Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӑя сăмах пирĕн базăра пур.
мӑя (тĕпĕ: мӑя) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Амӑшӗ аллисем аран палӑрмалла хускалаҫҫӗ, сулахай йӗпрен сылтӑмми ҫине, кӑвак мӑя пек, куҫ ҫине куҫ явӑнса пырать.

Едва заметно шевелятся мамины руки, и с левой спицы на правую, словно голубое ожерелье, нанизываются петли.

Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Утӑ пӗрчисем хӗрсен ҫӳҫ-пуҫне лекеҫҫӗ, ҫуха хыҫне анса каяҫҫӗ, мӑя кӑтӑклантараҫҫӗ..

В волосах у девчат путаются сухие стебли, забираются за воротники, щекочут шеи.

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мӑя тӗксӗм е ҫутӑ галстук ҫыхма юрать.

Наряду с темным, скромным галстуком можно носить и более яркий.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫыхнӑ, мӑя хуплакан свитер ҫийӗн ҫил яман шалпар кӗпепе шӑлавар, урана ҫӑм носкипе йӗлтӗрҫӗсен ботинкине тӑхӑнаҫҫӗ.

Носят также вязаный свитер, а на него из ветрозащитного материала блузу и из такой же ткани брюки, на ноги надевают шерстяные носки и лыжные сапоги.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Арҫынсем килте хаваспах ҫӑмӑл курткӑсем, кофтӑсем, ҫыхнӑ пуловерсем, мӑя хупласа тӑракан свитерсем тӑхӑнса ҫӳреҫҫӗ.

Мужчины дома с удовольствием носят удобные и легкие куртки, блузы, вязаные пуловеры или свитеры.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ачана мӗн пӗчӗкрен йӗркелӗхпе тасалӑха: апат ҫиме лариччен алӑсене ҫума, ҫывӑрма выртиччен питпе шӑла анчах мар, хӑлхасене, мӑя, урасене ҫума, сӑмса тутрипе усӑ курма, йӗркеллӗ ҫиме хӑнӑхтармалла.

Ребенка сызмальства надо приучать к порядку и чистоте: до еды мыть руки, перед сном мыть не только лицо и зубы, но и уши, шею и ноги, пользоваться носовым платком, прилично кушать и т. д.

Килте хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Мӑй вӑл, ачам, ал-ура мар, куран пуль — халь те, шарикленӗ карӑш пек, мӑя ниҫталла пӑраймастӑп…

Не поворачивается шея-то ни в какую сторону, вот и хожу, как зажаренный дергач…

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Иртнӗ эрнекунччӗ-и ҫав, Чалӑш ҫӑвар Мехти пуссинчен сивӗ шыв ӗҫрӗм те, ҫав та юрамарӗ курӑнать, мӑя шӑнтрӑм.

Вдобавок шею застудил — в пятницу напился холодной воды из колодца Криворотого Лихти и застудил.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Алӑсем пушӑ чухне мӗне те пулин чавасран, сӗтел-пукана пӳрнесемпе шаккассинчен, пысӑк пӳрнесемпе шаклаттарассинчен, хӑлхана е мӑя хыҫассинчен, пите е сӑмса тӑррине сӑтӑрассинчен, чӗрнесене пит тинкерсе сӑнасран хӑвна пистермелле.

Отучаясь от привычек теребить что-нибудь, стучать пальцами по столу или стулу, щелкать большими пальцами, чесать затылок или за ухом, массировать руками щеки пли пальцем переносицу, демонстративно рассматривать свои ногти и т. д.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑл нимӗн ыйтса пӗлмесӗрех ман мӑя хӑй шарфӗпе ҫыхрӗ те кӑвайт умне илсе пырса лартрӗ.

Она ни о чем не стала спрашивать, только повязала мне шею своим шарфом и усадила поближе к огню.

Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫакӑ пӗтӗмпех сирӗн мӑя тӑхӑнтармалли мӑйкӑч пулса пырать.

Все это захлестывается в петлю вокруг вашей шеи.

XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл шухӑш манӑн пуҫа пӗрре те пулин пырса кӗнӗ пулсан, эпӗ кӗтсе те тӑмӑттӑм, мӑя вӗренпе ункӑлӑттӑм та, тӳрех пӑтаран уртӑнӑттӑм!

Да, кабы мне это хоть раз в голову пришло, я бы и ждать не стала, петлю на шею, да на гвоздь!

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Чуралӑха кӗртсе ӳкересшӗн, мӑя сӳсмен тӑхӑнтарасшӑн вӗсем пире.

В кабалу хотят загнать, ярмо на шею.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Спецовка айӗнчен тӳмелле кофточка тӑхӑнмалла, мӑя, хулпуҫҫине тусан ларасран хуплама пуҫри тутӑра парӑс пек туса ҫыхмалла.

Надо под спецовку белую кофточку с пуговками и на голову платок парусом, чтобы закрывал от пыли и шею и плечи.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн ҫӑра, кӑтра, ылтӑн пек йӑлтӑртатакан сухалӗ, икӗ еннелле уйрӑлса, мӑя тата кӑкӑра витсе тӑнӑ.

 Густая, кудрявая, золотистая борода расходилась на две стороны и прикрывала шею и грудь.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Операци тӑвакан сӗтел ҫинче паращитовиднӑй парсене касса кӑларнӑ чухне, мӑя ланцетсемпе чакаланӑ кушӑра, вилӗм ӑна хӑйӗн хура ҫуначӗсемпе виҫӗ хутччен пырса перӗнчӗ.

В часы, проведенные на операционных столах, когда ланцеты кромсали шею, удаляя паращитовидную железу, трижды задевала его своим черным крылом смерть.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Шарф вырӑнне мӑя ҫыхма Токарев ӑна хӑйӗн алшӑллине панӑ.

Вместо шарфа Токарев дал ему свое полотенце.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫул ҫинче хыпаласа тупма пултараҫҫӗ, — мӑя пӑрса татаҫҫӗ вара.

В дороге могут нащупать — голову оторвут.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Иртсе пыракансенчен манӑн уҫӑ мӑя ҫунакан пируспа тӗкнӗ пекех шарт сиксе илтӗм.

И вздрогнул болезненно резко, как будто кто-то из прохожих приложил горячий окурок к моей открытой шее.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

— Кунта мӑя та пӑрса пӑрахма пулать.

— Тут и шею себе сломишь.

3 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех