Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрманалла (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Травкин халь ҫеҫ йывӑр ыйхӑпа ҫывӑрса кайнӑ ҫынсене вӑратнӑ, анчах аялалла сиксе вӑрманалла тарма ытла кая юлнӑ ӗнтӗ.

Травкин разбудил только что заснувших тяжелым сном людей, но прыгать вниз и бежать в лес, пожалуй, было уже слишком поздно.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Разведчиксем тыткӑна илнӗ нимӗҫе алӑ ҫине ҫӗклесе илнӗ те вӑрманалла чӑмтарнӑ.

Разведчики схватили пленного на руки и нырнули в лес.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӑрманалла каякан ҫул тӳрех умра пулма тивӗҫлӗ.

Прямо должна быть дорога в лес.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӑл, Барашкина тӗртсе янӑ та, блиндажран тухса шавласа ларакан вӑрманалла чупса кӗрсе кайнӑ.

И, оттолкнув Барашкина, она выбежала из блиндажа в шумящий лес.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Хӗр унпалан вӑрманалла уҫӑлма кайма килӗшмен, анчах мӗнле те пулин хӑнана кӗрсе тухма сӑмах панӑ.

Идти гулять с ним в лес она отказалась, но обещала зайти как-нибудь в гости.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Анчах халь пӗр минут та алӑсене усса лармалла маррине пурнӑҫ лайӑхрах та уҫӑмлӑрах кӑтартса панӑ, вара оккупантсем пырса кӗреймен ялсенчен совет ҫыннисем майӗпен-майӗпен вӑрманалла туртӑннӑ.

Но жизнь с каждым днем все настойчивее подсказывала, что сейчас нельзя сидеть сложа руки ни одной минуты, и советские люди даже из тех деревень, где еще не появлялись оккупанты, постепенно уходили в леса.

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Чӑнах та: листовкӑсене ҫул енчен вӑрманалла вӗҫтерет.

И верно: тучку листовок понесло над дорогой в сторону леса.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑрманалла, вӑрманалла анаҫҫӗ!

— На лес пойдут, на лес!

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Совет самолечӗ вӗҫнине курсан, Ефим Чернявкин хӑй вырӑнӗнчен тӑнсӑрланнӑ пек сиксе тӑчӗ те вӑрманалла тапса сикрӗ.

Увидев, что летит советский самолет, Ефим Чернявкин ошалело сорвался с места и бросился к лесу.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кузьма Ярцев хӑй санротӑран тухса вӑрманалла, шаларах кӗни ҫинчен, унта пӗрер кун ирттернӗ хыҫҫӑн, ҫӗрле, фронтран кайма ӗмӗтленни ҫинчен каласа пачӗ.

Кузьма Ярцев рассказал, как он, выйдя из санроты, подался в глубину леса, надеясь там переждать день, а ночью уйти с фронта.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Каялла ҫаврӑнса пӑхмасӑрах, Олейник сержант вӑрманалла уттарчӗ.

Не оглядываясь, сержант Олейник пошел в глубь леса.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑрманалла илсе килекен ҫулсем, хӑвӑрах куртӑр ӗнтӗ, питӗ начар, вӑрманӗнче, шалта, тата япӑхрах.

Дороги, которые ведут к лесу, как вы видели, очень плохие, а в лесу еще хуже.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӗттӗм пулса ҫитиччен, фон-Гротт хӑйӗн роти пӗтни ҫинчен пӗличчен, нимӗҫ ҫарӗсем йышлӑ тӑнӑ вырӑнтан, уҫӑ уй-хир зонинчен иртсе пысӑк вӑрманалла ҫитсе кӗмелле пулнӑ, — ун хыҫӗнче вара фронт линийӗ.

До наступления темноты, пока фон Гротт не знает о гибели своей роты, нужно было пройти зону открытых полей, где много немецких войск, и вступить в большой лес, за которым и находилась линия фронта.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Кашкӑра хуть мӗнле тӑрантар, пурӗ-пӗр вӑрманалла пӑхать».

— Как волка ни корми, все равно в лес смотрит».

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Танксем татса кӗрсен вара, хӑйӗн командирӗ пӗтесрен хӑраса ӳкнӗ Костя вӑрманалла ыткӑннӑ, анчах унта ӗнтӗ вӑл Лозневоя шыраса тупайман.

Когда же прорвались танки, Костя испугался за жизнь своего командира, бросился в лес, но найти Лозневого там уже не мог.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑраххӑн юлнӑ ула кураксем ҫӗр каҫмашкӑн уйсенчен вӑрманалла вӗҫсе кайма хыпаланаҫҫӗ, вӗсен ҫуначӗсем ҫилпе хуҫлана-хуҫлана илеҫҫӗ.

Редкие оставшиеся вороны для ночевки начали перелетать с поля в сторону леса, их крылья пригибались под ветром.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Оборонӑна татса кӗнӗ нимӗҫ автоматчикӗсем хыҫалтан пырса ҫавӑрса илме тытӑнсан тин вара, хӑйсен рубежне ирӗксӗрех пӑрахса, вӑрманалла чакнӑ.

И только когда прорвавшие оборону немецкие автоматчики начали окружать сзади, они оставили свои рубежи и отошли в леса.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Санитар урапи ҫине ларсанах, вӑл хӑйӗн штабне приказ панӑ — халех пуҫтарӑнмалла та вӑрманалла каймалла.

Едва сев на санитарную телегу, он дал своему штабу приказ — сейчас же собираться и идти в лес.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тахҫанах ӗнтӗ аяккалла, вӑрманалла кайма май килнӗ, анчах Андрее темскер пулнӑ: вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе вӑл тӑнран кайнӑ пек пулкаласа илнӗ.

Давно можно было пробираться дальше, в лес, но с Андреем творилось что-то неладное: бывали минуты, когда он, казалось, впадал в забытье.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Иккӗн пӗр аманнӑ боеца ярса илнӗ те, майне пӗлмесӗртерех ҫӗклесе, вӑрманалла йӑтса каяҫҫӗ.

Два бойца, подхватив раненого, неумело тащили его в лес.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех