Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Полюшка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Полюшка, чунӑм, паллах каҫаратӑп, Полюшка!

Куҫарса пулӑш

11 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Полюшка, — ҫаплипех пӑшӑлтатрӗ Иван.

Куҫарса пулӑш

11 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Полюшка, чунӑм, ман ӗмӗтри ӗмӗтӗм, мӗн пулчӗ сана?

Куҫарса пулӑш

11 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

— Поля! — савӑнса ӳкрӗ Иван, — мӗнле килме пӗлтӗн, Полюшка, — хӗрарӑма ыталаса илчӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

11 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

— Ҫапла, Полюшка.

Куҫарса пулӑш

10 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

— Дуня аппа сывах, Полюшка кӗркунне вилчӗ.

— Тетка Дуня здоровая, а Полюшка померла осенью…

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аппу, Полюшка — сывах-и? — ыйтрӗ вӑл ӑсран тухнӑ пек ҫуталса йӑлтӑртатакан типӗ куҫӗсемпе унӑн питӗнчен ҫӑтса ярас пек тинкерсе.

Тетка, Полюшка — живые-здоровые? — спросил он, cухими, исступленно горящими глазами жадно всматриваясь в его лицо.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Полюшка — йӑваш та тӳлек чунлӑ хӗрача.

Полюшка — тихонькая, смирная.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишаткӑпа Полюшка кравать ҫинче саркаланса ҫывӑрса выртаҫҫӗ.

Мишатка и Полюшка, разметавшись, спали на кровати.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӗншӗн-ха тата ӗнер, ашшӗне курсан, Полюшка тӳрех макӑрса ячӗ?

Почему Полюшка вчера заплакала, когда увидела его?

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий чӗрҫинче Дуняшка таса платье тӑхӑнтартнӑ Полюшка ларать.

На коленях у Григория примостилась Полюшка, заботливо принаряженная Дуняшкой в чистое платьице.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишка, Мишаткӑпа Полюшка ҫывӑрса выртакан кравать ҫинелле пӑхса, вӗсем тикӗссӗн сывланине итлесе ларчӗ, шӑпрах сасӑпа каларӗ:

Мишка посмотрел на кровать, где спали Мишатка с Полюшкой, прислушался к их ровному дыханию, понизив голос, ответил:

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ вӑл пирӗншӗн тунсӑхласа ҫитӗ те таврӑнӗ тесе шутланӑччӗ… — аран илтӗнмелле пӑшӑлтатрӗ Полюшка.

— А я думала, что она когда-нибудь соскучится по нас и прийдет… чуть слышно прошептала Полюшка.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична вӑл ӑҫта ҫӳрени ҫинчен ыйтсан, Мишатка ачасемпе пӗрле Дон хӗрринче вылярӑм тесе суйрӗ, анчах Полюшка ун ултавне ҫавӑнтах ҫиеле кӑларчӗ:

На вопрос Ильиничны, где он был, Мишатка ответил, что играл с ребятишками возле Дона, но Полюшка тут же изобличила его:

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Полюшка асламӑшӗпе кил пӑхма юлать.

А Полюшка останется с бабкой домоседовать.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишатка, Полюшка мӗнле ӗнтӗ?

Как Мишатка, Полюшка?

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Полюшка саксем ҫинче шӑпӑрт ларакан мӑннисем ҫине тӗлӗнсе пӑха-пӑха илчӗ, — амӑшӗ патне пырса, кӳреннӗ сасӑпа ыйтрӗ:

Полюшка с удивлением рассматривала чинно сидевших на лавках взрослых, подойдя к матери, огорченно спросила:

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Полюшка чи малтан килсе кӗчӗ, пӗчӗк чышкипе ыйхӑллӑ куҫӗсене сӑтӑркаласа, алӑк умӗнче чарӑнса тӑчӗ.

Полюшка вошла первая, на пороге остановилась, кулачком протирая заспанные глаза.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мишатка сассипе Полюшка кулнине илтсен, Натальйӑн питҫӑмартийӗсем кӑшт кӑна палӑрмалла хӗрелсе ҫуталчӗҫ.

Легкий румянец заиграл на щеках Натальи, когда она услышала Мишаткин голос и смех Полюшки.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан Пантелей Прокофьевич пӗр тикӗссӗн те хыттӑн харлаттарса хуп турттарни илтӗнет; ыйхӑ тӗлӗшпе пӗчӗк Полюшка тутине тутлӑн чӑпӑртаттарать, хӑй тӗллӗн тем-тем мӑкӑртатса илет.

И оттуда слышался размеренный могучий храп Пантелея Прокофьевича; во сне сладко чмокала губами и что-то лепетала маленькая Полюшка.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех