Шырав

Шырав ĕçĕ:

аслатиллӗ сăмах пирĕн базăра пур.

аслатиллӗ (тĕпĕ: аслатиллӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Чижик тӗлӗк курчӗ: уй, шӑрӑх кун, ӗшнере хыр кӑмписем, — сасартӑк аслатиллӗ ҫумӑр пуҫланчӗ, вӑл ун пуҫӗ тӗлӗнче кӗмсӗртетрӗ, пӳрт тӑррине пӑр шакӑртатса ӳкме тытӑнчӗ.
Тане снились поле, и жаркое лето, и рыжики на поляне, — и вдруг разразилась гроза, и гром загремел над ее головой, и град застучал по крыше.

Хӑрушӑ каҫ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫав ҫутӑ пайӑркисем халь, ӗнтӗ кӑнтӑрлахи пек ылтӑн тӗслӗ мар, усал хӗрлӗ тӗслӗскерсем — вӗсем аслатиллӗ ҫумӑр килессе пӗлтереҫҫӗ:
Эти лучи уже не золотые, как днем, а зловеще красные — они предвещают грозу.

ХСIХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ӗнерхи аслатиллӗ ҫумӑр иртсе кайрӗ пулсан та, тӳпене пӗлӗтсем каркаласах тӑчӗҫ-ха.
Хотя вчерашняя гроза прошла, небо все еще хмурилось.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапла вара, пуринчен ытла аслатиллӗ ҫумӑр вӑрӑма каяссинчен, шыв шайӗ хӑпарасран хӑрамалла.
Итак, больше всего следовало опасаться, что гроза затянется надолго, а значит, усилится наводнение.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аслатиллӗ ҫумӑр чарӑнассӑн туйӑнмасть.
Ничто, казалось, не указывало на то, что гроза близится к концу.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах аслатиллӗ ҫумӑр нихӑҫан курман хаярлӑхпа алхаснӑ вӑхӑтра ку хӳтлӗхрен тухасси пирки шутлама та май ҫук, ҫавӑнпа Дик Сэнд пач ӑнланма ҫук пек туйӑнакан япалапа пуҫне ватмарӗ.
Но так как нечего было и думать уйти из этого убежища в минуту, когда гроза бушевала с небывалой яростью, Дик Сэнд не стал ломать голову над тем, что казалось совершенно необъяснимым, и только заметил:

Тепӗр темиҫе минутран аслатиллӗ ҫумӑр вӑтам климатри ҫынсем курман хаярлӑхпа кӗрлесе кайрӗ.
Через несколько минут гроза уже бушевала с яростью, неведомой в умеренном климате.

Аслатиллӗ ҫумӑртан чатӑра кӗрсе пытаннӑ-ши е лагерь пушӑ-и?
Спрятались ли они от грозы в палатках или лагерь был покинут?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аслатиллӗ хура ҫумӑр пӗлӗчӗсем майӗпен аялалла шурӗҫ; вӗсем халь-халь ҫӗр ҫине йӑтӑнса анасла, пурне те шыв илтересле туйӑнчӗҫ.
Темный купол грозовых туч медленно опускался; казалось, он вот-вот рухнет на землю и все затопит ливень.

Шалкӑм ҫумӑр, йывӑҫсене те тӳнтерме пултаракан вӑйлӑ ҫил, пӗр вӗҫӗмсӗр ҫиҫекен ҫиҫӗм — ҫакӑн пек ку вырӑнсенчи аслатиллӗ ҫумӑр.
Сильнейший ливень, порывы ураганного ветра, которые валят самые крепкие деревья, беспрерывное сверкание молнии — такова картина грозы под этими широтами.

Ҫапла, Африкӑра аслатиллӗ ҫумӑр питӗ хӑрушӑ.
Да, грозы в Африке ужасны.

Халь тесен халь аслатиллӗ ҫумӑр килсе тӑкма пултарать.
С минуты на минуту могла разразиться страшная гроза.

Ҫулталӑкӑн тинӗ вӑхӑчӗ пулсан та, пулӑхлӑ ҫӗре аслатиллӗ ҫумӑрсем сайра шӑварчӗҫ, пулсан та, йывӑҫсемпе тӗмсем куҫа янкӑр симӗс тӗспе илӗртеҫҫӗ.
Все эти деревья и кусты ласкали взгляд свежей зеленью, несмотря на то что стояло засушливое время года и только редкие грозовые ливни орошали плодородную почву.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аслатиллӗ ҫумӑр ҫывхарать пулас.
Чувствовалось, что надвигается гроза.

Аслатиллӗ ҫумӑрпа ҫӑвӑнса тасалнӑ инҫетри ҫыран ӳкерчӗк ҫинчи пек курӑнать.
Дальний берег, освеженный и омытый грозой, рисовался в прозрачном воздухе.

VII // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Аслатиллӗ ҫумӑр ҫилӗ океан ҫийӗн вӗркеме те тытӑнать.
Дыхание близкой грозы уже веяло над океаном.

I // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Хӑш-пӗр чухне аслатиллӗ вӑйлӑ ҫумӑр ҫапса ҫурӗ; вӑл Дик Сэнда ҫав тери хӑратрӗ.
Иногда разражались сильные грозы; они очень тревожили Дика Сэнда.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫавӑнпа ӗнтӗ пьесине те: «Аслатиллӗ ҫумӑр» тесе ят панӑ пулмалла.
Наверно, по этой причине и пьеса называется «Гроза».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ку вара кӑнтӑрти чӑн-чӑн аслатиллӗ ҫумӑр ӗнтӗ.
Была настоящая южная гроза.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тӳпере пур енчен те аслатиллӗ ҫумӑрӑн йывӑр пӗлӗчӗсем юхма пуҫларӗҫ.
По небу полезли со всех сторон тяжелые грозовые тучи.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика