Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӗрӗнсе (тĕпĕ: йӗрӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗр йӗрӗнсе мӑрлатрӗ те — ту еннелле тӑсӑлакан ҫул енне ҫурӑмӗпе ҫаврӑнса тӑчӗ.

Девушка презрительно фыркнула и повернулась спиной к дороге, уходящей к горам.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

— Пӗлетӗр-и… — терӗ те Шамполион — самантлӑха шӑпланчӗ, унтан иртсе кайнӑ чаплӑ пурнӑҫӗнчи паллӑ кунӗсенчи пек йӗрӗнсе кулса ячӗ, — эпӗ сире каллех — унта… чышса… тӗксе ӳкерӗттӗм!..

— Знайте, — сказал он, помедлив и смеясь так презрительно, как смеялся в лучшие дни своего блестящего прошлого, — я снова оттолкнул бы вас… туда!..

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Мард капитан сулахай куҫне пачах хупрӗ, ҫавна пула сылтӑмми тӳсмелле мар йӗрӗнсе пӑхать.

Капитан Мард совершенно закрыл левый глаз, отчего правый стал невыносимо презрительным.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Тытӑнчӑклӑ та кӑнттаммӑн калаҫнӑран, пурин ҫине те йӗрӗнсе пӑхнӑран, ыттисен хуйхи-инкекӗшӗн савӑнӑҫне пытарманран унпа туслашакан ҫукпа пӗрех; унӑн пӗр тус та ҫук; вӑхӑтлах юлташӗсем, шавлӑ ӗҫкӗ-ҫикӗри тусӗсем укҫа енчӗкӗ мӗнле пушанать — ҫав самантрах унран сивӗнеҫҫӗ.

Отрывистая, грубая речь, презрительное выражение лица и нескрываемое злорадство при виде чужих печалей не особенно располагали дружить с ним; друзей у него не было; а временные приятели, сподвижники кутежей, охладевали к обществу Пьера равномерно с отощанием его кошелька.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Унӑн коммерципе политика пӗлтерӗшӗ пачах та ҫук, ҫавӑнпа та Джон Вебстер хӑйӗн «Суту-илӳ тинӗс ҫӳревӗн историйӗнче» ҫавнашкал утравсене йӗрӗнсе «усӑсӑр вак-тӗвек» шутне кӗртет, уйрӑммӑн илсен Фарфонт пирки ҫак утрав ҫав тери пӗчӗк тата туллӑ-сакӑлталлӑ иккенне евитлет.

Никакого коммерческого и политического значения он не имеет, и Джон Вебстер в своей «Истории торгового мореплавания» презрительно относит подобные острова к разряду «бесполезных мелочей», сообщая, в частности, по отношению к Фарфонту, что остров весьма мал и скалист.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Дюк тӑрӑхласа «Аха!» тесе кӑшкӑрнине пӑхмасӑрах, Клоски шухӑшӗпе, тинӗс ӗҫӗнче малашлӑх шӑпах — «сулӑсенче» (Дюк «Корнелиуса» йӗрӗнсе ҫапла хакларӗ), парӑслӑ карапсем тахҫанхи «ҫил арманӗсем» кӑна имӗш.

И, несмотря на насмешливое восклицание Дюка: «Ага!», Клоски стал утверждать, что будущее в морском деле принадлежит именно этим «плотам», как презрительно называл «Корнелиуса» Дюк, а не первобытным «ветряным мельницам», как определил парусные суда Клоски.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ют ҫын ӗҫне сӑмсине чикнӗшӗн, ҫаврӑнӑҫусӑрлӑхшӑн капитан ҫине ӗнер лаша та ӳпкелесе, йӗрӗнсе пӑхнӑн туйӑнчӗ.

Как казалось ему, даже лошадь укоризненно посматривала на неловкого капитана, взявшегося не за свое дело.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Кӳпех! — йӗрӗнсе тепӗр хут кӑшкӑрчӗ Аян.

— Жри же! — с презрением повторил Аян.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сӑпани хӗп-хӗрлӗ пулса кайрӗ, те тарӑхса, те йӗрӗнсе туртӑнса илчӗ, унтан сулла хӑй патӗнчен хуллен Мӗтри умне тӗксе хучӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Санӑн тӑван ҫӗр-шывушӑн манӑн мӗн ӗҫ пур, — йӗрӗнсе хуравларӗ Тарт.

— Какое дело мне до твоей родины, — презрительно сказал Тарт.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Вӑл Артура пуриншӗн те каҫарать: кухньӑна кӗнӗшӗн те, уроксем ҫине йӗрӗнсе пӑхнӑшӑн та, итлеменшӗн те, тӗрлӗ хӑтланӑшшӑн та.

Она прощала Артуру все: пребывание в кухне, отвращение к урокам, непослушание и многочисленные причуды.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Тӑлпан пӳллӗ, хырӑннӑ, лӑпка Бахвалов, аялти тути хӗррине йӗрӗнсе пек тӑсса, документсене уҫкалать.

Плотный, бритый, спокойный Бахвалов, брезгливо выпятив нижнюю губу, листал документы.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Васкаса, темӗнле йӗрӗнсе, койка хӗррине темскер хучӗ.

Торопливо, брезгливо, положила что-то рядом с собой на край койки.

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑхӑт иртсе пынӑ май ӗҫӗсем ӑнӑҫми пулса пынӑҫемӗн, вӑл ҫынсем ҫине чылай йӗрӗнсе пӑхма вӗреннӗ.

С годами и неудачами в нем накопилось достаточно много презрения к людям.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пӗри — хыткан, ансӑр питлӗ, такҫантанпах хырӑнман ҫын; сӑн-пичӗ тӑрӑх — ӗлӗк вӑл чечен пурнӑҫпа пурӑнни, кайран — ҫынсем хӑйне мӑшкӑл тунине ҫӗнтерни курӑнать, халӗ ку пурин ҫине те йӗрӗнсе пӑхать.

Один худой, с узким, когда-то холеным, давно не бритым лицом, испорченным выражением брезгливости и преодоленного унижения.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫавах та, снабжени организацийӗсем пӗр енчен вӑйсӑр, тепӗр енчен тата ӗҫсене юриех чӑрмантарса пынӑ пулин те, нумайӑшӗсемшӗн кадровӑй офицерсене ҫара калла йышӑнни тискер, ӑнланмалла мар япала пулнӑ пулин те, окопсенче тӑватӑ ҫул хушши ларса ирттернӗ ҫынсем вӑрҫӑран йӗрӗнсе ҫитнӗ пулин те, ҫийӗнчен тата ял пуҫӗпех хӑйӗн ӗҫӗ ӑшне — чухӑнсем кулаксене хирӗҫ кӗрешес ӗҫ ӑшне путнӑ пулин те, — ҫавах та Хӗрлӗ ҫар кӗлеткин малтанхи йӗрӗсем палӑра пуҫланӑ.

Все же, несмотря на беспомощность и саботаж снабженческих организаций, на то, что для многих дик и непонятен был возврат кадровых офицеров, несмотря на отвращение к войне людей, просидевших четыре года в окопах, и также на то, что деревня была с головой погружена в свои дела, в борьбу бедноты с кулачьем, — начали обозначаться первые очертания костяка Красной армии.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Фон Кюльман, йӗрӗнсе, мӑнкӑмӑллӑн кулса ярать.

Фон Кюльман высокомерно усмехнулся.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Статс-секретарь фон Кюльманран сылтӑм енче ларакан генерал Гофман — Германи аслӑ командованийӗн представителӗ (чикӗсенче ҫирӗм дивизи наступлени тума хатӗр тытса тӑраканскер), ҫӳҫне-сухалне хырнӑ, хӗрлӗ сӑн-питлӗ пысӑк этем — тути хӗррисене йӗрӗнсе аялалла уснӑ.

Сидящий справа от статс-секретаря фон Кюльмана представитель высшего германского командования генерал Гофман (у которого наготове стояли двадцать девять дивизий) — крупный, розовый, бритый — брезгливо опускал губы.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Фон Графф Васька ҫине йӗрӗнсе пӑхрӗ те: — Сана мӗн тата? — терӗ.

Фон Графф взглянул на Ваську: — А тебе чего надо?

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Грицько тени, аллисемпе хӗҫӗ ҫине тайӑнса тӑрса, залри ҫынсем ҫине йӗрӗнсе пӑхрӗ.

Грицько стоял, опершись руками на саблю, и нагло разглядывал собравшихся.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех