Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӗнех (тĕпĕ: мӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗнех, ҫакна сӳтсе явӑпӑр, — евитлерӗ Карминер.

— Мы это обсудим, — решил Карминер.

III. Никампа нимӗн валли те мар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Мӗнех, — терӗ вӑл, — эпӗ текех сӑмах чӗнместӗп, мӗншӗн тесен сасӑран тӗллесе эсир манӑн сасӑ ҫыххисене персе сусӑрлатаятӑр.

— Право, — сказал он, — я не буду разговаривать, потому что, целясь по слуху, вы можете прострелить мне голосовые связки.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Мӗнех, — татӑклӑн каласа хучӗ Горн, — пӗтӗмпех тӗрӗс, Дрибб.

— Так что же, — решительно сказал Горн, — все правда, Дрибб.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Мӗнех — пӗлтерсемӗр вӗсене: вӗсен енчи кӗтмен кирек мӗнле ырӑ кӑмӑллӑха та кирлӗ пек йышӑнаҫҫӗ.

передайте им, что всякая неожиданная любезность с их стороны встретит надлежащий прием.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Ну, мӗнех, — терӗ Гент каравана тӗплӗн хакласан тата хӑйӗн штачӗпе паллашсан, — хускалмалла, ӗҫе пуҫӑнмалла.

— Ну что же, — сказал Гент, осмотрев караван и переговорив со своим штатом, — надо идти действовать.

XVIII. Ливингстонпа сыв пуллашни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫука юлтӑм, мана ҫаратрӗҫ; таварсӑр, ҫынсемсӗр — малалла мӗнех тӑвайӑп.

Я был разорен, ограблен; без товаров, без людей — что я мог делать дальше?

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Ну, мӗнех, вӑл пирӗншӗн, Цаупере, усӑсӑр, атя, ҫыран хӗррине сулӑ ҫыхма кайрӑмӑр.

— Ну что же, он нам бесполезен, Цаупере; идем к берегу делать плот.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Паян эпӗ нимӗн те ҫырмастӑп, мӗнех, каласа кӑтарттӑрах вӑл мӗн-мӗн тӳссе ирттерни пирки.

Я не думаю сегодня писать, поэтому пусть он расскажет нам свои похождения.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Ну, мӗнех, вӑрттӑнлӑх пӗтмӗшӗ-и, Гент мистер? — ыйтрӗ Стэнли.

— Ну что же, конец таинственности, мистер Гент? — сказал Стэнли.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Ну, мӗнех, эпӗ сире ӑнланатӑп, — терӗ Паркер, — сирӗн «Пленэра» каймашкӑн чӑтӑмӑр пӗтсе ҫитрӗ ахӑр.

— Ну, что же, я вас понимаю, — сказал Паркер, — вам не терпится пойти в «Пленэр».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ну мӗнех, калаҫар!

Ну что же, надо поговорить!

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мӗнех, ҫывӑрса кантӑн-и? — ыйтрӗ Дюрок.

— Что же, поспал? — сказал Дюрок.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Эпӗ вӗсене икӗ эрне сӑнатӑп, — терӗ Поп, — мӗнех, сире акӑ мӗн евитлетӗп: манӑн — аналитика ӑсӗ, ҫавна пула ҫав ҫынсен тыткаларӑшне-талайне тӳрех палӑртрӑм.

— Я наблюдаю их две недели, — сказал Поп, — и, надо вам сказать, что я имею аналитический склад ума, благодаря чему установил стиль этих людей.

XII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Ну, мӗнех, Санди? —

— Ну, что же, Санди? —

XI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мӗнех, — терӗ Молли шавлӑн сывласа, — пулчӗ.

— Вот, — сказала Молли, бурно дыша.

X // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мӗнех, ӗҫленӗ те, тата ытти те, пахчаҫӑ пулӑшуҫи…

Что же, служила и все такое, была не помощницей садовника.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мӗнех — сыпӑнтартӑр! — терӗ Дюрок.

Пусть соединит! — сказал Дюрок.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

«Мӗнех, вӑйлӑ.

«Так, здорово.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мӗнех, — терӗ вӑл аллине манӑн хул пуҫҫи ҫине хурса, — Санди хӑйӗн кӑмӑл-туртӑмне хӑй пӗлнӗ-пултарнӑ таран парӑннӑ.

— Что ж, — сказал он, кладя мне на плечо руку, — Санди служит своему призванию, как может.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Ну… мӗнех, — терӗ вӑл мана хул пуҫҫинчен ҫатлаттарса, — халь-халь ишсе ҫитетпӗр.

— Ну что, — сказал он, хлопая меня по плечу, — вот мы подплываем.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех