Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрнӑ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Чарӑнӑр, Степанида Егоровна! — кӑшкӑрнӑ Курганов.

— Да перестаньте вы, Степанида Егоровна! — кричал Курганов.

VII // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

— Феня! — тесе кӑшкӑрнӑ вӑл, алӑкран тухса.

— Феня! — крикнул он, выходя за дверь.

VII // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Эс тата, ухмах, мӗн ҫӑварна карса тӑратӑн! — кӑшкӑрнӑ вӑл ҫавӑнтах Макҫӑма.

А ты чего ж, дурень, стоишь разиня рот! — крикнула она сейчас же на Максимку.

VI // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

— Браво, браво! — тесе кӑшкӑрнӑ хӑнасем.

— Браво, браво! — кричали гости.

III // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Е сасартӑк кӑшкӑрнӑ вӑл: «Чуп, вакласа кил!..» — тенӗ.

Или крикнет внезапно: «Беги, разменяй!..»

II // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

«Максимка!» тесе кӑшкӑрнӑ вара вӑл пӗтӗм вӑйӗпе ҫавӑн пек чух.

Бывало, крикнет во весь дух: «Максимка!»

II // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

— Хӑвӑртрах пулсам-и! — тесе кӑшкӑрнӑ та вӑл ямшӑкне ҫавӑнтах ҫурӑмӗнчен те тӗртсе илнӗ.

— Да ну, живей! — крикнул он ямщику и при этом толкнул его в спину.

II // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

— Русь, парӑн! — кӑшкӑрнӑ тӑшмансем.

— Рус, сдавайся! — кричали враги.

Ҫул ҫинче // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Нумай хисеплӗ числосене каҫса кайсах хутлатчӗ вӑл, хутланӑ чух паттӑррӑн йӑнӑшатчӗ, цифрӑсен вӑрӑм йӗркине патакпа хӑйӑр ҫине ҫырса кайсан, вӗсем ҫине тӗлӗнсе, ача куҫӗсем пек куҫӗсене чарса пӑрахса, кӑшкӑрнӑ пекех калаҫса тӑратчӗ:

Увлечённо умножал многозначные числа, храбро ошибался при этом и, написав длинную линию цифр палкой на песке, смотрел на них поражённо, вытаращив детские глаза, восклицая:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Леш Кольӑна ҫапла кӑшкӑрнӑ:

И оклики:

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Унтан урам еннелле кӑшкӑрнӑ:

— И крикнул:

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Уҫӑр, халех уҫӑр! — кӑшкӑрнӑ тулта.

— Открывать, открывать! — снова раздался голос.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Коля! — кӑшкӑрнӑ Василий Георгиевич, — Коля!

— Коля! — крикнул Василий Георгиевич.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Коля, — кӑшкӑрнӑ шалтан.

— Коля, — кричали оттуда.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Эсир мӗн ухмаха ермен пулӗ-ҫке! — тарӑхса кӑшкӑрнӑ фельдшер.

— Что вы валяете дурака! — рассердился фельдшер.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Лена чӳречерен пуҫне кӑларса кӑшкӑрнӑ:

Лена, высунувшись в окно, закричала:

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Фокстерьер Лена тавра сиккеленӗ, татӑк хурине вылятнӑ; ҫӑхан пӗр чарӑнмасӑр «Воронок, Воронушка!» тесе кӑшкӑрнӑ, тата кушак аҫи те, пӳртрен тухса ҫӳреме юратманскер, ку кун крыльца ҫине тухса ларнӑ.

Фокстерьер прыгал вокруг и вилял обрубком хвоста, ворон без конца кричал: «Воронок, Воронуша!», и кот, не любивший выходить из дому, на этот раз вышел на крыльцо.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ҫӑхан, куҫӗсене чеен хӗссе лартса, хӑйӗн яланхи сӑмахӗсене кӑшкӑрнӑ:

Ворон хитро косил глазами и говорил своё постоянное:

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ҫӑхан «Воронок, Воронушка!» — тесе кӑшкӑрнӑ.

Ворон кричал: «Воронок, Воронуша!» —

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑл вырӑн ҫинче ҫапкаланса туллашнӑ, кӑшкӑрнӑ, Кольӑна, ашшӗне, аслашшӗне чӗннӗ, хӑй урӑх малалла утма пултарайманни ҫинчен каланӑ, хӑшпӗр чухне, вӑйран сулӑннипе, аташма чарӑнса лӑпланнӑ та аран-аран сывласа выртнӑ.

То она металась на постели, кричала, звала Колю, отца, дедушку, жаловалась, что не может больше идти, то она успокаивалась, замолкала и лежала такая слабая и беспомощная,

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех