Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ирччен (тĕпĕ: ир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ санӑн хӑравҫӑ чунна пӑскӑртмаллипех пӑҫкӑртӑп, ирччен те ҫывӑрса каяймӑн.

Я напугаю твою трусливую душу так, что ты не заснешь до самого утра…

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ирччен кӗтес пулать.

— Дождемся утра.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Питӗрӗнсе таракан хапхана шаккани те усӑсӑр, кам та пулин килмӗ-и тесе кӑшкӑрни те усӑсӑр — урам пуш-пушах, тен, урам тӑрӑх ирччен те пӗр ҫын та утса иртмӗ.

Бесполезно стучать в запертые ворота, бесполезно кричать, придет ли кто-нибудь, — улица пуста, и, может быть, до утра по ней не пройдет ни один человек.

3. Ҫӗнӗ ҫын // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Ирччен сивӗнме ӗлкӗрнӗ ҫырансенче юханшыв темӗнле илемсӗррӗн чӑмпӑлтатса-чӳхенсе тӑрать.

В остывших за ночь берегах неприютно плескалась река.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Аван, — тенӗ хавасланса сотник, — ирччен ӗлкӗрес пулать, — тенӗ те вӑл, тӑлмача кӑчӑк туртса чӗнсе илнӗ.

— Добре, — весело сказал сотник, — надо до света поспеть, — и поманил пальцем переводчика.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Йӑлт халтан кайса ҫитнипе эпӗ пӗр тунката ҫине лартӑм, кӑвайт хурса епле те пулин ирччен чӑтса ирттерме шутларӑм.

Измученный до последней степени, я сел, не снимая лыж, на какую-то колодину; решил отдохнуть немного, развести небольшой огонь и как-нибудь дотянуть до утра.

Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.

Вӑл та ҫухалса кайнӑ имӗш, кӑвайт хурса ирччен кӗтме шутланӑ.

Он тоже заблудился и, разведя костер, решил ждать утра.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Ыран ирччен.

А чуть свет.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫумӑр шӗвелчӗ пулас, пӗр тикӗс шӑпӑртатать, ҫапла ирччен те пулин ҫӑвинччӗ.

Один неусыпный дождь льет ровно и споро, дай-то бог пролиться ему до утра.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккее вӑл «ыран ирччен» кӑшт кӑна укҫа ирттерсе тӑраймӑн-и терӗ.

А Шерккея он позвал для того, чтобы спросить: не одолжит ли тот ему до утра немного денег?

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӑх-ха, тен, ирччен ӗҫлӗ…

Гляди, до утра и проработает.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

«Тен ирччен кунтах юлас?» — тесе шухӑшларӗ вӑл, анчах ку шухӑша ҫавӑнтах сирсе ячӗ.

«Может быть, остаться до утра?» — подумал он, но тут же отбросил эту мысль.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Айше ирччен пурӑнайман.

В эту ночь умерла его жена Айше.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

Мӗн тӑвассине Мазин ирччен йӑлтах шухӑшласа хучӗ, Вӑл, Русаковсем патне кайсан, Екатерина Алексеевна пӗчченех пулнине курчӗ.

За ночь решение окрепло, Он, направившись к Русакову, застал Екатерину Алексеевну одну.

34 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Ыран ирччен, сыв пул!

— До утра, будь здоров!

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Ну, ыран ирччен апла!

— Ну, так до утра!

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Вырӑн пур пирӗн, ирччен ҫывӑратӑр та ирхине шӑппӑн ҫеҫ килсене каятӑр.

 — Место у нас есть, поспите до утра, а утром потихоньку по домам.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ирччен пӗтӗмпех юрпа витсе лартать, ним йӗрӗ те юлмасть.

До утра все снегом занесет и следов не останется.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫывӑрмалла пулмасан та, унта ирччен пукан ҫинче ларса ирттерес.

Ну, в крайнем случае просидеть там на стуле до утра.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ирччен инҫе-ха, тӑпӑртатмалӑх пур.

— До утра еще далеко, придется поплясать.

II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех