Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хӑшӗ ҫӳлте, кичеммӗн курӑнакан крепость тӗлӗнче йӑлтӑртатакан ылтӑн ангел ҫине пӑхкаланӑ, хӑшӗ кулкаланӑ.
Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.
Эпӗ вут ҫинчи кӑвар сӳнсе пынине пӑхатӑп: малтанлӑха ялтра та пысӑк курӑнакан кӑвар, ерипен пӗчӗкленсе пырса, кӗлпе витӗнет те, ун айне пулса, ҫухалать йӑлтах.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Каҫ хӑвӑрт тӗттӗмленчӗ, хохолӑн пилӗк минут каярах аванах палӑракан кӗлетки халӗ ӗнтӗ темле килпетсӗр кумкка пек курӑнакан пулчӗ.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Эпӗ хам йӗри-тавра ҫынсем шавласа тӑнине тата кӑвакӑн-симӗсӗн курӑнакан лӑпкӑ тинӗс ҫине пӑхкаласа ларса юлтӑм.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
— Пӗтрӗ!.. — терӗ Коновалов ним пулман чухнехи пек, анчах темле ытла йӑвашшӑн, чӳречерен чӗмсӗррӗн те ҫилленнӗ пек курӑнакан тӗттӗм каҫ шӑплӑхне тепӗр хут итлесе илнӗ хыҫҫӑн.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӗсенчен ӳкекен хура мӗлкӗсем симӗсӗн курӑнакан илемлӗ хумсене тӗксӗмлетсе тӑраҫҫӗ, ҫакӑнпа вӗсем пӗртен-пӗр хусканӑва, шыв чарӑнмасӑр шӑпӑлтатнипе кӑпӑксем ассӑн сывланине тата ту хыҫӗнчен тухма ӗлкӗреймен уйӑхӑн кӑвак кӗмӗл йӑлтӑрккипе пӗрле пӗтӗм йӗри-таврара тӑракан вӑрттӑн шӑплӑха пӑсакан пур сас-чӗве те хупласа хурасшӑн пек туйӑнаҫҫӗ.
Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.
Ак ӑҫтан тухса кайнӑ вӗсем, ҫеҫенхирте ҫумӑр умӗн курӑнакан кӑвак хӗлхемсем!— Вот откуда они, голубые искры степи, что являются перед грозой!
III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Тӗттӗмленсе ҫитнипе ӗнтӗ тискеррӗн курӑнакан ҫеҫенхир инҫетӗнче — вӑл пытанса хӑй ӑшне тем пытарнӑ тейӗн, — пӗчӗк, кӑвак ҫутӑсем йӑлкӑша-йӑлкӑша илеҫҫӗ.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Акӑ, уйӑхӑн кӑвак ҫутипе витӗр курӑнакан пулнӑ пӗлӗт мӗлкисем ҫеҫенхир тӑрӑх пирӗнтен сулахаялла шӑвӑнса иртеҫҫӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Приемныйне катаран пӑхсан мӑнӑ та чӑмӑр вӗҫлӗ туя пек курӑнакан ҫинҫе те вӑрӑм Стукотей кӗрет.
Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.
Ҫӗлӗк пекех курӑнакан, нумайранпа тураман пирки кӗҫҫеленсе ларнӑ ҫӳҫе ун ҫине эрешменле сивлек сӑн тата ытларах ӳкерет.
Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.
Пӗлӗтсем ҫӳхелсе витӗр курӑнакан пулнӑ пек туйӑнчӗҫ, анчах та пӗтӗм тӳпе ҫаплах вӗсемпе хупланса тӑрать.Тучи сделались как бы тоньше и прозрачней, но все небо было обложено ими.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Кимӗ майӗпе ярӑнса ҫаврӑнать те гавань патнелле, фонарь ҫутисем тӗрлӗ тӗслӗ ушкӑн пулса кӗперленнӗ ҫӗрелле, мачта вуллисем курӑнакан еннелле каять.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Тӳпери сапаланнӑ юр пек курӑнакан ҫӳхе пӗлӗтсем ним хускалмасӑр тӑраҫҫӗ…На небе неподвижно стоят перистые облака, похожие на рассыпанный снег…
Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.
Вӑл сайра-пӗрре кӑна курӑнакан хурӑнсемпе хутӑш ӳсекен хыр еннелле кӑтартрӗ.Он кивнул на редкий сосняк, перемешанный с молодыми березками.
22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ҫӗрнӗ тункатасенчен скипидар шӑрши кӗрет, хӗрлӗ ҫине тӗл-тӗл шуррӑн курӑнакан шӗлепкеллӗ шӑна кӑмписем аякранах курӑнса лараҫҫӗ.От трухлявых пней пахло скипидаром, далеко были видны красные, в белых крапинках шапки мухоморов.
22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Унта та кунта йыт ҫӗмӗрчӗн юн тӗслӗ ҫырлисем курӑнаҫҫӗ, час-часах шултра кӑвак ҫырласем тӗл пулаҫҫӗ, витӗр курӑнакан пӗрлӗхен ҫупкӑнӑн-ҫупкӑнӑн курӑнса тӑрать, уҫланкӑсенче сӗткенлӗ курӑксем чечекленеҫҫӗ.
22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Витрисем енчен енне сулланаҫҫӗ те шывӗ тӑкӑнкаласа пырать, шуррӑн курӑнакан тусан ҫине сирпӗнсе куҫӑн-куҫӑн йӗрсем хӑварать.
19-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Йӑлтӑртатса тӑракан ҫӑлтӑр, пӗлӗте хӑвӑрттӑн ҫурса, тӗттӗмӗн курӑнакан картланчӑк вӑрман йӑрӑмӗ хыҫне ӳкрӗ.Мерцающая звезда, стремительно прочертив небо, упала за темной зубчатой грядой леса.
12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Пирӗн анне те ҫавӑн пек тӑватчӗ, — терӗ Федя шӑппӑн, кӗмӗл пек курӑнакан тӑрӑхла сӗлӗ пӗрчисене суйласа илнӗ май.
12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951