Шырав

Шырав ĕçĕ:

ама сăмах пирĕн базăра пур.

ама (тĕпĕ: ама) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ама сивучсем килнӗ хыҫҫӑн вунӑ кун иртсен, хайхи йӑвасенче сивуч чӗпписем курӑнса каяҫҫӗ.
Дней через десять после прихода самок на лежбищах появляется много маленьких хорошеньких зверьков.

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.

Тепӗр каласан, чипер ҫынсене пурӑнмашкӑн ытлашши канӑҫлӑ та кичем е салху ан пултӑр тесен, иртен кунра ҫав йӑх-яхсем те кирлӗ пуль ҫав, чи хӑватлӑ ама — ҫутҫанталӑк — ҫуратса янӑ-ҫке вӗсене.
С другой стороны, возможно, в жизни нужны и такие шавки, иначе уж очень спокойно и скучно станет порядочным людям, к тому же таких ведь тоже явила на свет природа.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ама кайӑк иркӳлӗм курӑнсан, ир вӑраннӑ ҫынна телей кӳрет тенине те илтсеччӗ-ха вӑл тахҫан.
Говорят, ежели увидишь утром птицу- самку, она принесет человеку счастье.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗнтӗ ама кайӑк пулинех.
Ладно, если птица-то самка.

Тем сарлакӑш ама курӑк ҫыран хӗррине лаппипе сырса илнӗ.
Широкий берег реки сплошь порос мать-и-мачехой.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пехил сире, хӗрӗмсем, ӳлӗм хӑвӑра чыслӑ ама пулма пӳртӗрех, — аллинчи ҫӑкӑрӗпе пуҫне тайрӗ Кантюк та, ҫавӑнтах иккӗшне пӗрер кӗмӗл тыттарчӗ.
— Благослови вас бог, красавицы, и дай вам бог в будущем тоже стать матерями, — принимая каравай из рук девушек, проговорил Кандюк и вручил обеим по серебряной монете.

Лапӑра ама курӑкпа сысна курӑкӗ ӳсет.
Здесь сплошным войлоком свилась трава, буйные мать-и-мачеха и подорожник.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

…ама…
О-о-о…

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Сталин вӑхӑтӗнче вӑл хӑш-пӗрисемшӗн ама ҫури пулса тӑчӗ вӗт.
А ведь при Сталине-то она мачехой для крестьянина обернулась.

Юлашкисем... // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Эсӗ пӗлетӗн: кайӑксем хӑйсем валли ама юлташа хӑйсен йӑхӗнчен шыраҫҫӗ.
А знаешь ли ты, старенькая, что птицы по породе подружку ищут?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

«Ай хӑватлӑ иккен Петруҫ, — Таиҫӗ хӑй шӑтрӗ, — ама тарне аванах кӑларттарчӗ ҫӗркаҫ», — тет Уках ҫӗр чӑмӑрӗ тепӗр май ҫаврӑннӑ пек тӗлӗнсе.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫемҫе йӑвара ама кайӑксем ҫӑмарта пусса лараҫҫӗ, аҫа кайӑксем йӑва патӗнче юрлаҫҫӗ.
Растащили птички на гнезда, устроились, сели на яйца и высиживали, а самцы пели.

Асатте кӑҫатти // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 111-114 с.

Сӑмахран, тилӗ ҫинчен: пӑхатӑн ун йӗрне тинкеререх, вӑл ама е аҫа иккенне пӗлме пулать, вӑл ҫамрӑк е ватӑ пулнине, унӑн тирӗ лайӑххипе начаррине пӗлме пулать.
Про ту же лисицу: поглядишь зорко на след и уж знаешь, самец или самка, молодая или старая, хороша на ней шуба или плоха.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

«Ҫак пӗтеве ҫичӗ сыпӑкри ама аллине ҫитереймесен пирӗн юна йӑх ылханӗ ҫапӗ», — тенӗ пулать чи ватти.
«Амулет всегда надо хранить в семье, а через семь поколений, когда родится девочка, передать ей. Иначе наш род постигнет суровая кара», — так будто бы сказал когда-то наш далёкий прапрадедушка.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Вӗсен тӗлӗнчен икӗ аҫа хӑваласа пыракан ама кӑвакал хаяррӑн нартлатса вӗҫсе иртрӗ.
Над головами их, надсадно крякая, пролетела утка, преследуемая двумя селезнями.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗрре ҫапла, Никифор Арсентьевич Ҫӗмӗрле пасарӗнче ама кролик курнӑ та, ӑна вӗренекенсене кӑтартас тесе, туянса килнӗ.
Куҫарса пулӑш

V. Пирӗн колхозри пекех // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ун хыҫҫӑн ыттисем те ама ҫурине пуҫ тайнӑ.
Ее примеру последовали и остальные.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл пуринчен те хӑюллӑ пулнӑ, ама ҫури патне чи малтан пырса, ӑна пуҫ тайнӑ, ытамласа чуп тунӑ.
Она оказалась смелее всех — первая подошла к мачехе, поклонилась ей в ноги, обняла и поцеловала.

Тилхепине Игнат Савельевичӑн аслӑ ывӑлӗ — ҫамрӑк ама ҫурине пит ҫӑмартинчен пырса чуп туни — тытса пынӑ.
Правил старший сын Игната Савельевича, при встрече почтительно приложившийся к щеке молодой мачехи.

Пӗвере ама кӑвакал нартлатса ячӗ, ӑна хирӗҫ юратуллӑн хӑйӑлтатса, аҫи сасӑ пачӗ.
В пруду закрякала матерка, с любовной сипотцой отозвался селезень.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика