Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫҫӗ (тĕпĕ: кала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуҫа тӳрех пырса кӗнӗ шухӑша та астӑватӑп: «Ун ҫине пӑхма та хӑрамалла, тесе, шӑпах ҫакӑн пек чухне калаҫҫӗ те ӗнтӗ».

Я помню первое, что пришло мне в голову: «Как раз в таких случаях говорят: на нем лица не было».

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Мана кашни утӑмрах усал сӑмах калаҫҫӗ.

Мне грубят на каждом шагу.

XIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Унӑн хускалса тӑракан хура куҫ харшисем вӑл усал ҫын мар, мӑнкӑмӑллӑ та хӗрӳллӗ ҫын пулни ҫинчен калаҫҫӗ.

У него были черные подвижные брови, выдававшие не злой, но надменный и вспыльчивый нрав.

VI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

— Чӑнласах ҫапла калаҫҫӗ, — тавӑрать Анна Николаевна, — «воспитани саманчӗ».

— Действительно, — говорит Анна Николаевна, — так и называется: воспитательный момент.

Иккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Кӗрт ӗнтӗ, кама калаҫҫӗ!

— Да пусти, кому говорят!

Пианино // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Режим тесе расписание калаҫҫӗ, вӑхӑта мӗнле йӗркепе ирттермеллине.

— Режим — это, стало быть, расписание, распорядок.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Урӑх вырӑна тесе Мускавран аяккарах илсе кайнине калаҫҫӗ, мӗншӗн тесен вӑл вӑхӑтра тӑшман самолёчӗсем Мускав ҫине вӗҫсе килме, бомбӑсем пӑрахма пуҫларӗҫ.

— Это значит — увозить подальше от Москвы, потому что начались налёты, на Москву начали кидать бомбы.

Иккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Ҫынсем пӗрин хыҫҫӑн тепри тӑраҫҫӗ, малтан хӑйсен хушаматне калаҫҫӗ, унтан тӗпӗ-йӗрӗпе автобиографине каласа кӑтартаҫҫӗ.

Один за другим они поднимались с мест, громко называли свои фамилии и рассказывали автобиографии.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ытти ялсенчен пӗлтернӗ хыпарсем те пӗр япала ҫинченех калаҫҫӗ: пурлӑх текех ҫук, ҫынсене ахалех чӑрмантаратпӑр.

Сообщения из других деревень подтверждали одно и то же: ценностей больше не было, и люди напрасно расходовали силы на их поиски.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

«Пурлӑхпа ҫуклӑх вӑл турӑ ҫырнинчен килет» тесе тӗрӗс калаҫҫӗ.

Правильно говорится, что «богатство и бедность зависят только от неба».

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫитменнине, пирӗн ҫинчен: тискер этемсем, тесе те калаҫҫӗ

И называют нас дикими людьми…

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Никам та мар, этемсем калаҫҫӗ вӗт; этем — хӑй мӗнле таса иккенни — маншӑн пит паллӑ!

Люди же скажут, а мне людская святость хорошо известна!

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пурте ҫапла калаҫҫӗ.

все говорят.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

«Кадрсем тесе вӗсем коммунистсен партин чиновникӗсене калаҫҫӗ».

«Кадрами у них называют чиновников коммунистической партии».

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пирӗн ҫапла калаҫҫӗ: «Пулла кӑмӑлламасан, шыва юратӑр, Буддан ылттӑн кӗлеткине юратмасан, ӑна хӑйне хисеплӗр», — уншӑн та пулсан хӗрхенӗр мана! —

Есть у нас изречение: «Если не уважаете рыбу, уважайте хоть воду, если не почитаете золотой лик Будды, то почитайте хоть самого Будду», — помилосердствуйте хоть ради него! —

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пирӗн чарусӑр хӗрарӑмсене ҫапла калаҫҫӗ, эсӗ кӑна хӑвах пӗлетӗн.

Это, ты сам знаешь, начальник, так у нас потаскушек называют.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Фома, унӑн тутисем ҫине пӑхса, — старик, хӑй ҫинчен мӗнле калаҫҫӗ, ҫавӑн пекех пулӗ, тесе шухӑшланӑ.

Фома смотрел на его губы и думал, что, наверное, старик таков и есть, как говорят о нем…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Апла пулсан, итле, хресченсем акӑ мӗн калаҫҫӗ: ҫак ҫӗнтерӳсем пурте Сяо начальника пула пулчӗҫ, теҫҫӗ.

— А если оно так, послушай, что крестьяне говорят: все это, говорят, достижение и заслуга нашего начальника Сяо.

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хань Лао-люн пысӑк картишне халь ҫапла калаҫҫӗ.

Теперь так большой двор Хань Лао-лю называют.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Кӗнекесем мӗн калаҫҫӗ?

— А книги что говорят?

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех