Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӗсене Нури илсе килнӗ.

Их принес Нури.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Приборсем патӗнче пӗр хускалмасӑр Саидӑпа Нури тӑраҫҫӗ.

Около приборов стояли, не шелохнувшись, Саида и Нури.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Нури, Саидӑна тӗрӗслев журналӗсене илсе килме кала-ха! — хушрӗ Васильев.

— Нури, позови Саиду с журналом испытаний! — приказал Васильев.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тӗрӗс-и, Нури? — ыйтрӗ вӑл хӑйӗн ҫамрӑк помощникӗнчен.

Правда, Нури? — обратился он к своему юному помощнику.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Нури Рагим ҫине хаяррӑн пӑхса илчӗ: ҫӳрет кирлӗ-кирлӗ марпа ҫулӑхса!

Нури сурово посмотрел на Рагима: пристает со всякой ерундой!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Пӑхма шутламастӑр-и? — савӑнса кайрӗ те Нури ҫавӑнтах кӑшкӑрчӗ:

— Хотите посмотреть? — оживился Нури и тут же крикнул:

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Мариам Керимовӑн, — ӑнлантарчӗ Нури.

— Керимовой Мариам, — пояснил Нури.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хӑйӑрлӑ сӑмсах ҫинче Нури кимӗпе хӑйӗн тусӗсене тӗл пулчӗ.

Возле песчаной косы Нури встретил лодку со своими друзьями.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Нури шиклене-шикленех Васильева вӑрттӑн сӑнать.

С тайной тревогой Нури наблюдал за Васильевым.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Нури савӑнсах кимӗ патне чупса кайрӗ.

Нури обрадовано побежал к лодке.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Атя, Нури, ҫыран хӗррипе кӑштах ярӑнса ҫӳрӗпӗр.

Проедемся около берега, Нури.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Йӑнӑш, Нури, йӑнӑш ку, ӑнӑҫсӑрлӑх кӑна мар!

Ошибка, Нури, ошибка это, не только неудача!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Тата тепӗр хут тӗрӗслетпӗр, — каллех сӑмах хушрӗ Нури.

— Будем еще раз проверять, — снова сказал Нури.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Тен, татах тытӑнса пӑхӑпӑр, — иккӗленӳллӗрех ыйтрӗ Нури.

— Может, еще раз попробуем? — неуверенно спросил Нури.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Пирӗн ӗҫ ҫапла, Нури…

— Работа наша такая, Нури…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Александр Петрович, сире директор кӗтет, — терӗ Нури, лабораторине кӗрсе.

— Александр Петрович, вас ждет директор, — сказал Нури, входя в лабораторию.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Пӗчӗк катер тенкелӗ ҫине ларсан та Мариам ҫакӑн ҫинченех шутларӗ, унтан Нури хӑйне темӗнле кулӑшла япаласем пирки савӑнӑҫлӑн каласа панӑ пулин те, вӑл ӗнерхи аварисӗр пуҫне урӑх нимӗн ҫинчен те шутлама пултараймарӗ…

Садясь на скамейку маленького катерка, Мариам была занята этими мыслями и потом всю дорогу, несмотря на веселость Нури, который рассказывал ей что-то смешное, не могла ни о чем думать, кроме вчерашней аварии…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ун хыҫҫӑнах Нури таврӑнчӗ те ҫапла каларӗ:

Вслед за ним возвратился Нури и тут же сказал:

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тӑхтӑр-ха, Мариам, — чарчӗ ӑна Нури, вӑл хӑйӗн аллинчи ӑнсӑртран тупӑннӑ коробкине васкаса уҫрӗ, пӗр самантлӑха чарӑнса тӑчӗ те унтан пилӗк кӗтеслӗ ҫӑлтӑр евӗрлӗ ӑнланмалла мар япала туртса кӑларчӗ.

Погодите, Мариам, — остановил ее Нури, быстро открыл неожиданно появившуюся в его руках коробку, на минуту задумался и вытащил оттуда звездообразную головоломку.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Мӗнли патне тетӗр-и?.. — тӑсарах каларӗ Нури.

— Какому?.. — протянул Нури.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.