Шырав

Шырав ĕçĕ:

йынӑшса (тĕпĕ: йынӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Сирӗнсӗр юлма хӑратӑп эпӗ, хӑратӑп, — терӗ йынӑшса Мальвина.
— Боюсь без вас оставаться, боюсь, — простонала Мальвина.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ҫук, илнӗ, — тесе йынӑшса ячӗ Артемон.
— Неправда, взяли, — простонал Артемон.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Инҫетрен калама ҫук хыттӑн йынӑшса ҫухӑрни илтӗннӗ, — ку ӗнтӗ хӑйсен пурӑнӑҫӗсене питех те хакла сутнӑ Артемонпа Буратино сасси пулмалла.
Издалека доносились отчаянные вопли и визг — это Артемон и Буратино, очевидно, дорого продавали свою жизнь.

Пьеро хӑвӑрт тӑрса ларчӗ, пуҫӗпе сулкаланса сӗлӗ хе хӑйпӑтса илме тӑчӗ те йынӑшса: — Ах, эпӗ вилмен курӑнать, — терӗ.
Пьеро быстро сел, замотал головой, отодрал пиявку и простонал: — Ах, я ещё жив, оказывается!

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывӗнчен тарать те, инкек-синкек тӗлӗшпе, хӑйӗн юлташне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Юлашкинчен, кӑвакара-кӑвакара тухнӑ мӗскӗн Буратино йынӑшса ячӗ:
Тогда ободранный, в синяках, несчастный Буратино простонал:

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона вилӗмрен ҫӑлса хӑварать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карло хӑйӗн пушмакӗсемпе тусана вӗҫтерсе, хыттӑн йынӑшса илчӗ:
Карло пылил башмаками и громко стонал:

Карло йывӑҫ пукане тӑвать те ӑна Буратино ят парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Упӑшки хыҫҫӑн алӑк хупӑннӑ-хупӑнманах, шалти мӑкӑрӑлчӑк тӗлӗнче тепӗр хут касса-касса килчӗ те, Кӗҫени, ыратнине чӑтаймасӑр, кӑкӑр тӗпӗпе йынӑшса ячӗ, авӑнса, пӗкӗрӗлсе тӳшек ҫине лапах тӗшӗрӗлсе анчӗ.
Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ӳкӗнетӗп, — яланхи пекех йынӑшса ячӗ вӑл.
Каюсь, — заныл он по привычке и склонил голову на грудь.

3 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Вӑл сентре ҫинчи пит ҫумалли таза ҫавӑрса тытрӗ те пӗррех сӗтел ҫине ҫапрӗ, пӗтӗм кабинет шуҫ сассипе йынӑшса илчӗ.
— Он схватил с полки умывальный таз и так стукнул им об стол, что весь кабинет заныл жестяной жалостью.

2 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

— Ай! — йынӑшса илчӗ Матильда.
— Ай! — взвизгнула Матильда.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

— Ан шарла, тусӑм… — йынӑшса ячӗ те Джурдже, ӑна мӑйӗнчен ыталарӗ.
— Молчи, пачкун… — застонал Джурдже и ухватился за его шею.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӗсем хӑйсен килӗсем патне йӑпшӑнса ҫитеҫҫӗ те кӗл-кӑмрӑксем патӗнче хӑрушшӑн уласа, вӗрсе йынӑшса ҫӳреҫҫӗ.
Они пробивались к своим домам и целую ночь лаяли и выли вокруг пожарищ.

34 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл пӗр самантрах урайӗнче выртакан ҫынсем хушшинче старике шыраса тупрӗ те, леш тавҫӑрса илме ӗлкӗриччен, хӗпӗртесе йынӑшса, ӑна питӗнчен, куҫӗсенчен, тутинчен ҫуласа илчӗ.
Он в одно мгновение отыскал старика среди груды валявшихся на полу тел и, прежде чем тот успел опомниться, облизал ему с радостным визгом щеки, глаза, нос и рот.

VI // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Ах, каялла ҫавӑрӑр ҫавсене! — йынӑшса ячӗ хавшак хӗрарӑм.
Ах, да воротите же их, застонала нервная дама.

III // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Йытти, чӗлхине пӗтӗрсе, пикенсех анасласа илчӗ, пӗтӗм пӗвӗпе чӗтренсе, ҫинҫе сасӑпа йынӑшса ячӗ.
Собака напряженно зевнула, завив язык трубочкой, затряслась всем телом и тонко взвизгнула.

II // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Пӳрт умӗнчех йытӑ шиклӗн йынӑшса вӗрсе ячӗ, сасӑсем янӑрарӗҫ.
Перед домом, на дороге, пронзительно и испуганно залаяла собака, послышались голоса.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Партизансем те ассӑн сывласа илчӗҫ те йынӑшса ячӗҫ…
Тяжелый стон партизан провожал его падение.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Алла шӑйӑрать… — йынӑшса ячӗ вӑл.
— Кожу с ладоней сорвало, — простонал он.

Мӗн тӑвӑп-ши вӗсене, — йынӑшса ячӗ Вук.
Что же я с ними сделаю… — почти простонал Вук.

21 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ывӑлӑм, ан хӑра… — йынӑшса ячӗ Гвозден.
— Сынок мой, не бойся… — почти простонал Гвозден.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика