Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑхӑт чарӑнса тӑрса ҫак ҫыран хӗрринче, ватӑ башньӑсем хушшинче Песчинкӑпа Тихая шывӗсем пӗрлешсе юхнӑ тӗлте хам килессе кӗтсе тӑнӑ пекех пулса тухрӗ, — акӑ таврӑнтӑм ӗнтӗ эпӗ, вӑхӑтпа иксӗмӗр пӗр-пӗрин ҫине пӑхатпӑр.

Как будто время остановилось и терпеливо ждало меня на этом берегу, между старинных башен, у слияния Песчинки и Тихой, — и вот я вернулся, и мы смотрим друг другу в лицо.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Гаер Кулия патӗнчен тухса тарсан, Песчинкӑпа Тихая шывӗсем пӗрлешнӗ ҫӗрте пристань ҫинче пайтахчен пуҫӑма чиксе салхуллӑн ларни час-часах ман асӑма килетчӗ.

Без сомнения, это осталось от тех печальных времён, когда, убежав от Гаера Кулия, я подолгу сиживал на пристани у слияния Песчинки и Тихой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пур лайӑх урамӗсем те Кама шывӗн ҫӳлӗ ҫыранне вӗҫсе хӑпарма хатӗр тӑраҫҫӗ, ҫав сӑрт вара мана тӑван Энск хулине, унӑн Песчинкӑпа Тихая шывӗн ҫыранӗсемпе сӑрчӗсене асӑнтарчӗ.

Все лучшие улицы стремились взлететь на высокий берег Камы, и этот разбег напомнил мне родной Энск с его взгорьями на берегах Песчинки и Тихой.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл Решеткӑна — Песчинкӑпа Тихая шывӗ пӗрлешнӗ вырӑна ӳкерсе илет.

Он пишет Решётки — то место, где Песчинка сливается с Тихой,

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ача чухне эпӗ ҫак тусем ҫинчи сад пахчисен, урамсен, ҫырма хӗрринчи ҫуртсен, кӗтесрен икӗ йӳпленсе каякан вырӑна — икӗ ҫырма Песчинкӑпа Тихӑй пӗрлешнӗ вырӑна халӗ те ҫаплах калаҫҫӗ — илемне туйса илеймен пулнӑ-ха…

Мальчиком я не замечал всей прелести этих садов на горах, покатых улиц, высоких набережных, под углом расходящихся от Решеток — так и теперь еще называлось место слияния двух рек — Песчинки и Тихой…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫӳлӗ-ҫӳлӗ те ту ҫине икӗ юханшыв, Песчинкӑпа Тихӑй, пӗрлешнӗ ҫӗрте вырнаҫнӑ.

Он расположен высоко на горе над слиянием двух рек, Песчинки и Тихой,

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951