Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Анчах хуҫа йӑмӑкӗ хӑвӑрт, вӑрт-варт ҫӑврӑнкаласа, чӗкеҫ сывлӑшра вӗҫнӗ пек ҫӳретчӗ, мана вӑл ҫавӑн пек ҫӑмӑлли унӑн ҫаврака, ҫемҫе кӗлеткипе килӗшӳсӗр пулнӑн туйӑнатчӗ.

А сестра хозяина двигалась быстро, ловко, как ласточка в воздухе и мне казалось, что легкость ее движений разноречит с круглой, мягкой фигуркой ее.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Моторсен хаяр шавӗпе пӗрле темскер ҫуралса кайнӑ пек янӑраса кайрӗ — самолётсем аялтан вӗҫнӗ вӑхӑтра ял ҫине пулемётсенчен пеме тытӑнчӗҫ.

Сквозь рев моторов раздался треск, грохот, — летчики с бреющего полета обстреливали деревню из пулеметов.

XIX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Хӑш чухне каҫхи тӳпе темиҫе ҫӗрте те ҫаран ҫинчи тата шыв хӗрринчи типнӗ хӑмӑш тунипе тӗрлӗ хытхура ҫунтарнӑран ӳкнӗ ҫутӑпа ҫуталса илет, вара ҫурҫӗрелле вӗҫекен акӑшсен тӗттӗм карти сасартӑк кӗмӗл тӗслӗ е кӗрен ҫутӑпа ҫуталса каять, ку вара тӗттӗм тӳпере хӗрлӗ тутӑрсем вӗҫнӗ пекех туйӑнать.

Иногда ночное небо в разных местах освещалось дальним заревом от выжигаемого по лугам и рекам сухого тростника, и темная вереница лебедей, летевших на север, вдруг освещалась серебряно-розовым светом, и тогда казалось, что красные платки летали по темному небу.

II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Эпир те сирӗн пек кахалланса вӗҫнӗ пулсан, тетел пире тахҫанах пурне те ҫӗр ҫумне туртса аннӑ пулӗччӗ.

А если б мы ленились, подобно вам, прочим птицам, сеть давно уж упала бы на землю вместе со всеми нами!

Кайӑксем тавлашни ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Вӗсем, вӗҫнӗ май, чуна ҫурса йӗреҫҫӗ.

Летят и всхлипывают так, что душа рвется на части.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Вӗсем халӗ Таньӑна ҫул тӑрӑх вӗҫнӗ пек илсе пыраҫҫӗ.

Нет, они быстро несли Таню по дороге.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Анчах ҫил-тӑман тепӗр кун та чарӑнсах кайман, ҫӗр ҫумӗпе ҫаплах юр вӗҫнӗ.

На другой день метель всё не утихала, но снег летал ниже.

Почта // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Ежов, ӑссӑрлӑхпа ҫӗкленсе кайнӑ ҫын пекех, пӳлӗм тӑрӑх ӑшталанса ҫӳренӗ, унӑн ури айне пулнӑ хутсем чӑштӑртатнӑ, ҫурӑлнӑ, таткаланса вӗҫнӗ.

Ежов бегал по комнате, как охваченный безумием, бумага под ногами его шуршала, рвалась, летела клочьями.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

…Ҫил, вичкӗннӗн кастарса, юханшыв ҫийӗпе вӗҫнӗ.

…Ветер резкими порывами летал над рекой.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Яка та хытӑ ҫул ҫийӗн ҫуна вӗҫен кайӑк вӗҫнӗ пекех чашлатса пырать.

По укатанной дороге сани летели, как птица.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Нина кӑмака ҫывӑхӗнче тӑраканскер, шарт сиксе, вӗҫнӗ пек хыпӑнса пычӗ сӑпка патне, ачине хӑпӑл-хапӑл йӑтрӗ те, кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртаса, чаршав хыҫнелле хыпаланчӗ.

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мӑшӑр ҫунат хушӑнчӗ тейӗн Ельккана, Андрейӑн чиксӗр савӑнӑҫне чухлаканскер, вӑл, икӗ савакан чуна татах та хӗпӗртӳ кӳрес тесе, чупса ӗҫлеме, пӗтӗм канӑҫне ҫухатса, алӑкӑн-тӗпелӗн вӗҫнӗ пек хутласа, сӑй хатӗрлеме тапратрӗ.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тепӗрҫемӗн каллех хантлатса илчӗ аялта, хӑвӑрт-хӑвӑрт ура сасси картлашкапа вӗҫнӗ пек тӗпӗртетсе хӑпарчӗ иккӗмӗш хута, коридоралла ҫутӑ ӳкекен класс умне вашкӑртса-хыпаланса пычӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӗррехинче, ҫурҫӗр иртсен, ыйхи вӗҫнӗ помещик хӑйӗн пысӑк картишӗ тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗ.

Как-то после полуночи, когда измученный страхом и бессонницей помещик бродил по своему большому двору.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пӗчӗк пӑнчӑ пек кӑна курӑнакан кайӑксем тырӑ пуссисем ҫинче вӗҫнӗ, вӗсем пӗлӗтӗн кӑвак чаршавӗ ҫинче уҫҫӑн палӑрнӑ; инҫех те мар кӗтӳ ҫӳренӗ, — аякран вӑл ачасем вылямалли япала пек анчах курӑннӑ; пӗчӗкҫеҫҫӗ кӗлетке, кӗтӳҫӗ, туйи ҫине таянса тӑнӑ, вӑл шыв ҫинелле пӑхнӑ.

Птицы, маленькими точками, вьются над ними, ясно видны на голубом пологе неба; стадо пасется невдалеке, — издали оно кажется игрушечным; маленькая фигурка пастуха стоит, опираясь на падог, и смотрит на реку.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фомана ҫак вырӑнта хӑрушӑ пула пуҫланӑ, вӑл чӗтӗре-чӗтӗре илнӗ; унӑн, тӗлӗрсе лараканскерӗн, ыйӑхӗ вӗҫнӗ, вӑл хреснашшӗн сассине илтнӗ, леш, сухалне чӗпӗткелесе: — Иш, епле чӑрсӑрланать, — тесе ҫӑмӑллӑн кулкаланӑ.

Фоме становилось боязно, и он вздрагивал; дрема отлетала от него, он слышал голос крестного, который, пощипывая бородку, с тонкой усмешкой говорил: — Ишь ведь как дерзит…

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Аэроклубӑн аэродромӗ ҫийӗпе вӗҫнӗ чухне мӗн чухлӗ киленмен-ши эпӗ ҫак вырӑнсем ҫине пӑхса!

Сколько раз я любовался им, когда летал над маленьким аэроклубовским аэродромом!

7. Каллех Ображеевкӑра // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Рига тӗлӗнче вӗҫнӗ чухне час-часах хамӑр ординареца аса илетӗп.

Летая над Ригой, часто вспоминаю своего ординарца.

8. Командировка // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Анчах, ытти лётчиксенни пекех, нумай вӑхӑт вӗҫнӗ хыҫҫӑн вӗсем хӗвел ҫинелле куҫӗсене хӗссе пӑхнӑ чухнехи пекех, унӑн та куҫ хӗррисемпе пӗркеленчӗк йӗрӗсем сарӑлса каяҫҫӗ.

Но у глаз уже веером расходятся морщинки, как у всех лётчиков, которые много летают и, прищурившись, глядят на солнце.

3. Ҫӗнӗ туссем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Унпа темиҫе хут вӗҫнӗ хыҫҫӑн тин хам тӗллӗн вӗҫме пуҫларӑм.

Только после нескольких провозных полётов стал тренироваться самостоятельно.

1. Вӗренӳ аэродромӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.