Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лузгина (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ Аникей Лузгина председателе суйлама килӗшместӗп!

— Я Аникея Лузгина от председателей отвожу!

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Асра юлнӑ ҫав кунран пуҫласа вӑл, сӑмах панӑ пек, Лузгина урӑх нихҫан та пӗр сӑмахпа та тӗкӗнмен.

С этого памятного дня он словно дал зарок — ни единым словом никогда не задевать Лузгина.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Прохор унтан ҫиллес те хӗп-хӗрлӗ тухнӑ, никама та куҫран пӑхман, тӑхтав хыҫҫӑн каллех сӑмах ыйтнӑ та Лузгина хӑй тин ҫеҫ айӑпласа каланӑ сӑмахсене пӗтӗмпех каялла илнӗ.

Прохор вышел сердитый, красный, никому не смотрел в глаза, а сразу после перерыва снова попросил слова и наотрез отказался от всех обвинений, которые только что бросил Лузгину в лицо.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мӗнле, сан шутпа, шӑхӑртмаҫҫӗ-и Лузгина?

Как ты считаешь, не прокатят Лузгина на вороных?

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Егор ӑнланнӑ: вӑл, председателӗн чи киревсӗр те ниме тӑман хушӑвне тумасан та, хӑйне тапӑнма Лузгина тепӗр сӑлтав тупса парать-ҫке-ха, вара кӑшт шухӑшларӗ те салхуллӑн килӗшрӗ.

Егор понимал, что, отказываясь выполнить распоряжение председателя, пусть самое несуразное и никчемное, он давал Лузгину лишний козырь в любом споре и, подумав немного, хмуро согласился.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫав ҫырусенче Лузгина пӑртак кӳренни палӑрнине шута илмесен те, унта ӑна никам юратманнине, хисеплеменнине, халлӗхе унран хӑракаласа ҫеҫ тӑнине ӑнланса илме пулать!

И, если отбросить даже мелкие личные обиды, которыми эти письма пропитаны, можно понять, что Лузгина там никто не любит, не уважает и пока только побаиваются!

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпир пурте суйлавра Лузгина кӑларма сӗннӗччӗ, ӑна кӑларма ҫине тӑманшӑн, тен, эпӗ айӑплӑ та пулӗ.

— Может быть, я и виноват в том, что в прошлые выборы, когда предлагал убрать Лузгина, не настоял на своем.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгина палӑртмасан та юрать.

— Последнего можно и не отмечать.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пирӗн Лузгина та вӑхӑтра асӑрхаттармалла, картран ан тухса кайтӑр вӑл, Мрыхин пултараймасть пулсан, юрӑхла парторг тупмалла, анчах чи малтан пире, кунта пӑхса тӑма мар, ертсе пыма лартнине асра тытмалла.

Мы обязаны вовремя предупредить и таких, как Лузгин, чтобы он не забывался, и найти подходящего парторга, если Мрыхин не справляется, но, главное, помнить, что нас сюда поставили не наблюдателями, а руководителями.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну мӗнех, Лузгина эпир кирек хӑҫан та тӳрлетме пултаратпӑр, эпир ун ҫине лайӑх пӑхнипе ан иртӗхтӗр вӑл.

— Ну что ж, Лузгана мы всегда можем поправить, чтобы он не спекулировал нашим хорошим отношением к нему.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгина вара, тӳперен ҫӑлтӑр илеймест пулин те, ҫурӑмран тӗксе пыма кирлӗ мар.

А Лузгин, хотя звезд с неба и не хватает, однако в спину его подталкивать не приходится.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ыттисем хуса ҫитрӗҫ, Лузгина сырса илчӗҫ, ним калаҫмасӑр пӗрер чикарккӑ ҫавӑрса мӑкӑрлантарса ячӗҫ.

Подошли остальные, обступили Лузгина, молча свернули по цигарке, задымили.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, Лузгина вырӑнтан ҫӑмӑллӑнах хускатаймӑн, тымарӗ-мӗнӗпех тӑпӑлтармалла пулать! —

— Ну, Лузгина легко с места не сдвинешь, с мясом надо будет рвать! —

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Хуть эсир Лузгина хурлатӑр та-ха, тупӑш часах миллионран иртет, кӑтартмалли те ҫук мар.

— Доход скоро через миллион переползет, и показать есть что, хоть вы и хулите Лузгина.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вара вӑл Аникей Лузгина хӑй патне хӑнана чӗннӗ, сӗтел тулли апат-ҫимӗҫ кӑларса лартнӑ та колхозран тухса кайма кирлӗ хутсем ҫырса пама ыйтнӑ.

Тогда он пригласил к себе в гости Аникея Лузгина, выставил ему щедрое угощение и попросил выдать необходимые для отъезда из колхоза справки.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах та Лузгина нимӗн те туман.

Однако Лузгину все сходило с рук.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кивӗ председатель вырӑнне лӑпкӑ, сӑнран йӑваш курӑнакан Алексей Лузгина лартнӑ.

Старого председателя сменил тихий и даже робкий с виду Аникей Лузгин.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗр Аникей Лузгина ҫеҫ итленӗ — районта та, облаҫра та, вӑл вара мӗн тӑвас килнӗ, ҫавна тунӑ кунта!

Одному Аникею Лузгину вера была — и в районе и в области, а он что хотел, то и делал тут!

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех