Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Халӗ вӑл ҫав йӗр урлӑ каҫрӗ те, нумай-нумай кунсем хушши туса пынӑ йывӑр ӗҫӗн уссине курчӗ.

Он перешел эту черту и теперь легко, без напряжения пожинал плоды многих и многих дней тяжелого труда.

11 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Кистеневка хуҫи юлашки хут ӗнтӗ хӑй пӳрчӗн алӑк уратийӗ урлӑ каҫрӗ.

Хозяин Кистеневки последний раз перешел за порог своего дома.

V сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Лупашка хӗрринчи снаряд сирпӗтсе кӑларнӑ хӑйӑр тӗмески урлӑ вӑл аран-аран йӑванса каҫрӗ.

С большим трудом он перевалился через песчаный бруствер, бессильно скатился с него.

12 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ваня аяккалла пӑрӑнма та, «акӑ вӑл, пуҫланчӗ!» тесе шухӑшлама та ӗлкӗреймерӗ — ҫав хушӑрах Ковалев тупӑ станӗ урлӑ сиксе каҫрӗ, пӗр аллипе таҫтан тӑруках тупӑннӑ шлемне тӑхӑнчӗ, теприпе Ваня паҫӑр асӑрханӑ щит ҫумӗнчи ҫӳлӗ япала ҫинчен брезентран тунӑ чехола хывса илчӗ.

Ваня не успел посторониться, не успел подумать: «Вот оно, начинается!» – как Ковалёв уже перепрыгнул через станину, одной рукой надевая невесть откуда взявшийся шлем, а другой снимая брезентовый чехол с той высокой штучки возле щита, которую мальчик давеча заметил.

21 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Вӑл карта урлӑ каҫрӗ те мӑнаккӑш пӳлӗмӗн чӳречинчен пӑхрӗ: пӳлӗмре хӑй ҫутти мӗлтлетет.

Он перелез через забор, подошел к пристройке и заглянул в окно тетиной комнаты, потому что там горел свет.

15-мӗш сыпӑк. Том тӑван килне вӑрттӑн пырать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Икӗ е виҫӗ хут вӑл пӗчӗк юханшыв урлӑ каҫрӗ, мӗншӗн тесен арҫын ачасем ҫапла ӗненеҫҫӗ: шыв урлӑ каҫсан, йӗрсем ҫухалаҫҫӗ, хыҫҫӑн хӑвалакансен вара ниҫта кайма пӗлмесӗр аптӑрамалла пулать.

Он два или три раза перешел вброд через маленький ручей, потому что среди мальчишек распространено поверье, будто это сбивает погоню со следа.

8-мӗш сыпӑк. Пулас харсӑр пират // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Шутсӑр хытӑ ҫухӑрни илтӗнсе кайрӗ, йытӑ клирос ҫине сиксе хӑпарчӗ те ҫухӑрашса чиркӳ тӑрӑх чупкалама тапратрӗ; алтарь тӗлне ҫитсен, тепӗр енчи клирос патнелле чупса каҫрӗ, ухӑ пекех чиркӳ алӑкӗ патнелле вӗҫтерчӗ, алӑк патӗнчен — каялла; вӑл пӗтӗм чиркеве янтратса ҫухӑрчӗ, мӗн чул хытӑрах чупрӗ, ҫавӑн чул хытӑрах ӳсрӗ ун ыратни.

Раздался дикий вопль, полный боли, и пудель стрелой помчался по проходу; отчаянно воя, он пробежал перед алтарем, перескочил с одной стороны прохода на другую, заметался перед дверями, с воем пронесся обратно по проходу.

5-мӗш сыпӑк. Ҫыртакан нӑрӑпа йытӑ ҫури // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Том хӳме урлӑ каҫрӗ те вӗҫтере пачӗ.

Том перемахнул через забор и скрылся.

3-мӗш сыпӑк. Вӑрҫапа тата юратупа аппаланать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ют ача ҫавӑнтах васкаса йӗр урлӑ каҫрӗ те: — Пӑхар-ха, эппин, эсӗ мӗнле хӗртнине, — терӗ.

Новый мальчик быстро перешагнул черту и сказал: — Ну-ка попробуй тронь!

1-мӗш сыпӑк. Том вылять, ҫапӑҫать, тарать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Поэт ҫав каҫ Гурий юлташӗн ашшӗ-амӑшӗн килӗнче ҫӗр каҫрӗ.

Поэт ту ночь переночевал у родителей друга Гурия.

Вутра ҫунман уртӑш // Анатоли Ырьят. «Канаш», 11-21№

Атте, сӑмах май, 101 ҫул урлӑ каҫрӗ, хӑй тӗллӗн вӗреннӗ художник те.

Куҫарса пулӑш

Питӗ ҫывӑх, ӑнланма йывӑр Сарпи // Надежда СМИРНОВА. «Хыпар», 2016.07.08, 106-107№

6. Пӗррехинче эпӗ хам килӗм чӳречинчен, тимӗр эреш витӗр, пӑхса тӑраттӑм: 7. акӑ хайхи, пурӑнӑҫ тутине пӗлмен яш ачасем хушшинче ӑсӗ кӗрсе ҫитеймен пӗр ҫамрӑка асӑрхарӑм, 8. урам тӑваткӑлӗ кӗтессинчен тепӗр енне каҫрӗ те пӗр аскӑн арӑмӑн ҫурчӗ енне ҫул тытрӗ, 9. каҫ пулнӑччӗ ӗнтӗ, ӗнтрӗк ҫапнӑччӗ, тӗттӗмленсе пыратчӗ.

6. Вот, однажды смотрел я в окно дома моего, сквозь решетку мою, 7. и увидел среди неопытных, заметил между молодыми людьми неразумного юношу, 8. переходившего площадь близ угла ее и шедшего по дороге к дому ее, 9. в сумерки в вечер дня, в ночной темноте и во мраке.

Ытар 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.