Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кораблев (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эп пӗлетӗп акӑ, мӗншӗн тесен… пӗлесшӗн пулнӑ, — терӗ Кораблев хӑвӑрттӑн.

А я знаю, потому что… интересовался, — быстро сказал Кораблёв.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кораблев шухӑша кайса уткаласа ҫӳрерӗ.

Кораблёв задумчиво прошёлся по комнате.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кораблев нимӗн те каламарӗ.

Кораблёв ничего не ответил.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Акӑ эс пӑшӑрханатӑн та ӗнтӗ, — терӗ Кораблев.

— Вот видишь, ты уже волнуешься, — сказал Кораблёв.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кораблев тинкерсе пӑхрӗ ман ҫине.

Кораблёв серьёзно посмотрел на меня.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр вӑхӑт эпир шарламасӑр лартӑмӑр, хушӑран перо чӗриклетни илтӗнет те, Кораблев ҫиленнӗ кӑмӑлпа ятлаҫкаласа илет.

И некоторое время мы сидели в полной тишине, прерываемой только скрипом пера да сердитым ворчанием Кораблёва.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Улттӑмӗш сехетре эп, ытла ывӑнса ҫитнӗскер, Кораблев патне ҫитсе кӗтӗм.

В шестом часу, усталый и раздражённый, я добрался до Кораблёва.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч мана асӑрхамасса та пултаратчӗ, Кораблев юбилейӗнче асӑрхаман пек.

Он мог не заметить меня, как он не заметил меня на юбилее Кораблёва.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир сӑмахлама та пуҫларӑмӑр: малтан Кораблев ҫинчен — ӑна пурсӑмӑр та паллаттӑмӑрччӗ, унтан вара унӑн ученикӗ ҫинчен — вӑл пирӗн ҫине пӑхмасӑр ҫаплах хӑйӗн катушкисемпе темӗн аппаланатчӗ.

Мы разговорились: сперва о Кораблёве — это был наш единственный общий знакомый, — потом о его ученике, который по-прежнему возился в углу со своими катушками и не обращал на нас никакого внимания.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Юрӗ ӗнтӗ, ан ҫилен, пӗтӗмпех каласа парӑп, — терӗ Кораблев.

— Ну ладно, Саня, не сердись, всё расскажу, — сказал Кораблёв.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗн калаҫатӑн, вӑл сана юратсах пӑрахрӗ, — терӗ Кораблев, пӗр кулмасӑр-тумасӑр.

— Напротив, ты ему очень понравился, — серьёзно сказал Кораблёв.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑн пирки сӑмах пырать те! — терӗ Кораблев — Шантаракан документ!

вот в этом всё и дело! — сказал Кораблёв, — Доверенность!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫук ҫав, — терӗ Кораблев.

— Ну нет, — сказал Кораблёв.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кораблев ман ҫине пӑхрӗ те кулса ячӗ, — ытла айван курӑнтӑм пуль ҫав эпӗ.

Кораблёв посмотрел на меня и засмеялся — должно быть, у меня был глупый вид.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн мӗнле ӗҫсем иккенне питех те ыйтса пӗлесшӗнччӗ эпӗ, анчах Кораблев ман ҫине нимӗнле пӗлтермен куҫпа пӗр тикӗссӗн пӑхса илчӗ те эпӗ, унпа кунӑҫса, ҫӑварӑма хупрӑм.

Я хотел спросить, в чём, собственно говоря, заключались его труды, но Кораблёв посмотрел на меня ровным, как бы ничего не выражавшим взглядом, и я послушно закрыл рот.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ытла тахҫанах та мар та-ха, — пӳлчӗ ӑна Кораблев.

— Ну, не очень давно, — возразил Кораблёв.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Иван Павлыча вӑл ҫине-ҫине «Кораблев юлташ» тесе асӑнчӗ, чӑтма ҫук мухтанма тытӑнчӗ.

Поминутно он называл Ивана Павлыча «товарищ Кораблёв» и хвастался невыносимо.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Сире паллас тенӗ сӑлтавӗ акӑ хӑш енчен килет, — терӗ Кораблев.

— Ваша персона интересует его в том отношении, — сказал Кораблёв, — 

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ывӑлу-и? — ыйтрӗ вӑл калаҫма чарӑнмасӑрах, вара хӑвӑрттӑн ман ҫине те, Кораблев ҫине те пӑхса илчӗ те, унтан тепӗр хут та ман ҫине те, Кораблев ҫине те пӑхса тӑчӗ.

Сын? — спросил он быстро и быстро посмотрел на меня и на Кораблёва и снова на меня и на Кораблёва.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Акӑ кам кӗтет иккен мана — Кораблев юлташ, — терӗ вӑл, — пӗччен кӑна та мар иккен-ха, ывӑлӗпех.

— Вот, оказывается, кто меня ждёт — товарищ Кораблёв, — сказал он, — да ещё не один, а с сыном.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех