Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хумханнипе (тĕпĕ: хумхан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мажаров ура ҫине тӑчӗ те аллине кӑкӑрӗ ҫине хучӗ, хумханнипе ун куҫӗсем хуп-хура курӑнчӗҫ, вӑл, хӑйне мӗнле ӑнланасси пирки нимӗн чухлӗ те шухӑшламасӑр, мӑн сасӑпа хыттӑн, пат-пат татса каларӗ:

Мажаров поднялся и стоял перед Коробиным, прижимая руку к груди, глаза его казались совсем черными от волнения, говорил он очень громко, по-юношески ломким, отрывистым баском, нисколько не заботясь о том, как его поймут.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хумханнипе Анохин та хумханса кайрӗ, анчах Ксени хӑй лӑпланнӑҫем лӑпланса пычӗ.

Анохину передавалось ее волнение, а Ксения становилась все спокойнее и ровнее.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пушӑ паршасем шыв хумханнипе кӑшт силленсе тӑнӑ, пароход мӑрьинчен хура тӗтӗм тухнӑ.

Пустые баржи тихо покачивались на зыби, из трубы парохода валил черный дым.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Григорий пӑхрӗ те хӗпӗртенипе тата сунарҫӑлла хумханнипе чӗри картах сикрӗ: пӗр тикӗшӗ, йӗркеленсе ӗлкӗрнӗ картаран уйрӑлса, хӑвӑрт аялалла анать, майӗпен те чарӑна-чарӑна илсе, ҫуначӗсемпе авӑсать.

Григорий повернулся и дрогнул от радости, от охотничьего волнения: один гусь, отделившись от уже построившейся гусиной станицы, резко шел на снижение, замедленно и с перебоями работал крыльями.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫилӗ килнӗрен куҫҫуль пырне капланса тулнипе сасси хирӗнчӗклӗн чӗтренсе тухрӗ, хытӑ хумханнипе хӗремесленсе кайнӑ питҫӑмартисем туртӑнкаласа илчӗҫ.

Злые слезы рвали его голос, волнение трясло багровые щеки.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Япӑнчӑк ҫӳҫ-пуҫлӑ, ытла та хытӑ хумханнипе палласа илмелле мар шурса кӑйнӑ Анна, ансӑр явлӑкӗ ӗнси ҫине анса ларнӑскер, винтовкине хатӗр тытса, ура ҫине сиксе тӑчӗ те, унӑн-кунӑн пӑхса илсе, юлан утлӑ казак тарса ҫухалнӑ ҫурт хыҫнелле кӑтартрӗ; улшӑнса кайнӑ, патрак сасӑпа хыттӑн: «Мӑн хыҫран!» — терӗ те, тайкаланса та такӑнса, малалла чупса кайрӗ.

Анна в сбитой на затылок повязке, растрепанная и неузнаваемая от волнения, обескровившего ее лицо, вскочила и — винтовку наперевес, — оглядываясь, указывая рукой на дом, за которым скрылся казак, таким же неузнаваемым ломким голосом крикнула: «За мной!» — и побежала неверной, спотыкающейся рысью.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Утнӑ ҫӗртех ӑна, уринчен меллӗн ярса илсе, хулпуҫҫийӗ ҫине ҫавӑрса хучӗ; вара вӑл, йӗс пырлӑ оркестр сӑнсӑррӑн ахӑрашса мӗкӗрнипе хӑлхи хупланнӑскер, йывӑрӑша туймасӑр, хумханнипе пӳлӗнчӗклӗн сывласа, ҫав вӑхӑтрах кӗлеткине тӳрӗрех тытма тата ыттисемпе пӗр виҫеллӗн пыма тӑрӑшса, майӗпен куҫакан халӑх ушкӑнӗпе пӗрле утса кайрӗ.

Ловко перехватив ногу, он положил ее на плечо и, не чувствуя ее невесомой тяжести, задыхаясь от волнения, стараясь только сохранить равновесие и ритм шага, двинулся, медленно влекомый толпой, оглушенный ревом и пролитой медью оркестра.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Те ҫутӑ хӗвелтен, те кӑмӑлӗ хумханнипе, куҫӗсене вӑл кӑшт хӗснӗ, пичӗ ҫинче ӗнерхи кичемлӗхӗн йӗрӗ те юлман.

То ли от яркого солнца, то ли от волнения, она немного прищурила глаза, и на лице не осталось ничего от вчерашней скуки.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл кӑтра та сӑмала пек хура сухалне тӑрмалантарчӗ, хумханнипе алкине турткаласа илчӗ.

Он ворошил кудрявую смолу бороды, подергивал в волнении серьгу.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хумханнипе шурса кайнӑ Митька йӗнер йӑранисем ҫине тӑчӗ, — пуҫ ҫине ҫӗкленӗ саламат питӗ вӑрах вӑхӑт хушши лаша купарчи ҫине пырса ӳкнӗ пек туйӑнчӗ Григорие.

Митька с растерянно-бледным лицом привстал на стременах — казалось Григорию, томительно долго опускал на круп жеребца подтянутую над головой плеть.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Глаша ҫине пӑхса унӑн хумханнипе выляса тӑракан куҫӗсене курса, Кондратьев ниепле те ӑнланма пултарайман: Глашӑна хӑйӗн сӑмахӗсем савӑнтарчӗҫ-и, е вал ҫеҫенхирте мӗн курнине пула каллех кулса ячӗ, унӑн кӑмӑлӗ уҫӑлчӗ…

Глядя на ее глаза, видя играющий с волнением вгляд Глаши, Кондратьев никак не мог понять: обрадовали ли его слова Глашу, или она опять рассмеялась от того, что увидела в степи, и у нее поднялось настроение…

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Чуриловӑн хумханнипе пичӗ хӗрелсе кайнӑ, бригадирсем иккӗшӗ те салхуллӑ та ҫивӗнчӗклӗ.

У Чурилова взволнованное, раскрасневшееся лицо, а оба бригадира были мрачные и злые.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпир сире хӗрӳллӗн ыталатпӑр, — вӗҫленӗ вӑл хумханнипе тата Травкин ӑнӑҫлӑхӗшӗн мӑнаҫлӑн савӑннипе чӗтрекен сасӑпа.

— Мы горячо обнимаем вас, — закончила она дрожащим от волнения и гордости за успех Травкина голосом.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

— Тӗлӗнмелле ыйту! — Крылатов хумханнипе тӑма та хӑтланса пӑхрӗ.

— Удивительный вопрос! — Крылатов от волнения даже попытался встать.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫавӑнта хумханнипе ирччен куҫ хупаймарӑм.

До утра через это волнение глаз сомкнуть не мог.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Семен хумханнипе ниҫта кайса кӗре пӗлмест.

Семен волновался и не находил себе места.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Агеевна малтан кӑмака патӗнчен итлесе тӑчӗ, унтан Яша патнерех пычӗ, — сӑнран пӑхсах паллӑ ӗнтӗ, унӑн ӑшчикӗ вӑркать, хытӑ хумханнипе, ниҫта кайса кӗреймест.

Сторожиха Агеевна слушала разговор сначала от печи, затем подошла ближе к Яше, — каждая морщинка на ее старческом лице выражала крайнее напряжение и беспокойство.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Митридат тӳпинче, ҫурҫӗртен вӗрекен январьти уҫӑ ҫил хумханнипе, хӗрлӗ ялав вӗлкӗшет.

На вершине Митридата, колеблемый свежим январским нордом, развевался алый флаг.

Володя урамӗ (Эпилог) // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Володя ыйтмасӑрах штаба талпӑнса кӗрсе кайсан, хумханнипе тата хӑвӑрт чупнипе нимӗн те путлӗн калаймарӗ.

И когда Володя ворвался, не доложившись, в штаб,

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Володя хумханнипе йӑшӑлтатма тытӑнчӗ, анчах ҫавӑнтах Гриценко мучи ӑна ерипен пуҫ тӳпинчен шаплаттарчӗ.

Володя заерзал в темноте от волнения и тут же получил легонько по макушке от дяди Гриценко.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех