Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лука сăмах пирĕн базăра пур.
Лука (тĕпĕ: Лука) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Гаврилов Лука хӑшӗ сирӗн? — ыйтрӗ сотник.

— Гаврилов Лука который у вас? — проговорил сотник.

XXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лука пур, казак, манӑн кӳршӗ, тӑван, хай чеченеца вӗлернӗ маттур ача, тахҫанах хӑтана ярать; анчах ҫаплах памасть.

Лука есть казак, сосед мне и племянник, молодец малый, что чеченца убил, давно уж сватает; так все не отдает.

XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ак сана уншӑн! — Лука кӗсйинчен икӗ премӗк кӑларса ӑна тыттарчӗ.

Вот тебе за то! — И, достав из кармана два пряника, он подал ей.

XVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— А эсӗ, Лука, Ногая ан кай, акӑ мӗн!

— А ты в Ногаи, Лука, не езди, вот что!

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗн пустуя калаҫас? — терӗ Лука.

— Что пустое говорить? — сказал Лука.

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Кӑна эпӗ пӗлетӗп, — терӗ Лука.

— Это я знаю, — сказал Лукашка.

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Кӳршӗ Марка, Лука Марка, мӗн, мучи патне килтен-и?

— Сосед Марка, Лука Марка, что к дяде пришел?

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хура черкеска тӑхӑннӑ тата ҫӗлӗкӗ ҫине шурӑ курпей сӑрнӑ казак (ку вӑл Лука пулнӑ) хӳме ҫумӗпе иртсе кайрӗ, шур тутӑр ҫыхнӑ ҫӳлӗ хӗрарӑмӗ Оленин ҫуммипех иртрӗ.

Казак, в темной черкеске и белом курпее на шапке (это был Лука), прошел вдоль забора, а высокая женщина, в белом платке, прошла мимо Оленина.

XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Чӑнах, пӗрмай сан ҫинчен тунсӑхларӑм, тупата туршӑн, — лӑпкӑ сасӑпа пӑшӑлтатрӗ Лука, хӗр хӗвӗнчен хӗвелҫаврӑнӑш илнӗ май; унтан вӑл тата ытларах пӗшкӗнсе хӗр ҫумне йӑпшӑнчӗ те тем ҫинчен шӑппӑн кала пуҫларӗ.

— Право, все о тебе скучился, ей-богу, — сказал сдержанно-спокойным шепотом Лука, доставая семечки из-за пазухи девки, и, еще ближе пригнувшись к ней, стал шепотом говорить что-то.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Хӗвелҫаврӑнӑш пар-ха, — хушса хучӗ Лука, аллине тӑсса.

Дай семечек, — прибавил он, протягивая руку.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Лука — маттур казак, джигит, пӗркун абрека вӗлернӗ.

Лука — казак молодец, джигит, намеднись абрека убил.

XII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Паян та сыпмасан, хӑҫан сыпас вара, — тавӑрчӗ Лука.

— Уж когда же гулять-то, что не нынче, — отвечал Лука.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Эс асту, сана эпӗ яни ҫинчен ӑна хӑйне ан кала; кай та пӑх: упӑшки килте-и, ҫук-и? — терӗ хыттӑн Лука.

— Ты ей не сказывай смотри, что я прислал; а поди посмотри, муж дома, что ли? — говорил Лука резким голосом.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ачасем, ӗҫӗр, витре лартатӑп, — терӗ Лука, — хамах станицӑран илсе килетӗп.

— Пей, ребята, ведро ставлю, — сказал Лука, — сам из станицы привезу.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ан тив, — терӗ Лука.

Бог с тобой, — говорил Лука.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

«Чӑннипех вилнӗ!» хыттӑн янӑраса кайрӗ вара ҫав вырӑнтан Лука сасси.

«Как есть мертвый!» — прокричал оттуда резкий голос Луки.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Пакӑлтатса тӑр! — кӑшкӑрчӗ Лука, йӗмне хывса.

— Толкуй! — крикнул Лука, скидывая портки.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

«Маттур, Лука!

— Молодец, Лука!

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Каюк илсе килеҫҫӗ мар-и? — кӑшкӑрчӗ Лука.

— Ведут каюк, что ли? — крикнул Лука.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Куратӑн-и? — терӗ Лука.

Видишь, что ль? — говорил Лука.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех