Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

виле сăмах пирĕн базăра пур.
виле (тĕпĕ: виле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Катӑркас тӗмӗ патӗнче виле казак каҫӑрӑлса выртать.

Возле куста боярышника запрокинулся убитый казак.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тип вартан ҫур ҫухрӑмра, тӑваран тӑпраллӑ ҫӗр ҫинче, хӗвел ӗнтсе янӑ лутра курӑк ҫинче, темӗн чухлӗ виле йӑваланса выртать.

В полуверсте от лога, на солончаках, на низкорослой, спаленной солнцем траве густо лежали трупы бойцов.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лаша витинче ҫурхи ҫумӑрпа ҫийӗннӗ чул стена йӑтӑнса аннӑ, сиктӗрмеллӗ кӳме ларнӑ сарай тӑррине тӑвӑл сӳсе кайнӑ, виле пек сарӑхнӑ шурӑ хайчӑсемпе урлӑ каштасем ҫинче пӑт-пат ҫеҫ ҫурри ҫӗрӗшнӗ улӑм пайӑркисем упранса юлнӑ.

В конюшне вывалилась подмытая вешними дождями каменная стена, крышу каретника раскрыла буря, и на мертвенно белевших стропилах и перерубах лишь кое-где оставались клочья полусгнившей соломы.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Асаилӳсем килсе капланнипе чунӗ кӳтсе ҫитнӗ Наталья шӑппӑн чӗркуҫҫи ҫине кукленсе ларчӗ, мӗн ӗмӗртен виле шӑрши кӗрекен тараватсӑр ҫӗр ҫумне пичӗпе тӗршӗнчӗ.

Потрясенная нахлынувшими воспоминаниями, Наталья молча опустилась на колени, припала лицом к неласковой, извечно пахнущей смертным тленом земле…

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Чӑн-чӑн виле пекех выртрӑн-ҫке эсӗ! — хаваслӑн пӑшӑлтатрӗ Ворожнев, ҫаплах тӗлӗнсе.

— Так ты же натуральным трупом лежал! — еще не придя в себя, восторженным шепотком продолжал Ворожнев.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ӑна пытарнӑ хыҫҫӑн Бахолдин тин ҫеҫ ҫуралнӑ ача пурнӑҫне ҫӑлса хӑварас тесе пӗтӗм вӑйне хунӑ, анчах унӑн часах арӑмӗн вил тӑприпе юнашар хӑйӗн малтанхи ачи валли та виле шӑтӑкӗ чавма тивнӗ.

Похоронив жену, Бахолдин все силы отдал тому, чтобы спасти жизнь новорожденному, но скоро рядом с могилой жены ужо копал могилу и для своего первенца.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну мӗн йӑраланса пыратӑр, виле пытарнӑ чухнехи пек? — ҫиллессӗн кӑшкӑрчӗ Лузгин сиввӗн кулса.

— Ну чего плететесь, ровно хороните кого? — зло крикнул Лузгин и недобро засмеялся.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ентешӗ ҫинелле пӑр пек сивӗ кӑвак куҫӗсемпе тӗллесе пӑхрӗ те кӗскен ыйтрӗ: «Ҫапӑҫса тӑрантӑн-и совет влаҫӗпе?» — унтан, вӑл мӗн каласса кӗтмесӗр, тыткӑна лекнӗ казакӑн виле сӑнӗ ҫапнӑ пичӗ ҫинелле пӑхмасӑр, тӳрех хӗҫӗпе туртса касрӗ.

Голубыми и холодными, как лед, глазами смотрел на станичника, спрашивал: «Поборолся с Советской властью?» — и, не дожидаясь ответа, не глядя на мертвеющее лицо пленного, рубил.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сарӑлса выртнӑ, шӑршлӑ виле пек!

Развалился, как падло!

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ҫакӑнта, анне куҫӗ умӗнче выртиччен, вилмеллеччӗ сан ӑҫта та пулин Прусси ҫӗрӗнче!» — хӑй ӑшӗнче пиччӗшне ӳпкелесе каларӗ те Григорий, виле ҫине пӑхса илсе, сасартӑк кӑвакарса кайрӗ.

«Лучше б погиб ты где-нибудь в Пруссии, чем тут, на материных глазах!» — мысленно с укором говорил брату Григорий и, взглянув на труп, вдруг побелел.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Виле шӑршине сиссе, хӑйне хурса панӑ утта тӗкӗнсе те пӑхман.

К сену так и не притронулся, чуя покойника.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мирон Григорьевичӑн чунӗнче те ӗнтӗ икӗ хире-хирӗҫ вӑй хаяррӑн кӗрешрӗ: сарӑ хӗрлӗ юн пӑлханса вӗрерӗ, ӗҫе хӑваларӗ, акма, ҫурт-йӗрсем тума, кирлӗ хатӗр-хӗтӗрсене юсама, пуйма хӑваласа хистерӗ; анчах ҫав хушӑрах пуҫа: «Кирлӗ мар мул пухма. Усӑсӑр ҫухалать!» — текен салхуллӑ шухӑшсем хӗсӗне-хӗсӗне кӗчӗҫ, пурне те сӳрӗклӗхӗн виле сӑнӗ пек шуранка тӗсӗпе витрӗҫ.

Да и в самом Мироне Григорьевиче свирепо боролись два этих начала: бунтовала рыжая кровь, гнала на работу, понуждала сеять, строить сараи, чинить инвентарь, богатеть; но все чаще наведывалась тоска — «Не к чему наживать. Пропадет!» — красила все в белый мертвенный цвет равнодушия.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чиркӳ тӑрри, пирвайхи ҫил-тӑман туллашса тустарнипе, виле сӑнӗ ҫапнӑ пек сиввӗн ҫуталса йӑлтӑртатнӑ.

Мертвенней блистал купол собора, овеянный первой метелицей…

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫулсем тӑрӑх — тыткӑна илнисен тусан витнипе виле пек хуралса кайнӑ ҫарамас ушкӑнӗсем.

По дорогам толпы раздетых, трупно-черных от пыли пленных.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ытти хӗрлӗармеецсен пичӗсенче ҫын сӑнӗ те юлман, виле пек шурса кӑвакарса кайнӑ.

Остальные красноармейцы были бледны, безличны.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Выҫса виле пуҫларӑн-и?

— Оголодал?

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ман виле урлӑ каҫас пулсан, тен…

Через меня перейдешь рази…

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӗсем, виле ҫинче вӗҫсе ҫӳренӗ пек, шурӑ тӑрӑллӑ чиркӳ тӗлӗнче явӑнса вӗҫеҫҫӗ.

Они кружились над белой колокольней, как над падалью.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Персе янӑ хыҫҫӑн пӗр ӑстрӑм — виле ҫинчи пек шӑп, унтан таҫтан лерен снаряд ахлатса ҫурӑлни урӑм-сурӑммӑн кӗмсӗртетсе килет.

Секунда напряженной тишины, подчеркнутой ружейными залпами, — и далекий звучный «ох» разрыва.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Каҫса кайччӑр ман виле урлӑ!

Пущай через мой труп пройдут!

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех