а если бы даже и было место, все равно не уснешь — такое тут творится; и все время так, потому что все эти твари спят по очереди: когда змеи спят, тогда крысы на палубе; а крысы уснут, так змеи на вахте; и вечно они у него под боком, мешают лечь как следует, а другие скачут по нему, как в цирке; а если он встанет поискать себе другого места, так пауки за него принимаются.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӗсем тӗнчери чи ирсӗр чӗрчунсем: пӗр канӑҫ та памаҫҫӗ, пӗтӗм ӳт-пӳ тӑрӑх чупаҫҫӗ, ураран ҫыртса ҫывӑрма кансӗрлеҫҫӗ.

Хуже крыс ничего на свете нет: никакого от них покою, так и бегают по всему телу и за ноги кусают, когда спать хочется, и мало ли еще что!

Вӑтӑр саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ун пек япаласене корольсене те памаҫҫӗ!

Да их и королям не дают.

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпир кухньӑпа пӳрт хушшинчи сарлака лупасайӗнче апатлантӑмӑр; сӗтел ҫине лартнӑ апат-ҫимӗҫ вунӑ ҫемьене те ҫитет; пур ҫимӗҫе те вӗрилле пырса параҫҫӗ; ҫӗр каҫа сивӗ нӳхрепре тытнӑ хытӑ какай лартса памаҫҫӗ вара кунта, ун пекки вӑл пӗр-пӗр ватӑ ҫынҫиен апачӗ кӑна пулнӑ пулӗччӗ.

Мы обедали на широком помосте между кухней и домом; того, что стояло на столе, хватило бы на целый десяток семей, и все подавалось горячее, не то что какое-нибудь там жесткое вчерашнее мясо, которое всю ночь пролежало в сыром погребе, а наутро отдает мертвечиной и есть его впору разве какому-нибудь старому людоеду.

Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӗччен юлсан, вӗсем ҫине пеме ятарласах алӑ айӗнче япаласем тытатӑп тет хӗрарӑм, унсӑрӑн вӗсем ӑна канӑҫ памаҫҫӗ.

Женщина сказала, что она нарочно держит под рукой всякие вещи, чтобы бросать в крыс, когда остается одна, а то они ей покоя не дают.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пурӑнма памаҫҫӗ бандитсем!

Бандиты житья не дают!

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тата хӑвна та окопран ҫӗкленме памаҫҫӗ (гитлеровецсем пирӗн окоп ҫинелле пӗр таттисӗр шатӑртаттарса тӑраҫҫӗ, пульӑсем шӑхӑраҫҫӗ кӑна пуҫ ҫийӗн!), ҫавӑнтах карабина та вӗҫӗмсӗр авӑрлама тивет.

И самому не выглянуть как следует из окопа (гитлеровцы строчат по брустверу так, что только пули жужжат — ж-ж-ик, ж-ж-ик, ж-ж-ик!), а тут еще надо без конца перезаряжать карабин.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пурпӗр Мускава нихҫан та памаҫҫӗ!

— Все равно Москву никогда не сдадут!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Каи-Куму темӗскер каласшӑн, ӑна калама памаҫҫӗ

Каи-Куму хочет говорить, но ему не дают…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах унӑн варри патне ҫывхарнӑҫемӗн унӑн ҫыранӗсем тӑвӑрланаҫҫӗ, ӑна икӗ айӑккипе хупӑрласа илнӗ сӑртсем сарӑлма памаҫҫӗ.

Но по мере приближнения к истокам берега сдвигались, стеснённые холмами и горами, обступавшими реку с обеих сторон.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Йывӑҫра квасцӑллӑ япаласем нумай пулни ӑна ҫунма памаҫҫӗ.

Значительное содержание квасцовых веществ в дереве мешали костру гореть.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех