Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вырӑн сăмах пирĕн базăра пур.
вырӑн (тĕпĕ: вырӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тигр тирӗсенчен тунӑ вырӑн ҫинче йӑлт ҫарамасланнӑ Суламифь выртнӑ, патша вара, ун ури патне урайне ларнӑскер, хӑйӗн изумруд куркине Мареотисран кӳртернӗ ылтӑн тӗслӗ эрехе иле-иле тултарнӑ та, пӗтӗм чӗрипе хӑпартланса, хӑй варлийӗн сывлӑхӗшӗн ӗҫнӗ тата ӑна ӗлӗкхи тӗлӗнмелле ӑслӑ халлапсем кала-кала кӑтартнӑ.

На ложе из тигровых шкур лежала обнаженная Суламифь, и царь, сидя на полу у ее ног, наполнял свой изумрудный кубок золотистым вином из Мареотиса, и пил за здоровье своей возлюбленной, веселясь всем сердцем, и рассказывал он ей мудрые древние странные сказания.

IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Полковник, хушаматне пӗлетӗп эпӗ… вӑрттӑн тӗл пулма палӑртса хунӑ вырӑн

Полковник, фамилия мне известна… условная явка…

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кам хушрӗ-ха мана вырӑн ҫинчен тӑма!

Дернуло меня вставать!

13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пурне те вырнаҫса ларма вырӑн та ҫитмест.

Помещение не могло вместить всех.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫак залри стена леш енче этем утса ҫӳремелӗх вырӑн пуррине Женя тахҫанах пӗлет, виҫ ҫул каяллах.

О том, что за стеной есть пространство, по которому можно спокойно передвигаться, Женя знала уже давно. Года три.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Кӗҫех вӑл иккӗмӗш рете куҫрӗ те ҫаплах вырӑн суйласа ҫӳрерӗ.

Затем она точно также стала бродить по второму ряду. И все время что-то делала.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Маргаритӑна теттепе улӑштармашкӑн кунтан лайӑх вырӑн тупма та ҫук, — терӗ Женя.

— Видишь, — заметила Женя, — лучшего места для обмена не найти.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Енчен те пире кам та пулин хупӑрласа илсен, сан хӗр ачунтан та, санран та йӗпе вырӑн ҫеҫ тӑрса юлӗ.

Но если будет засада, то от твоей подружки мокрого места не останется.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Маргаритӑна лартма пушӑ вырӑн та тупӑнчӗ.

и даже усадили Маргариту на свободное место.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пирӗн умра та ҫак вырӑн хӑй майӗпех чӗрӗлсе тӑра пуҫларӗ.

Так постепенно стало оживать перед нами это место.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав вырӑн аслӑ тинӗс ҫулӗнчен иккӗ ҫеҫ ярса пусмалли ҫӗрте, «аттене мӗнпурӗ те шыраманнипе ҫеҫ тупман» тесе тӗрӗс калаттӑн иккен эсӗ.

В двух шагах от огромной морской дороги лежит оно, и ты была совершенно права, когда говорила, что «отца не нашли лишь потому, что никогда не искали».

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вырт вырӑн ҫине.

Ложись на постель.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫук, ҫук, ку алӑран кружка тухса ӳкрӗ, вырӑн ҫинчен урайне юхакан шыв ачашшӑн шанкӑртатать.

Нет, нет, это покатилась из пальцев кружка и нежно журчит водица с койки на пол.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑш чухне ҫав пӑс сирӗлетчӗ, вара эпӗ хама вырӑн ҫинче кураттӑм, ман ура айӗнчӗ темиҫе хут тӗрлӗ тӗслӗ минтерсемччӗ.

Иногда он редел, и тогда я видел себя на постели, с ногой, под которую была подложена гора разноцветных подушек.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вара ӑна ҫӗнӗ вырӑн панӑ.

Он получил новое назначение

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вырӑн ҫинче выртнӑ вӑхӑтра тупӑпа пенӗрен вилесси пулатчӗ, урамсене пирвайхи юр хӳсе кайнӑччӗ, Ленинград ҫыннисенчен нумайӑшӗ ӑшӑ кунсем чухнех казарма пурнӑҫне куҫнӑччӗ те, килӗсене таврӑнманнипе вӗсен чӳречисем те уҫах тӑратчӗҫ, ҫаксене кура хам шӑпама ӳкнӗ хуйхӑ та ҫӑмӑлтарах пек туйӑнатчӗ.

где можно было попасть под артиллерийский снаряд, лёжа в своей постели, где улицы были занесены первым снегом, а окна стояли открытыми, потому что многие ленинградцы, когда ещё было тепло, перешли на казарменное положение и уже не вернулись домой.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав каҫхине Ромашова салтӑнтарса тумлантаракан Варя каланӑччӗ ҫав, унӑн сулахай енче темле пиҫнӗ вырӑн пур тесе, ҫавах пулмалла ӗнтӗ вӑл «хӑмӑррӑн курӑнать» текенни.

Варя, которая в ту ночь раздевала и одевала Ромашова, говорила, что у него левая сторона обожжена; должно быть, это и было то, что он назвал «буреет».

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир кайнӑ чух вӑл ҫывӑрмастчӗ-ха, — Розалия Наумовна ӑна столовӑйра вырӑн сарса панӑччӗ.

Он ещё спал, когда мы уходили, — Розалия Наумовна постелила ему в столовой.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хулӑн туя ҫине таянса, ухсахласа, вӑл чи малтан пирӗн пата пычӗ, хумханса кайса, сӑмах чӗнеймесӗр ман алла ярса тытрӗ, нумайччен силлерӗ, унтан ман пирки темӗн чул лайӑх сӑмах каласа пӗтерчӗ, ӑна пула анне те чӑтса тӑраймарӗ — йӗрсе ячӗ, эпӗ именнипе, хама хам вырӑн тупаймарӑм.

Опираясь на толстую палку, прихрамывая, он тотчас же пришел к нам, взволнованно обеими руками тряс мою руку, молча, не находя сперва слов, а потом сказал мне так много хорошего, что мама растрогалась до слез, а я не знала, куда мне деться от смущения.

30 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вут ҫулӑмлӑ декабрь каҫӗ асӑмран каймарӗ: мана, ҫурматӑнлӑскере, Курбан ҫӗр пӳрте илсе ҫитерни, Игорек пирӗнпе юнашар тепӗр юланут аллинче пӗрмаях: «Пичче, эсир ҫакна ҫеҫ калӑр — ку вырӑн халь пирӗн-и? Чӑнах та-и? Ку ҫӗре эсир туртса илнӗ-и?» — тесе аптӑратни асӑмран нихҫан та тухас ҫук.

Долго вспоминала я ту огненную декабрьскую ночь, когда меня в полубеспамятстве Курбан довез до землянки и Игорек, которого держал на скакавшем рядом коне другой павлихинец, все спрашивал, все-то спрашивал: «Дядя, вы только скажите, это место уже наше? Да? Это земля обратно взятая? Опять наша?»

29 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех