Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Листницкий (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Листницкий икӗ лаша тытса усрать — хӑй калашле, «кирлӗ кунта кирлӗ пулма пултарать-ҫке-ха».

Листницкий имел двух лошадей, — «на всякий случай», как говорил он.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Хам каятӑп казаксемпе, — асӑрхаттарса каларӗ взводнӑй офицера Листницкий.

— Я поеду с казаками, — предупредил взводного офицера Листницкий.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казака чӗнсе илсе пӗр пытармасӑр каласа пама ыйтни асӑрханмасӑр тунӑ айванла пулса тухать, ҫавӑнпа та Листницкий майлӑрах саманта кӗтсе илме шутласа хучӗ.

Вызвать казака на откровенный разговор было бы глупо и неосторожно, поэтому Листницкий решил выжидать.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий Лагутина мӗнле те пулин ҫывӑхрах пӗлме, ун пуҫӗнче йӑва ҫавӑрнӑ шухӑшсене хыпашласа пӑхма шут тытрӗ.

Листницкий решил, что ему необходимо как-нибудь поближе узнать Лагутина, прощупать его.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий сотнинче Букановски станица казакӗ Лагутин Иван текенскер пур.

В сотне Листницкого был казак Букановской станицы Лагутин Иван.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пуҫра тӗрлӗ шухӑшсем сӗмленнипе тата пурнӑҫ ҫулӗ ҫинче тахҫан тӗл пулнӑ хӗрарӑмсем ҫинчен татӑкӑн-татӑкӑн аса илнипе кӑмӑлне пусӑрӑнтарса, Листницкий кӗҫех тӗлӗрсе кайрӗ.

Уснул, примиренный думами и случайными, отрывочными воспоминаниями о женщинах, чьи пути скрещивались когда-то с его путями.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ют ҫын хӑйӗн пуҫӗнче никам умӗнче палӑртмасӑр ачашласа пурӑнакан вӑрттӑн шухӑшсен тупсӑмне тупайманни Листницкий чунне канӑҫсӑр тарӑхупа тӑвӑлтарчӗ.

Неразгаданность чужого, сокровенного досадно волновала Листницкого.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий калаҫма чарӑннӑ юлташӗн ытарлӑ шухӑшӗсем ӑҫтарахри тӗттӗм кӗтесре сӗтӗрӗнсе ҫӳренине тавҫӑрма хӑтланчӗ, анчах вӗҫне-хӗрне тупма пултараймарӗ.

И Листницкий хотя и пытался, но не мог разобраться, в каких потемках бродят сейчас мысли умолкшего сослуживца.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий хӑйӗн сӑмахӗсем ҫитес ҫӗре ҫитмессе тата ӗнтӗ Атарщиков халь хӑйӗн чун-чӗрин вӑрттӑн ҫӑрине тӑнчах питӗрсе лартасса сиснӗ ҫӗртех хыпӑнса каларӗ.

Листницкий говорил, подсознательно чувствуя, что слова его не доходят до цели и что Атарщиков сейчас закроет перед ним створки своей душевной раковины.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Куратӑн-и мӗн, — асӑрханса пуҫларӗ Листницкий.

— Видишь ли, — осторожно начал Листницкий.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Мӗн пирки эсӗ? — сыхланарах ыйтрӗ Листницкий.

— О чем ты? — настороженно спросил Листницкий.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Атарщиков Листницкий выртакан кравать хӗррине пырса ларчӗ те, ҫаврака та тӗреклӗ кӑкӑрӗ ҫумӗнчи тӗссӗр кӑвак подтяжкине хыпашласа, пӑшӑлтатса калаҫма пуҫларӗ:

Атарщиков подсел на койку Листницкого, теребя голубые вылинявшие подтяжки на выпуклом заслоне груди, зашептал:

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн куҫ хӑрпӑкӗ ҫинчи хӑмӑр тур паллийӗ тӑрӑх куҫҫуль тумламӗ сиввӗн йӑлтӑртатса юхса аннине Листницкий кайран курса ӗлкӗрчӗ.

И лишь под конец Листницкий заметил, как через коричневый кургашек родинки на глазу сбежала у него холодно сверкнувшая слезинка.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий хыҫҫӑн ӑна пӗр сӑмах сиктермесӗр итлесе ларнӑ сотня командирӗ сӑмах илчӗ.

После Листницкого взял слово тот самый командир сотни, который слушал его с таким исключительным вниманием.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий, шӗвӗр чӗркуҫҫийӗсене аллипе шӑлкаласа, малалла калаҫрӗ:

Листницкий, потирая кулаками острые углы колен, продолжал:

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сотня командирӗсенчен пӗри, Листницкий сӑмахӗсене аравасӑр тӗмсӗлсе итлесе ларнӑскер, шӑпрах пулма ыйтрӗ.

Командир одной из сотен, с чрезвычайным интересом вслушивавшийся в слова Листницкого, попросил внимания.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Тӗрӗс, Листницкий!

— Верно, Листницкий!

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ҫаплах — аса илме хӑрушӑ ӗҫсем унта! — малалла каларӗ Листницкий.

— Вот именно — кошмар! — продолжал Листницкий.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пирӗн халӗ тӑванлашас, — Листницкий ку сӑмаха хытӑрарах каларӗ, — пулать казаксемпе.

Мы должны, — Листницкий подчеркнул это слово, — сродниться с казаком!

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Листницкий чей кашӑкӗпе стаканне шӑкӑртаттарса илчӗ те, офицерсем шӑпланса ҫитсен, сӑмахӗсене таткаласа ҫирӗппӗн калаҫма тытӑнчӗ:

Листницкий постучал ложечкой о стакан; собрав внимание офицеров, раздельно сказал:

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех