Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗҫен сăмах пирĕн базăра пур.

вӗҫен (тĕпĕ: вӗҫен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Тӑк-таак! — майӗпен таклаттарать сӗм вӑрманта улӑп пек пысӑк вӗҫен кайӑк-карӑк.
— Тэк-тэк! — чуть слышно постукивает огромная птица Глухарь в темном лесу.

III // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ачасем ҫапла калаҫнӑ хушӑра тул ҫутӑла пуҫланӑ, Шӑнкӑрав тӗми ҫинче тӗрлӗ вӗҫен кайӑксем юрлама, шӑхӑрма пуҫланӑ, тискер кайӑксем улама, йынӑшма тытӑннӑ.
Пока дети так говорили и утро подвигалось все больше к рассвету, борина Звонкая наполнялась птичьими песнями, воем, стоном и криком зверьков.

III // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Сунарҫӑ ывӑлӗ тата пиҫиххи хушшине пуртӑ чикнӗ, компас хунӑ сумкине сылтӑм хулпуҫҫи урлӑ, икӗ кӗпҫеллӗ пӑшалне сулахай хулпуҫҫи урлӑ ҫакса янӑ та — мӗнпур вӗҫен кайӑксемпе тискер кайӑксемшӗн калама ҫук хӑрушӑ пулса тӑнӑ.
Еще сын охотника заткнул за пояс топор, сумку с компасом повесил на правое плечо, двуствольную «Тулку» — на левое и так сделался ужасно страшным для всех птиц и зверей.

II // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Ҫӑвӗпех пӑхрӑм вӗсене, вӗҫен кайӑк персе тытатӑп, вӗсем савӑнсах ҫиеҫҫӗ.
Все лето хожу за ними, стреляю птичек, и они весело их едят.

Сӑсар — пыл вӑрри // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 120-122 с.

Эпӗ ҫӳлелле пӑхрӑм та хӑвӑл йывӑҫ касӑкӗ куртӑм, ҫав япала ҫинче ҫӑварне вӗҫен кайӑк хыпнӑ сӑсар ларнине куртӑм.
Тогда я глянул наверх и увидел бурак,[1] и на бураке сидит куница с птичкой в зубах.

Ҫав чӑрӑш тавра вӗҫен кайӑк шӑммисем, тӗксем, пакша мамӑкӗ, ҫӑмсем йӑваланса выртатчӗҫ.
Вокруг этой елки были птичьи косточки, перья, беличий мех, шерстка.

— Кирек хӑш вӗҫен кайӑка та йӑва тума ҫӑм кирлӗ, — тесе килӗшрӗ асатте, — тӗрлӗ шӑшисене, пакшасене, ыттисене те, вӑл пуриншӗн те усӑллӑ япала.
— Всяким птичкам, — согласился дед, — нужна шерсть на гнездо, и зверькам всяким, мышкам, белочкам, всем это нужно, для всех полезная вещь.

Асатте кӑҫатти // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 111-114 с.

— Кирек хӑш вӗҫен кайӑк та ҫуркунне хӑйӗн йӑвине ҫӑм, тӗк, мамӑк, улӑм тултарать.
— Всякая птичка весною тащит в гнездо шерстинку, пушинку, соломинку.

Нимӗн те калаймастӑп: вӑл тӗк ӳхӗ малтан ҫунатне сарма тӑнӑ вӑхӑтра Хӑта ун хӳринчен туртса кӑларнӑ тӗк пулнӑ-и, е вӗҫен кайӑксем ӳххе туланӑ, Хӑта вӗсене пулӑшнӑ чухне турта-турта кӑларнӑ тӗк-и?
И ничего не могу сказать, тот ли это пух у него остался, который взял он, когда филин на крыло становился, или же птицы доконали филина и Сват помогал им в расправе со злодеем.