Шырав

Шырав ĕçĕ:

антарчӗ (тĕпĕ: антар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кольбер ӑна пуҫӗ тӗлӗнчен тытрӗ те — питӗ хытӑ пуснипе ҫӗлен татӑлсах ӳкрӗ, унтан Джой аллинчен кӗлетке юлашкине туртса антарчӗ, ывӑтрӗ…
Кольбер схватил змею у головы и так сдавил, что она порвалась, потом сбросил с руки Джой остаток туловища.

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

Вӑл трап антарчӗ.
Он опустил трап.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Энниок пӗкӗрӗлчӗ, сулахай аллин пӳрнисемпе пуставран тӗревленчӗ, кие антарчӗ те тӗллерӗ.
Энниок согнулся, уперся пальцами левой руки в сукно, опустил кий и прицелился.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Нок Геллие ҫыран хӗррине антарчӗ.
Нок высадил Гелли.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Тепӗртакран Санюк вучаха кӑвайт хучӗ, тивертрӗ, пӗчӗк хурана шыв ярса ҫакрӗ, чӗрӗк сехетрен ҫӑмарта хытӑлла пӗҫерсе антарчӗ, ҫенӗкрен пӗр кӑкшӑм сӗт илсе кӗчӗ…
Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗрне, самантлӑха ҫаврӑнса пеме хӑтланнӑскерне, Никифоров персе антарчӗ, теприне — Майоров.
Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗр пӗрчӗ вӑй юлмарӗ текен ҫармӑсӑн ӑҫтан тупӑнчӗ хӑвачӗ — икӗ аршӑн ҫӳллӗш карта урлӑ вӑшт ҫеҫ каҫса кайрӗ, пуринчен тӗреклӗрехскер, леш енче ыттисене тыта-тыта антарчӗ.
Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Матрос пӑшалне антарчӗ, хул пуҫҫисене ҫӑмӑллӑн хускаткаларӗ те хӑйне ҫӗклентерсе каллех калаҫма пуҫларӗ.
Матрос снял ружье, облегченно повел плечами и безудержно заговорил снова, ободряя себя.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Вӑл пӑшалне ҫӗклерӗ, тӗллерӗ те — шавлӑн савӑнакан ҫын хашкаса кӑшкӑрнипе пӗр харӑс аллине антарчӗ:
Он поднял ружье, прицелился и опустил руку одновременно с запыхавшимся криком шумно обрадованного человека:

Вӑл ҫӳлелле чӑл-чал пӑхрӗ — ҫав самантрах, шухӑшламасӑрах, антарчӗ те курокне пеме хатӗрлерӗ, ҫулҫӑсен ҫутӑ хумӗсене тӗмсӗлсе пӑхнӑ май сисчӳленчӗ.
Он поднял глаза вверх, но тотчас же инстинктивно опустил их, взвел курок и насторожился, раздвигая взглядом светлую рябь листвы.

Ыйхӑллӑ, тарӑн ӗнтӗркев ачашларӗ те ӑна — ыйхӑн техӗмлӗ, тӳлек океанне майӗпен-майӗпен антарчӗ, унта пурнӑҫланнӑ ӗмӗтсем тата этеме кӑмӑлсӑрлантарман савӑнӑҫ ҫӗтсе ҫӳреҫҫӗ.
Глубокое, сонное оцепенение приласкало его и медленно погрузило в душистый, тихий океан сна, где бродят исполненные желания и радость, не омраченная человеком.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тарӑхса ҫитнӗ Ассоль нӑрра чӳрече янаххи ҫине икӗ хутчен сирпӗтсе антарчӗ; темӗскер калас йӳтӗммӗн — нӑрӑ кӗнеке ҫине каллех шанӑҫлӑн та ирӗклӗн йӑраланса хӑпарчӗ.
Уже два раза жучок был без досады сдунут на подоконник, откуда появлялся вновь доверчиво и свободно, словно хотел что-то сказать.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Старик ачана хӑлхинчен ярса тытса пукан ҫинчен антарчӗ.
Старик снял мальчика со стула за уши.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Хӗр ача юхӑма май вӑрмана, кӗпер хыҫнелле пӑрӑнса кӗчӗ, илемӗпе илӗртекен карапа ҫыран хӗрринченех асӑрхануллӑн шыва антарчӗ; парӑс ҫавӑнтах тӑп-тӑрӑ шыв ҫине йӑмӑх хӗрлӗ сӑн ӳкерсе ҫиҫме пуҫларӗ; пурҫӑн витӗр ҫутӑ ҫапрӗ, шыв тӗпӗнчен шурӑ чулсем ҫине шупка хӗрлӗ тӗспе чӗтрекен пайӑркасем ӳкрӗҫ.
Отойдя в лес за мостик, по течению ручья, девочка осторожно спустила на воду у самого берега пленившее ее судно; паруса тотчас сверкнули алым отражением в прозрачной воде: свет, пронизывая материю, лег дрожащим розовым излучением на белых камнях дна.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Йывӑр алӑсене хулӗ ҫинчен сирсе антарчӗ те, ҫаврӑнса пӑхрӗ…
Стряхнула с плеч тяжелую руку, обернулась…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ворошилова поезд ҫинчен чугун ҫул хӗрринчи купаланӑ тӑпра ҫине вӑркӑнтарса антарчӗ.
Ворошилова сорвало с паровоза на насыпь.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Митя тете, ман ҫине пӑхса, пуҫне кулӑшла чалӑштарчӗ, сылтӑм куҫхаршине аялалла антарчӗ, сулахайне юриех ҫӳлелле ҫӗклерӗ, тутисене тӑсрӗ те пӗр куҫне чарса пӑрахрӗ.
Дядя Митяй, глядя на меня, смешно вскинул голову, правую бровь опустил вниз, а левую специально поднял вверх, вытянул губы и прищурил один глаз.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӗрлӗармеецсенчен пӗри Петьӑна пиншакӑн вӑрӑм хӳринчен тытса туртрӗ, тепри сиксе тӑчӗ те унӑн пуҫӗ ҫинчи йӑлтӑртатакан ҫӗлӗкне ҫапса антарчӗ.
Красноармейцы развеселились и стали баловаться: один дернул Петю за длинный хвост пиджака, другой сбил с головы блестящую шапку-горшок.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Илюха тата виҫҫӗшне ҫапса антарчӗ.
И Илюха сбил еще три.

Илюха тӳрех ултӑ штук персе антарчӗ.
Илюха выиграл сразу шесть патронов.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика