Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

выран (тĕпĕ: выр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Вӑл ачасене тӗртсе сирчӗ те учитель валли Марина Ивановнӑпа юнашар пушӑ выран турӗ.

— И, растолкав ребят, освободил место рядом с Мариной Ивановной для учителя.

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Горнист ӑна йӑтнӑ та, апатпа ҫывӑрмалли выран тупасси ҫинчен шутламасӑрах малалла кайнӑ, мӗншӗн тесен апатпа ҫывӑрмалли вырӑн уншӑн пур вӑхӑтра та хатӗр пулнӑ.

Горнист вскидывал ее на плечо и продолжал путь без забот об ужине и ночлеге, которые ему всегда таким образом были обеспечены.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Воропаев пек ҫынсен ӑс-тӑнӗнче уйрӑм ҫынӑн ҫемье пурнӑҫӗ питӗ сахал выран йышӑнса тӑрать, вӑл ҫукпа пӗрех, кирлӗ ҫыраналла тытмасть вӑл хӑйӗн парӑсне.

У таких, как Воропаев, собственная семейная жизнь всегда занимала так мало места в сознании, что ее как бы и не было, и не к этому берегу направлял он свой парус.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Шывланакан кӑвак куҫлӑ пӗчӗк те хӗрлӗ питлӗ карчӑк, кӑшт сиксе, Авдотьйӑна выран пачӗ.

Маленькая румяная старушка со слезящимися голубыми глазами подвинулась и дала Авдотье место.

11. «Путарман хум» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Аялти хашак патӗнче ҫеҫ шӑнман выран кӑштах юлнӑ — унта юр, юр, юр.

Лишь у нижней планки рамы просвет — там снег, снег, снег.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫак юпасем тӳрем ҫӗртех лараҫҫӗ пулин те, вӗсем уйӑракан икӗ тӗнче хушшинче тӗпсӗр выран тӑсӑлса выртать.

Меж двумя мирами пролегла пропасть, хотя столбы врыты на ровной земле.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

 — Мӑн ҫул ҫине тухиччен пӗр ҫирӗм ҫухрӑм пулать, — пӗтӗмпе те пӗр выран пур… аван марри, ытти ҫӗрте аптӑрамасть.

До большака верст двадцать будет — всего; одно есть местечко… неладное; а то ничего.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Астӑватӑн-и пире атте ҫав Суккӑр вар мӗнле хӑрушӑ выран, унта мӗн чухлӗ этем тата выльӑх пӗтни ҫинчен каласа панине?

Отец нам рассказывал, помнишь, какое это страшное место — Слепая елань, сколько погибло в нем людей и скота.

III // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Кунта вилӗсене пытармалли выран пулнӑ, улпутсене пытарнӑ.

Здесь был склеп, господ хоронили.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Хӑш чухне ӑшӑ ҫил курӑксем тӑрӑх чупать, тӗттӗм ҫӗре чӑштӑртатнӑ сасӑпа тултарать, ун чухне сарӑ шӑрчӑксем валли те, тинӗс валли те выран хӑвармасть.

То теплый бриз пробегал по бурьяну, наполняя ночь шелестом, не оставляющим места ни для сверчков, ни для моря.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Аллине усса, выран пӑтне ҫитсе пӗшкӗннӗ самантра унӑн куҫӗ ҫуттӑн йӑлтӑртатрӗ.

Они сияли в ту минуту, когда, опустив руки и сгорбившись, он остановился подле постели.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӳречерен йытӑ площадки курӑнса тӑрать — Мускаври чи юратнӑ выран вӑл манӑн.

Из окна была видна Собачья площадка — моё любимое место в Москве.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Том хӑйне тӗнчере кирек мӗнле ырлӑх парсан та, цирка кӗме выран парсан та, ни кунпа та, ни лешӗнпе те уйрӑлас ҫук.

А Том не расстался бы ни с тем, ни с другим, даже если бы ему предложили взамен стать хозяином цирка.

18-мӗш сыпӑк. Том хӑй курнӑ тӗлӗкӗ ҫинчен каласа кӑтартать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех