Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Шуҫӑм сăмах пирĕн базăра пур.
Шуҫӑм (тĕпĕ: шуҫӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хумханса, кӑштах шикленсе Ассоль ҫӗрле тинӗс хӗррине анать, унта шуҫӑм килнӗ чух Хӗрлӗ Парӑслӑ карап ишсе тухасса чӑнласах кӗтет.

Не раз, волнуясь и робея, она уходила ночью на морской берег, где, выждав рассвет, совершенно серьезно высматривала корабль с Алыми Парусами.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Шуҫӑм килме пуҫласан ҫеҫ ыран ял хӗрринчи пӗве умӗнче тӗл пулма калаҫса татӑлса уйрӑлчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Шуҫӑм ҫутти те килмен-ха, анчах отряд йӗркене майлашса тӑчӗ те, Мартыновка енне тапранса кайрӗ.

Еще не занялась заря — отряд, перестроившись в боевой порядок, двинулся на Мартыновку.

7 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Инҫетре хӗрлӗ шуҫӑм йӑлкӑшать.

Разгоралось далекое зарево.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Шуҫӑм килсен кӑна Альфредпа Эмиль киле тапранчӗҫ.

Эмиль и Альфред в предрассветных сумерках шли домой.

Эмиль пурнӑҫӗнчен сайра-хутра ырӑ ӗҫсемпе палӑрнӑ, ашкӑнмасӑр иртнӗ кунсем // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Кӗҫех акӑ шуҫӑм ҫути килет.

Теперь и рассвет скоро.

XIX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Каҫсерен асӑрхатӑп, ирсерен итлетӗп, шуҫӑм килнӗ чухне тӗмсене тетел карса тухатӑп…

По вечеркам замечаю, по утренничкам выслушиваю, по зарям обсыпаю сеткой кусты…

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Хӗррисенчи хура пурҫӑнӗ тӗттӗм каҫ ҫитнине систерет пулӗ, унтан ирхи шуҫӑм килет, хӗвел ҫутинче ем-ешӗл улӑх-вӑрман, этемӗн вӗҫӗмсӗр ӗҫӗ-хӗлӗ…

С краев черные полоски, будто темная ночь; приходит утренняя заря, солнца свет над лугами и лесами, дела будние.

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Ҫурҫӗр иртсе шуҫӑм ҫутти киличченех янраса тӑчӗҫ вӑрман уҫланкинче партизансен шумовой оркестрӗн шавлӑ кӗввисемпе уява пухӑннӑ темиҫе пин ҫыннӑн хаваслӑ кулли.

До позднего вечера не умолкал громовой трезвон небывалого оркестра и дружный хохот нескольких тысяч собравшихся на лесной полянке людей.

Пухӑнмалли пункта // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Оркестр ирхи шуҫӑм, пуҫтарӑну тата атака сигналӗсем калама вӗреннӗ.

Научил оркестр играть утреннюю зорю, сбор и сигнал к атаке.

XII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Шуҫӑм ҫутипех чупса ҫитрӗ.

Прибежала ни свет ни заря…

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Эпӗ вӑл хӑйӑлтатса, вӗри сасӑпа пӑшӑлтатнинчен хӑрасах ӳкрӗм — Шуҫӑм, шурӑмпуҫ, сарӑ хӗр, калаҫса татӑлар, килӗшер санпа: манӑн ывӑл Василий, санӑн хӗрӳ Марея.

И я испугался ее хриплого жаркого шепота — Зоря, Зорница, красна девица, посватамся, побрякамся: у меня сын Василий, у тебя дочь Марея.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Каҫхи шуҫӑм, Маремьяна, ирхи Марея, — сасартӑк пӑшӑлтатса илчӗ Матрена инке.

— Вечерняя заря Маремьяна, утренняя Марея, — внезапно прошептала тетя Матрена.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Матрена инке Васька умӗнче ним хускалмасӑр тӑрать, вӑл унӑн ҫамки ҫинчи сарӑ ҫӳҫ пайӑркине аяккалла сирсе хучӗ те, чӳрече патне пырса, нумайччен ҫулӑм пек каҫхи шуҫӑм ҫине пӑхса тӑчӗ.

Тетя Матрена неподвижно стояла у постели сына, потом откинула с его лба белесую прядь волос, подошла к окну и долго смотрела на пылающую зарю.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Тата санӑн хӑвӑн та сывлӑхна упрамалла, санӑн пӗрремӗш шуҫӑм сехетӗнчен кая юлмасӑр канма каяс пулать.

И уговорить тебя ради твоего здоровья уйти в свои комнаты, не позже часа первой зари.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Унӑн хытӑ хупӑллӑ шлемӗ ҫинче каҫхи шуҫӑм ҫути ҫиҫет.

Свет заката мерцал на его чешуйчатом шлеме.

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Каҫхи йӑм хӗрлӗ тӗксӗм шуҫӑм ҫути тӳпе ҫуррине юхса сарӑлчӗ.

Тусклый закат багровым светом разлился на пол-неба.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Картиш вӗҫӗнче ҫӳллӗ сарайӑн тусанлӑ чӳречисенчен каҫхи шуҫӑм юлашки ҫиҫет.

В глубине двора отсвечивали закатом пыльные окна высокого сарая.

Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ирпе, кӑвак шуҫӑм килнӗ чухнехи сивӗ тӗттӗмлӗхре, эпӗ унпа пӗрле ыйӑхлӑ купецсен урамӗ Ильинка тӑрӑх, пӗтӗм хула урлӑ Анатри пасаралла утатӑп; унта Гостинӑй дворӑн иккӗмӗш этажӗнче лавка вырнаҫнӑ.

По утрам, в холодном сумраке рассвета, я иду с ним через весь город по сонной купеческой улице Ильинке на Нижний базар; там, во втором этаже Гостиного двора, помещается лавка.

XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ ҫав хӗрарӑм патӗнчен хамшӑн ҫӗнӗлле тарӑн шухӑшпа тухса карӑм; ман умра шуҫӑм уҫӑлса килнӗ пекех туйӑнчӗ, темиҫе кун хушши вара эпӗ анлӑ пӳлӗме тата вӑл пӳлӗмре ангел пек туйӑнакан ҫутӑ кӑвак кӗпеллӗ закройщик арӑмӗ ларнине аса илсе, хӗпӗртесе пурӑнтӑм.

Я унёс от этой женщины впечатление глубокое, новое для меня; предо мною точно заря занялась, и несколько дней я жил в радости, вспоминая просторную комнату и в ней закройщицу в голубом, похожую на ангела.

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех